ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ιρλανδία: Έξοδος στον Ατλαντικό

Ένα road trip 784 χλμ. που έχει τα πάντα: όμορφα χωριά, καταπράσινα λιβάδια, απόκοσμες ακτές και θέα στον ωκεανό

Kathimerini.com.cy

info@kathimerini.com.cy

Ένα road trip 784 χλμ. που έχει τα πάντα: όμορφα χωριά, καταπράσινα λιβάδια, απόκοσμες ακτές και θέα στον ωκεανό.

Οι πρώτες κινήσεις στο δεξιοτίμονο αυτοκίνητο δίνουν την αίσθηση ότι ο κόσμος κινείται κατοπτρικά. Δεν χρειάζονται όμως παρά μερικά χιλιόμετρα μέχρι να συνηθίσεις την οδήγηση στο αριστερό ρεύμα. Μόνο βγαίνοντας από τα πάρκινγκ του διεθνούς αερολιμένα του Δουβλίνου χρειάζεται προσοχή στους κυκλικούς κόμβους, καθώς οι «νέοι» δεν έχουν συνηθίσει ακόμα και είναι κάπως διστακτικοί.

Προορισμός μας για τις επόμενες τέσσερις ημέρες η δυτική πλευρά του νησιού, με τις δαντελωτές ακτές της επαρχίας Galway και τον Εθνικό Δρυμό της Connemara, συνεχίζοντας προς τον Νότο –από τις παραθαλάσσιες επαρχιακές οδούς– μέχρι την κωμόπολη Dingle. Μία από τις πιο όμορφες διαδρομές της Ιρλανδίας, όπως καυχιούνται οι ντόπιοι και το επιβεβαιώνουν σχεδόν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί.

(Η ιρλανδική σημαία σε προαύλιο καθολικής εκκλησίας στο Dingle)

Η απόσταση από το Δουβλίνο μέχρι τον πρώτο σταθμό του ταξιδιού, το Galway, στις ακτές του Βόρειου Ατλαντικού, καλύπτεται σε λίγο περισσότερο από δύο ώρες. Αυτή είναι και η πιο «βαρετή» διαδρομή: σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, μοντέρνο, ευθύ και ασφαλή. Χωρίς συγκινήσεις.

Το Galway των 80.000 κατοίκων, η «είσοδος» στη χερσόνησο της Connemara, είναι μία από τις μεγαλύτερες ιρλανδικές πόλεις, ζωντανή, με δρομάκια γεμάτα ντόπιους και τουρίστες όλο τον χρόνο. Κατά παράδοση, φιλοξενεί πολλά καλλιτεχνικά φεστιβάλ, όπως το TULCA Festival of Visual Arts, που πραγματοποιείται τον Νοέμβριο. Το 2014 ανακηρύχθηκε από την UNESCO «Πόλη του Κινηματογράφου», ενώ η τουριστική της ανάπτυξη την κατατάσσει στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως ως προορισμό. Οι κάτοικοι διατηρούν τις ιρλανδικές παραδόσεις και την κελτική γλώσσα. Μετά την οικονομική κρίση, έχει γίνει εμφανής η αναβάθμιση στην ποιότητα των υπηρεσιών, στην εξυπηρέτηση, αλλά και στην καλαισθησία της πόλης. Το 2020, το Galway μαζί με τη Rijeka της Κροατίας θα είναι Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Δυτικά του Galway ξεκινά μια παραθαλάσσια διαδρομή από το Lar Connaught, που φτάνει μέχρι το δυτικότερο σημείο, τη χερσόνησο της Connemara. Είναι η R336, μία από τις ομορφότερες οδικές διαδρομές του νησιού. Μια συγκινητική εναλλαγή χρωμάτων, λόφων, κολπίσκων, καιρικών συνθηκών, χωριών και του Ατλαντικού ωκεανού. Μέσα σε αυτό το αυθεντικά παραδοσιακό ιρλανδικό σκηνικό υπάρχουν σημεία στα οποία έχεις την αίσθηση πως όλα όσα βλέπεις είναι ψεύτικα, τοποθετημένα επίτηδες εκεί για να εντυπωσιάσουν τον επισκέπτη. Η παλίρροια και η άμπωτη παίζουν το παιχνίδι των αντανακλάσεων, ο ήλιος παλεύει με τα σύννεφα των χαμηλών βαρομετρικών, οι βάρκες ακουμπούν προσωρινά τον πυθμένα της θάλασσας. Τα σχοινιά που τις δένουν στον μόλο τεντώνονται επικίνδυνα, για να χαλαρώσουν και πάλι με την επιστροφή των υδάτων σε αυτό το αέναο παιχνίδι.

Συνεχίζουμε οδηγώντας προς το Clifden, τη σημαντικότερη πόλη της Connemara, για αναζήτηση στέγης και φαγητού. Η ιρλανδική επαρχία είναι γεμάτη από χαμηλά, μονώροφα κυρίως, κτίσματα με τη σήμανση B&B. Επιλογές διαμονής υπάρχουν αρκετές και σε ξενοδοχεία μικρότερα ή πιο εξελιγμένα τουριστικά, όμως το Bed & Breakfast μοιάζει με διαμονή σε ένα απλό ιρλανδέζικο σπίτι, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ενεργούν ως οικοδεσπότες στην εστία τους. Οι τιμές διαφέρουν, αλλά το «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις» ισχύει στο έπακρο.

Το σκοτάδι έχει καθίσει πηχτό πάνω από τα ισχνά φώτα του Clifden και οι δυο τρεις θαμώνες της παμπ έχουν ελάχιστο ενδιαφέρον για κουβέντα. Το πολυβραβευμένο Connemara Irish Whiskey δίνει τον τελευταίο τόνο της ημέρας.

(Ράφια γεμάτα με αλκοόλ και ιστορίες στο εσωτερικό κλασικής παμπ της ιρλανδικής επαρχίας)

Είναι γνωστό πως, εκτός από τις παγκοσμίου φήμης ιρλανδέζικες ετικέτες, στην πορεία των ετών πολλά από τα εκατοντάδες μικρά επαρχιακά αποστακτήρια, που απευθύνονταν αποκλειστικά στην εσωτερική αγορά, άρχισαν να ταξιδεύουν κι αυτά μέσα από τα προϊόντα τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Σελίδες επί σελίδων έχουν γραφτεί για τη σχέση των Ιρλανδών με τα αποστάγματα.

Διάσημοι ποιητές και συγγραφείς, ανάμεσά τους οι James Joyce, William Butler Yeats, Oscar Wilde κ.ά, δημιούργησαν αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με τη συντροφιά τους.

Αφήνοντας πίσω τη χερσόνησο της Connemara, έπειτα από ένα υπερ-πλούσιο πρωινό με τηγανίτες, μαρμελάδες, γλυκά, αυγά κ.λπ., κατηφορίζουμε νότια, προς τη χερσόνησο του Dingle. Αυτή τη φορά έχουμε τον Ατλαντικό στα δεξιά. Περίπου στα μισά της διαδρομής, πάνω στον παραθαλάσσιο δρόμο R478, μεταξύ του Doolin και του Liscannor, βρίσκεται ένα υπέροχο γεωλογικό μόρφωμα και ταυτόχρονα το πιο διάσημο αξιοθέατο της Ιρλανδίας, οι Βράχοι του Μοχέρ – Aillite an Mhothair στα ιρλανδικά ή Cliffs of Moher στα αγγλικά. Mια απόκρημνη, βραχώδης ακτή, η οποία εκτείνεται σε μήκος 8 χλμ. και μέγιστο ύψος –στο σημείο Hag’s Head– 214 μ. Έχουν παρατηρηθεί περίπου 20 διαφορετικά είδη πουλιών, ενώ την εκπληκτική θέα προς τον Ατλαντικό θαυμάζουν περίπου 1,5 εκατ. επισκέπτες κάθε χρόνο. Από τον πέτρινο στρογγυλό πύργο του Sir Cornelius O’Brien του 1835, κοιτώντας προς τον Βορρά, το βλέμμα φτάνει έως τo Galway, τα νησιά Aran, αλλά και τη μύτη του ακρωτηρίου Loop Head στα νότια. Στο κέντρο επισκεπτών θα βρείτε πληροφορίες για την ιστορία αλλά και την πανίδα της περιοχής, μια και όλη η εμπειρία, από την ανεμοδαρμένη βόλτα κατά μήκος των Βράχων τον χειμώνα μέχρι τις μικρές κρουαζιέρες από θαλάσσης το καλοκαίρι, έχει οικολογικό προσανατολισμό. Αξίζει τον κόπο η πολύωρη παραμονή στο αξιοθέατο, καθώς οι χρωματισμοί των βράχων αλλάζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

(Απόγευμα στον παραλιακό δρόμο του Dingle)

Μια σύντομη διαδρομή με το καραβάκι στο Killimer μειώνει σημαντικά τον χρόνο του ταξιδιού προς τον τελικό προορισμό. Η χερσόνησος του Dingle με την ομώνυμη πόλη ανήκει στις πιο τουριστικές τοποθεσίες της Ιρλανδίας και, παρότι έχει τουρισμό όλο τον χρόνο, είναι ακόμη και σήμερα ένα χρωματιστό, ζεστό και φιλόξενο ψαροχώρι.

(Βοσκός με το ποίμνιό της στην R559, στη χερσόνησο του Dingle) 

Τα καταπράσινα λιβάδια και οι κτηνοτροφικές μονάδες, γεμάτες κατάλευκα πρόβατα και καλοντυμένους τσοπάνηδες, εναλλάσσονται με μεγάλες παραλίες με χρυσή αμμουδιά και πεντακάθαρα νερά. Οι ακτές, απόκοσμα όμορφες, μεγαλώνουν και μικραίνουν και εδώ, ανάλογα με την παλίρροια και την άμπωτη. Μόλις ζεσταίνει ο καιρός, τα πλήθη των επισκεπτών μεταλλάσσουν κάπως την εικόνα της περιοχής. Αν έρθετε όμως χειμώνα, μια βόλτα κατά μήκος της αμμουδιάς με τα πόδια, με μόνη παρέα τα θαλασσοπούλια και τις μυρωδιές του ωκεανού, μοιάζει με σκηνή από την ταινία «Ryan’s Daughter», που γυρίστηκε εδώ το 1970.

(Σκαρί με γαελικό όνομα στο Tralee)

Σε αυτό το ταξίδι-εξερεύνηση στην «ψυχή» της Ιρλανδίας θα καταλάβετε κι όσους λένε πόσο κοντινή μοιάζει στην Ελλάδα, αφού οι δύο γωνίες του ευρωπαϊκού χάρτη έχουν, για κάποιον ακατανόητο λόγο, πολλές ομοιότητες.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Ταξίδια: Τελευταία Ενημέρωση

X