Του Ανδρέα Ανδρέου
Η αγορά της λιανικής και ψυχαγωγίας συνεχίζει να εξελίσσεται. Αν μη τι άλλο επιτέλους ολοκληρώθηκε και λειτούργησε το ούτω καλούμενο κτήριο – σύμβολο της κρίσης, 80.000 ημιτελή τετραγωνικά μέτρα πεταγμένα στο μέσο του πουθενά – πλην σε καίριο σημείο – που περίμεναν θαρραλέες αποφάσεις. Αποφάσεις που ευτυχώς λήφθηκαν και ολοκληρώθηκε επιτυχώς με 100% πληρότητα χρηστών.
Λέω «ευτυχώς» επειδή είναι άσχημο να έχεις σαν χώρα ένα κτήριο τέτοιου όγκου για χρόνια να στέκει ημιτελές και ερημωμένο και τα μόνα του εμπορεύματα να είναι η σκόνη, τα περιστέρια και οι εκατοντάδες χιλιάδες των τόκων που στοιβάζονταν σε μια χοάνη δίχως τέλος. Δεν λέω «ευτυχώς» που έχουμε άλλο ένα Mall, επειδή δυστυχώς δεν είμαστε η πόλη του ενός εκατομμυρίου και βάλε ανθρώπων που να μπορεί να συντηρεί δυόμισι Malls(αυτό, εκείνο του Στροβόλου και το… μισό της Έγκωμης) και συνάμα ένα αστικό εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας, ένα δευτερεύον εμπορικό κέντρο του Δήμου Στροβόλου και καμιά εικοσαριά μικρότερα κέντρα στους υπόλοιπους δήμους, χώρια οι άλλες εμπορικές οδοί που κρίθηκαν αναγκαίες να δημιουργηθούν από το 1960 μέχρι σήμερα.
Ουσιαστικά κάναμε και κάνουμε υποδομή για μια πόλη των πέντε εκατομμυρίων, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι – νέοι και γέροι – να ξεκινήσουμε την τεκνοποίηση με φυσικά και τεχνητά μέσα για να γεμίσουμε τα καταστήματα και τα καφεστιατόριά μας με κόσμο. Επειδή με 1,5 περίπου παιδί η μέση οικογένεια, όχι μόνο τα καταστήματα δεν γεμίζουν, αλλά ούτε το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα υπάρχει σε καμιά τριανταριά χρόνια και το ΓεΣΥ θα μας πει εσύ φταις που καταρρέω.
Ναι, εντάξει, το σύστημα 3dtracking μέτρησε 130.000 μοναδικές φατσούλες επισκεπτών την περασμένη βδομάδα στο νέο Mall και οι καταστηματάρχες έμειναν ικανοποιημένοι επειδή κάτι τέτοιο ανέμεναν. Λίγο η περιέργεια του κόσμου, λίγο το φαντασμαγορικό σκηνικό ιδιαίτερα τη νύχτα και αρκετά το εξαιρετικό timing της λειτουργίας, έφεραν και θα φέρουν αυτά και καλύτερα νούμερα επισκεπτών.
Σαφώς το νέο οικοδόμημα έχει μεγαλύτερη γκάμα εμπορευμάτων και χώρων εστίασης από το μέχρι πρότινος κύριο Mall. Όμως αυτό δεν είπε τον τελευταίο του λόγο, καθώς επεκτείνεται. Και στην επέκτασή του θα έχει άλλα 30 περίπου καταστήματα και επιπλέον χώρους εστίασης. Αν συγκρίνετε τα καταστήματα μεταξύ των δύο θα διαπιστώσετε πως υπάρχει σχεδόν μια αλληλοεπικάλυψη της τάξης του 40% - 50%. Δηλαδή ένα σεβαστό ποσοστό των brands έχουν παρουσία και στα δύο μεγάλα Malls.
Εγώ έχω μια δυσκολία να κατανοήσω πώς αυτή η διπλή παρουσία (ή σε κάποιες περιπτώσεις πέραν της διπλής παρουσίας) τους εξασφαλίζει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς. Δεν είναι ωσάν να ξανοίγονται σε μια νέα αγορά. Ο καταναλωτής είναι ο ίδιος και η τσέπη του επίσης η ίδια. Πολλές φορές το μόνο που πετυχαίνουν είναι να διατηρούν τους ίδιους τζίρους ή να τους αυξάνουν οριακά, και την ίδια ώρα να αυξάνουν δραστικά το λειτουργικό και κεφαλαιουχικό κόστος.
Συνήθως η κύρια ώθηση στο να ληφθεί μια απόφαση επέκτασης είναι ο φόβος στο να κόψουν έξω από ένα πιθανολογούμενο σαματά επισκεπτών και να χάσουν το πάρτι. Άρα αν ο φόβος παίζει σοβαρό ρόλο, τότε θα αναμένουμε ένα πόλεμο έλκυσης κόσμου μεταξύ των δύο Malls. Αυτό θα είναι ενδιαφέρον σε κάποιο βαθμό δεδομένου ότι οι κύριοι κράχτες είναι πλέον γνωστοί.
Προσωπική μου άποψη είναι πως για κάποιο διάστημα το νέο Mall θα συγκεντρώνει τα φώτα της διασημότητας και το ενδιαφέρον επειδή είναι η νέα άφιξη της πόλης. Αυτό θα στερήσει επισκεψιμότητα από το άλλο. Στην πορεία του χρόνου βλέπω τις δυνάμεις της Φύσης να καθορίζουν την επισκεψιμότητα στην κάθε περίπτωση και το ισοζύγιο θα βρεθεί εκεί που βαραίνει η ευκολία του καθενός. Άρα τηρουμένων των αναλογιών, οι μισοί θα πηγαίνουν στο ένα και οι άλλοι μισοί στο άλλο.
Στο μεσοδιάστημα θα πληγεί για ακόμη μία φορά το αστικό εμπορικό κέντρο της Λευκωσίας, καθώς και όλα τα τοπικά μικρά εμπορικά κέντρα και οι τοπικές επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου. Οι Δήμοι Λευκωσίας και Στροβόλου (κατά κύριο λόγο) πρέπει να βρουν αυτούς τους τρόπους για να ανταγωνιστούν τα Malls αν δεν θέλουν να δουν μονίμως τα κέντρα τους πεθαμένα. Αν το πετύχουν τότε θα υπάρξει ένα καλύτερο ισοζύγιο για όλους και δει τους εμπόρους, τους καταναλωτές, αλλά κύρια τους δημότες τους. Μεγάλοι κερδισμένοι σε όλη αυτή την εικόνα θα είναι οι λεγόμενοι anchor tenants. Αυτοί, ναι, έκαναν τη στρατηγική κίνηση της ζωής τους.
