ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Tootard: Η μουσική μπορεί να είναι κοινή γλώσσα όλων

Από τα Υψίπεδα του Γκολάν, ως απάτριδες, κάνοντας μουσική και ταξιδεύοντας έμαθαν να ανήκουν παντού

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Οι Tootard έρχονται στην Κύπρο για το Φεστιβάλ του Φέγγαρου τον Αύγουστο από τα Υψίπεδα του Γκολάν. Οι TootArd αποτελούνται από τους Amr Mdah στο σαξόφωνο, τον Hasan Nakhleh στο τραγούδι και την κιθάρα, τον μπασίστα Shadi Awidat και τον ντράμερ ami Nakhleh. Ο Hasan, εκ μέρους του συγκροτήματος, μίλησε στην «Κ» για τη μουσική τους και το πώς η ιδιαίτερη κατάσταση που αντιμετωπίζουν ως απάτριδες. «Αυτά τα ζητήματα (συνεχείς αιτήσεις για βίζα, έξοδα κτλ.) θα μπορούσαν να σταματήσουν πολλά συγκροτήματα, ευτυχώς εμάς δεν μας πτόησαν. Δεν παραιτούμαστε τόσο εύκολα», λέει ο Hasan. Οι Tootard μεγάλωσαν ακούγοντας και κλασική αραβική μουσική, ωστόσο η μουσική τους είναι όλα όσα ακούν κατά καιρούς, «κάθε δουλειά μας αντανακλά μία περίοδο της δικής μουσικής ακουστικής εμπειρίας». Τελευταίο τους άλμπουμ, το 2017, το «Laissez Passer» που είναι αποτέλεσμα των δικών τους βιωμάτων και εμπειριών.


–Ποιοι είναι οι Tootard και γιατί διαλέξατε αυτό το όνομα, που σημαίνει φράουλα, έτσι δεν είναι;
–Οι TootArd είναι ένα μουσικό πρότζεκτ που ξεκίνησα με τον αδελφό μου Ραμί αρχικά ως συνθέτες και παραγωγοί. Αργότερα προστέθηκε ο φίλος μας ο σαξοφωνίστας Amr Mdah. Όσο για το όνομα το διαλέξαμε κάνοντας πλάκα, όταν ξεκινούσαμε την μπάντα μας το 2010. Ήταν ένα απλό όνομα… εμείς αυτό που θέλαμε να κάνουμε ήταν μουσική και δεν πολυσκεφτήκαμε το πώς θα μας λένε. Εμείς όμως μεγαλώσαμε, η μπάντα μας εξελίχθηκε, το «Tootard» έμεινε!

–Πόσο δύσκολο ήταν να φτιάξετε αυτή την μπάντα και να κάνετε μία διεθνή καριέρα;
–Το να κάνουμε περιοδείες μας ώθησε στα όρια… αφού έπρεπε να παίρνουμε βίζα κάθε φορά που έπρεπε να βγούμε εκτός. Ως απάτριδες έπρεπε λοιπόν ανεξαρτήτως του πού θα πηγαίναμε να μας εκδίδεται βίζα. Η προσπάθειά μας να πάρουμε τη βίζα, το άγχος για όλο αυτό και το κόστος ήταν τα βασικά μας προβλήματα. Αυτά τα ζητήματα θα μπορούσαν να σταματήσουν πολλά συγκροτήματα, ευτυχώς εμάς δεν μας πτόησαν. Δεν παραιτούμαστε τόσο εύκολα.

–Η μουσική σας έχει επιρροές από διάφορα είδη, υπάρχει κάποιο που υπερισχύει;
–Νομίζω στο πρώτο μας άλμπουμ, το «Nuri Andaburi» το 2011, η Reggae Grooves ήταν πολύ έντονη. Στο δεύτερό μας δίσκο «Laissez Passer», το 2017, κάπως αλλάξαμε και πήγαμε προς τον ροκ, και τον ψυχεδελικό ροκ ήχο, με τα Desert Blues με αραβικές μελωδίες. Κάθε δουλειά μας αντανακλά μία περίοδο της δικής μουσικής ακουστικής εμπειρίας.


–Χρησιμοποιείτε, πολλά διάφορα όργανα και όπως είπατε πολλούς ήχους. Είναι όλοι και όλα μουσική για εσάς;
–Ο Ραμί κι εγώ (σ.σ. ο Χασάν) μάθαμε από παιδιά να παίζουμε παραδοσιακή αραβική μουσική, και φυσικά όργανα, όπως αραβικά κρουστά, ούτι, και βιολί. Τώρα, στους TootArd χρησιμοποιούμε κυρίως δυτικά όργανα, ντραμς και ηλεκτρικές κιθάρες, ωστόσο προσπαθούμε να παίζουμε με τον δικό μας τρόπο. Για παράδειγμα αποφάσισα στην κιθάρα μου να προσθέσω Frets ώστε να μπορώ να παίζω τετρατονικά. Καμιά φορά νομίζω ότι παίζω ούτι! Ο σαξοφωνίστας μας ο Amr μελετάει και σπουδάζει τζαζ, αλλά στην μπάντα μας έπρεπε να μάθει επίσης τετρατονικό σύστημα επάνω σε ένα δυτικό όργανο, κάτι που αλλάζει λίγο και τον ήχο.

–Τραγουδώντας στα αραβικά νιώθετε ότι περιορίζεται το κοινό σας;
–Ναι, φυσικά είναι εμπόδιο, αλλά όταν παίζουμε σε μη αραβόφωνο τότε καταλαβαίνουμε τη δύναμη της μουσικής και πώς η μουσική μπορεί να γίνει η κοινή γλώσσα. Πάντως, αντιλαμβανόμαστε τους περιορισμούς των στίχων μας στα τραγούδια μας. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλές φορές προσπαθούμε να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο στον ήχο μας, απ’ ό,τι στον στίχο.

–Η μουσική ανοίγει όλα τα σύνορα τελικά, ακόμα και χωρίς διαβατήριο;
–Δεν είναι βέβαιος εάν ανοίγει όλα τα σύνορα, αλλά σίγουρα κάποια από αυτά. Με προσκλήσεις από διάφορα φεστιβάλ, και άλλες προωθητικές ενέργειες τα μέλη μας μπορούν να αιτηθούν για βίζα και να ταξιδέψουν σε πολλές χώρες. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα που δεν μπορούμε καν να κάνουμε αίτηση ή να πάμε, λόγω του ότι το «Laissez Passer / Travel Documents» εκδίδονται από το Ισραήλ.

–Το άλμπουμ σας «Laissez Passer» είναι κάποιου είδους πολιτική τοποθέτηση;
–Ο βασικός μας στόχος είναι να κάνουμε μουσική, και να αφηγούμαστε τις προσωπικές μας ιστορίες και εμπειρίες με ένα λυρικό τρόπο με διεθνείς επιρροές και συχνά ευχάριστα grooves. Ποτέ δεν επιμένουμε στην πολιτική πτυχή, προτιμούμε να βλέπουμε τα πράγματα από προσωπική και ανθρώπινη πλευρά, από την πλευρά του καλλιτέχνη. Νομίζω ότι επειδή γεννηθήκαμε και ζούμε ως απάτριδες καλλιτέχνες είναι σχεδόν αδύνατο να μην έχουμε και μία πολιτική τοποθέτηση στη μουσική μας, όταν την παρουσιάζουμε στον κόσμο. Ξέρεις, η πιο απλή ερώτηση που ο καθένας μας μπορεί να ρωτήσει είναι από πού είσαι, και προσωπικά εγώ δεν έχω ακόμα ξεκάθαρη απάντηση. Για εμάς, λοιπόν, είναι μία πραγματικότητα και όχι μία πολιτική τοποθέτηση. Για τον υπόλοιπο κόσμο όμως είναι τοποθέτηση.

–Οπότε, δεν θεωρείτε τους εαυτούς σας ως μουσικούς ακτιβιστές.
–Είμαστε μουσικοί ή αν θες καλλιτέχνες και αποφεύγουμε κάθε εθνικιστικό ή πολιτικό αυτο-προσδιορισμό. Αισθανόμαστε πάνω απ’ όλα μουσικοί, βαθιά και συναισθηματικά. Δεν ανήκω σε κανένα κράτος, χώρα ή σημαία, δεν χρειάζομαι κάτι τέτοιο. Μεγαλώνοντας ως άπατρις, κάνοντας μουσική και ταξιδεύοντας έμαθα να ανήκω παντού, σε όλα τα πράγματα οπουδήποτε, όπως στους καλούς ανθρώπους, την καλή μουσική, στις τέχνες, στη φύση. Αυτό για μένα θα έπρεπε να είναι κοινή λογική, άλλοι μπορεί να το ονομάζουν ακτιβισμό!

–Πώς ήρθε η πρόσκληση για τον Φέγγαρο.
–Κατά τη διάρκεια της περυσινή μας χειμερινής περιοδείας, στο Celtic Connections festival στη Γλασκώβη, παίξαμε με τους «Τρίο Τεκκέ», όπου συναντήσαμε τον Λευτέρη Μουμτζή από τον Φέγγαρο, και σταθήκαμε τυχεροί που μας κάλεσαν στο Φεστιβάλ. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε στην Κύπρο για πρώτη φορά.

–Για το πολιτικό ζήτημα της Κύπρου τι γνωρίζετε;
–Αν και γεωγραφικά είμαστε πολύ κοντά, παραδέχομαι ότι γνωρίζω ελάχιστα γι’ αυτό το όμορφο νησί. Ανυπομονούμε να παίξουμε και να γνωρίσουμε τον κόσμο της Κύπρου. Σίγουρα μας ενδιαφέρει να ακούσουμε από τους ανθρώπους εκεί τι έχουν να πουν για την πολιτική κατάσταση.


Πληροφορίες: TootArd, Σάββατο 4 Αυγούστου, Φεστιβάλ Φέγγαρος 2018, Δημοσιογραφικό Χωριό, Περβόλια Λάρνακας.
(φωτ.: Thomas von der Heiden, Mercedes Ortego González)

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X