ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η Τουρκία θα εκμεταλλευτεί την απουσία της Δημοκρατίας στο ΕΔΑΔ

Θέμα εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος από τη στάση του γεν. εισαγγελέα σε προσφυγή

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Ερωτηματικά που χρήζουν απάντησης από τον γενικό εισαγγελέα εγείρει ο Αχιλλέας Δημητριάδης αναφορικά με την αρνητική στάση της Δημοκρατίας να παραστεί σε προσφυγή Ε/κ κατά της Τουρκίας στο ΕΔΑΔ. Σε συνέντευξή του στην «Κ» ο κ. Δημητριάδης θέτει θέμα μη εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία θα το εκμεταλλευτεί.

–Ποιας υποδοχής έτυχε η άρνηση της Δημοκρατίας μέσω του γενικού εισαγγελέα να είναι παρούσα στην προσφυγή της Ανδριανής Ιωάννου, που εκπροσωπείτε, στο ΕΔΑΔ εναντίον της Τουρκίας;
–Στις 28 Ιανουαρίου 2016 η κυπριακή κυβέρνηση πληροφόρησε το δικαστήριο (ΕΔΑΔ) ότι θέλει να λάβει μέρος σε αυτή τη διαδικασία. Άρα από τον Ιανουάριο του 2016, μάλιστα πριν εμείς αναλάβουμε αυτή την υπόθεση, η Κυπριακή Δημοκρατία είχε εκφράσει τη βούλησή της να συμμετάσχει και το δικαστήριο της έδωσε οδηγίες να καταχωρήσει τις παρατηρήσεις της. Τώρα τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα δεν μπορώ να το εξηγήσω. Και είναι πάνω σε αυτή τη θέση, ότι δηλαδή η Δημοκρατία θα ήταν παρούσα και θα υποστήριζε τις θέσεις της αιτήτριας, που λειτουργούσαμε με την εντύπωση ότι τα πράγματα θα συνέχιζαν όπως τα τελευταία 26 χρόνια. Και αυτό που χρειαζόταν η υπόθεση δεν ήταν νομική υποστήριξη αυτό που χρειαζόμαστε όμως και είναι αναγκαίο για την επιτυχή έκβαση της υπόθεσης είναι οι εκτιμήσεις των αξιών των περιουσιών στα Κατεχόμενα από τα επίσημα χείλη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

–Άρα το βασικό ερώτημα που προκύπτει στη βάση ποιων τιμών θα δοθούν αποζημιώσεις από την Επιτροπή Ακινήτων της Τουρκίας στα Κατεχόμενα.
–Αν οι αποζημιώσεις που προσφέρει η Επιτροπή Ακινήτων είναι χαμηλές τότε εμφανώς δεν είναι και αποτελεσματική η θεραπεία. Αν οι αποζημιώσεις είναι ικανοποιητικές, τότε η αποτελεσματικότητά της όσον αφορά αυτό το σημείο είναι δεδομένη.

–Πρακτικά τι σημαίνει η απουσία της Δημοκρατίας, για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησαν οι προσφυγές για περιουσίες στα κατεχόμενα στο ΕΔΑΔ;
–Αύριο που με το καλό θα έχουμε την ακρόαση της υπόθεσης θα είναι παρούσα η Τουρκία και η αιτήτρια. Η Δημοκρατία που θα μπορούσε να είχε τραπεζάκι για να δώσει τις δικές της απόψεις, θα είναι απούσα. Δηλαδή θα έχουμε χάσει την ευκαιρία όπου τα επίσημα χείλη του κράτους θα έλεγαν τις θέσεις τους εναντίον της Τουρκίας. Και να το θέσω ανάποδα, για να φανεί πόσο σημαντικό είναι. Στη Λοΐζου εναντίον Τουρκίας, η Τουρκία προέβαλε διάφορες απαράδεκτες θέσεις. Η Δημοκρατία που έλαβε γνώση απλώς απεφάσισε ότι δεν θα ασχοληθεί. Τι σημαίνει αυτό; Θα μπορούσε να σημαίνει στη νομική επιστήμη, και είμαι βέβαιος ότι η Τουρκία θα το χρησιμοποιήσει, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία με τη μη εμφάνισή της δεν διαφωνεί με τις τουρκικές θέσεις.

Πώς ερμηνεύεται από εσάς η θέση αυτή;
–Όταν σε μια διαδικασία το ΕΔΑΔ σου λέει: Έλα εδώ να υποστηρίξεις τον πολίτη σου εναντίον ενός τρίτου κράτους το οποίο προβάλει διάφορες απαράδεκτες θέσεις και εσύ επιλέγεις ότι δεν θα απαντήσω. Εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον με αυτόν τον τρόπο; με το να απέχεις; Στην υπόθεση Λοΐζου το ΕΔΑΔ με την απόφασή του, φαίνεται ότι θα κρίνει και την εγκυρότητα των πιστοποιητικών ιδιοκτησίας που εκδίδει το Κτηματολόγιο για την Κερύνεια στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν μπορείς να περιμένεις έξι χρόνια από την απόφαση Δημόπουλου, το ΕΔΑΔ να αποφασίζει από μόνο του δύο υποθέσεις (Ιωάννου και Λοΐζου) ότι είναι σοβαρές ετοιμάζει έκθεση γεγονότων, την αποστέλλει στους διάδικους, η Κυπριακή Δημοκρατία να ζητά τον Ιανουάριο του 2016 να παρέμβει στην διαδικασία, να ζητά αργότερα τον Σεπτέμβριο χρόνο για να βάλει τις παρατηρήσεις της και μετά ξαφνικά να αλλάζει μια πολιτικής 26 ετών όπου μια χώρα υποστηρίζει τον πολίτη του σε ένα, κατά την άποψή μου, δίκαιο και άνισο αγώνα.

–Η απουσία εξασθενίζει την υπόθεση στο ΕΔΑΔ;
–Εμφανώς. Αντί να υπάρχουν δύο εναντίον της Τουρκίας υπάρχει μόνο ένας. Και αντί να έχεις ένα κράτος εναντίον ενός άλλου κράτους αφήνεις τον πολίτη να πάει μόνος τους εναντίον ενός τρίτου κράτους.

–Συμφωνείται με το σκεπτικό του γενικού εισαγγελέα να απέχει η Δημοκρατία επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο το ΕΔΑΔ να δημιουργήσει νέα δεδομένα στο ευρύτερο ζήτημα του Περιουσιακού, όπως η απόφαση Δημόπουλου;
–Ας πάρουμε τη θέση, με την οποία εγώ διαφωνώ, ότι ούτε η υπόθεση Ιωάννου ούτε η υπόθεση Λοΐζου είναι «κατάλληλες» να δικαστούν από το ΕΔΑΔ. Ποια είναι η θέση του εκπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού φαίνεται να διακυβεύεται το δημόσιο συμφέρον; Μήπως ότι δεν πρέπει να ασχοληθεί και ό,τι θέλει ας γίνει; ή μήπως θα έπρεπε να ήταν ότι πάση θυσία και καθηκόντως να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον της ομάδας του πληθυσμού που επηρεάζεται; Ή μήπως είναι άλλη αντιμετώπιση: Αφήστε τους αυτούς, δεν μας νοιάζει πήγαν στην «Επιτροπή» ας τους τιμωρήσουμε, ας πάθουν ό,τι θέλουν. Τα ερωτήματα αυτά πρέπει να απαντηθούν από την Κυπριακή Δημοκρατία. Επίσης από τη μια μας λένε ότι είναι υποχρεωμένη η Γενική Εισαγγελία να αποφύγει να αναφερθεί σε οποιαδήποτε θέματα που άπτονται την ουσίας της υπόθεσης. Από την άλλη όμως κρίνει ότι αυτή η υπόθεση δεν είναι κατάλληλη. Πώς νομίζετε ότι θα το χρησιμοποιήσει η Τουρκία αυτό αύριο και γιατί να μην ισχυριστεί η Τουρκία ότι: Μα αφού το ίδιο σου το κράτος θεωρεί αυτή την υπόθεση ακατάλληλη, γιατί έρχεσαι στο ΕΔΑΔ και σπαταλάς τον χρόνο όλου του κόσμου; Δεν μπορεί να προφασιζόμαστε ειδικούς οι οποίοι κλήθηκαν και δεν ξέρουμε τις τους ρώτησαν. Αυτόν τον πλήρωσε ο κύπριος φορολογούμενος. Τον πλήρωσαν οι έξι, επτά χιλιάδες αιτητές ενώπιον της Επιτροπής Ακινήτων της Τουρκίας στα Κατεχόμενα. Και τι είπε αυτός ο ειδικός; Πρέπει να σας πω ότι η κ. Ιωάννου δεν έμαθε ποτέ τι είπε. Διότι ζητήσαμε τη γνωμάτευση και μας την αρνήθηκαν. Εγώ πιστεύω ότι αποκλείεται να έδωσε γνώμη για το θέμα των εκτιμήσεων του Κτηματολογίου που είναι αυτό που ζητούμε.

–Ποια θα ήταν η κατάληξη του περιουσιακού ζητήματος ενώπιον του ΕΔΑΔ εάν ο μακαρίτης ο Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης ενεργούσε με τον ίδιο σκεπτικό όταν ξεκινούσαν οι προσφυγές Ε/κ προσφύγων;
–Εάν δηλαδή η περίπτωση Τιτίνας Λοϊζίδου δεν ήταν «κατάλληλη» περίπτωση για να παρέμβει και να υποστηρίξει τότε τον πολίτη της Δημοκρατίας που τα έβαζε με την Τουρκία. Εμφανώς δεν θα είχαμε την ιστορία που ονομάζεται αναγνώριση ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τίτλων ιδιοκτησίας, δεν θα υπήρχαν αποζημιώσεις για απώλεια χρήσεως, δεν θα είχαμε τη ρήση του ΕΔΑΔ για την υποτελή τοπική διοίκηση των κατεχομένων, δεν θα είχαμε την ευθύνη της Τουρκίας στα Κατεχόμενα και δεν θα είχαμε την επιβεβαίωση της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτά, μεταξύ άλλων.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Γενικά: Τελευταία Ενημέρωση

X