Της Μαρίνας Οικονομίδου
Το ΑΚΕΛ με τη λύση θα πρέπει να αυξήσει την παρέμβασή του μέσα στην τ/κ κοινότητα αναφέρει ο ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Τάκης Χατζηγεωργίου επισημαίνοντας ότι το κόμμα θα πρέπει να σκεφτεί το ενδεχόμενο μετατροπής του σε ένα κοινό κυπριακό κόμμα Ε/κ και Τ/κ. Ο κ. Χατζηγεωργίου ως αντιπρόεδρος και εισηγητής της ομάδας του για θέματα που αφορούν στην Τουρκία κρίνει ως μακρινό σενάριο την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, ωστόσο, δεδομένου του ότι είναι «περικυκλωμένη» από πολλές φλόγες, είναι πιθανόν να δει πως της χρειάζεται η επίλυση ενός τουλάχιστον προβλήματος και αυτό να είναι το Κυπριακό. Θεωρεί ως επικουρικό τον ρόλο του ενεργειακού στην επίλυση του Κυπριακού, δεδομένων και των ποσοστών που έχουν ανευρεθεί σε σχέση με τις ποσότητες που χρειάζεται κατά έτος η Τουρκία.
–Μετά και από την αδυναμία επίλυσης της μεταναστευτικής κρίσης και των τρομοκρατικών επιθέσεων επικρατεί ο προβληματισμός αν υπήρξαν υπερβολικές προσδοκίες για τον ρόλο της Ε.Ε.
–Υπάρχει ένα σύστημα εδώ που δεν επιτρέπει τη γρήγορη λήψη αποφάσεων. Είναι σαν να έχεις μία εργασία για την οποία χρειάζεσαι δέκα άτομα, αλλά εσύ έχεις έντεκα. Όλοι διεκδικούν τη θέση του 11ου. Η κ. Μογκερίνι μπορεί να πιστεύει ότι η δουλειά γύρω από το μεταναστευτικό και την τρομοκρατία είναι δουλειά κυρίως του κ. Γιούνγκερ. Ο κ. Γιούνγκερ να νομίζει ότι είναι δουλειά της κ. Μέρκελ και του Κάμερον και οι τελευταίοι ότι είναι δουλειά του επιτρόπου μετανάστευσης. Το σύστημα αυτό δεν επιτρέπει τη γρήγορη λήψη αποφάσεων, με αποτέλεσμα την εικόνα που βλέπουμε. Από την άλλη, όμως, η Ε.Ε. είναι ένα οικοδόμημα που πρέπει να προσπαθήσουμε να καλυτερεύσουμε και όχι να καταρρεύσει. Μπορεί ο καθείς να σκεφτεί τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε η Ε.Ε. σε ζητήματα όπως οι εντάσεις μεταξύ Τσεχίας και Γερμανίας για το θέμα του μεταναστευτικού ή Τουρκίας και της υπόλοιπης Ευρώπης. Αυτό δεν μειώνει καθόλου την κριτική μας για τις δομές, την έντονη πεποίθησή μας πως είναι ένας οργανισμός που κοιτάζει προς λανθασμένη κατεύθυνση. Πέραν των δομικών προβλημάτων, κοιτάζει και σε θέματα οικονομίας προς μία κατεύθυνση που δεν έχει βοηθήσει καθόλου κράτη με προβλήματα να ανακάμψουν γρήγορα.
–Παρουσιάζεται μία Ευρώπη των φτωχών και των πλουσίων. Πώς μπορεί να αλλάξει;
–Υπάρχουν κράτη με απίστευτα οικονομικά προβλήματα, τα λεγόμενα κράτη του Νότου, αλλά υπάρχει διάσπαρτη φτώχια και στο σύνολο της Ευρώπης. Δυστυχώς, οι δυνάμεις που υλοποιούν το μέλλον μάλλον ενδιαφέρονται στο να αυξάνει το κεφάλαιο τις δυνατότητές του χωρίς να ρίχνουν βλέφαρο στον κόσμο. Και δεν νομίζω να έχουμε προοπτική αν δεν δούμε τουλάχιστον τρεις κυβερνήσεις που να σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο από το υπόλοιπο σύνολο. Δεν θα πω τρεις αριστερές κυβερνήσεις, που αυτό είναι που εννοώ, αλλά το τοποθετώ με έναν τρόπο που κοιτάζει και σκέφτεται πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα μεγάλων μαζών των ευρωπαϊκών λαών που υποφέρουν. Τρεις, λοιπόν, κυβερνήσεις που να έχουν διαφορετική αντίληψη για το πού πρέπει να πάει οικονομικά η Ευρώπη είναι κάτι απολύτως αναγκαίο.
–Μπορεί πράγματι η Ε.Ε. να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην επίλυση του Κυπριακού;
–Είναι μοχλός το δεδομένο ότι είμαστε μέλος της Ε.Ε. και το ότι η Τουρκία εξακολουθεί να προσπαθεί να αγκιστρωθεί σ’ αυτό το οικοδόμημα που λέγεται Ε.Ε. Και λέω να αγκιστρωθεί και όχι ενταχθεί, διότι είναι μακρινό όνειρο για την ίδια, αλλά και για πολλά κράτη της Ε.Ε. Εντούτοις, η αγκίστρωσή της προς την Ε.Ε. είναι κάτι που επιθυμούν όλοι. Όμως, πρέπει να υπάρχουν κι άλλα γεγονότα για να κάνουν αυτόν τον μοχλό να λειτουργήσει. Εγώ πιστεύω πως κατά τη διάρκεια της ένταξής μας και όταν η Τουρκία αναζητούσε εναγωνίως ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ήταν μία στιγμή που ο μοχλός μπορούσε να λειτουργήσει. Εμείς, όμως, τότε δώσαμε την ημερομηνία ένταξης των διαπραγματεύσεων, χωρίς να ζητήσουμε οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Το αντάλλαγμα που πήραμε ήταν μία χειραψία με τον Ερντογάν. Ο Ερντογάν τότε χρειαζόταν την ημερομηνία για λόγους πολιτικής αλλά και φυσικής επιβίωσης. Χωρίς ημερομηνία κινδύνευε και από πραξικόπημα και από δολοφονία. Παίρνοντας την ημερομηνία κατάφερε να ελέγξει τη δύναμη των στρατιωτικών και πολλούς απ’ αυτούς να τους φυλακίσει. Σήμερα είναι πιθανόν να ξαναλειτουργήσει αυτός ο μοχλός, γιατί η Τουρκία βρίσκεται περικυκλωμένη από μεγάλες φλόγες που μπορούν να της δημιουργήσουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Μέσα σε αυτήν την περιγραφή και με προβλήματα με τη Ρωσία, Ιράν, Ιράκ, Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρο, είναι πιθανόν να δει ότι της χρειάζεται η επίλυση ενός τουλάχιστον προβλήματος και αυτό που μπορεί να λύσει είναι το Κυπριακό.
–Το ενεργειακό τι ρόλο μπορεί να παίξει στην επίλυση του Κυπριακού;
–Δεν θεωρώ ότι ο μέγας μοχλός για το Κυπριακό είναι το ενεργειακό, αλλά το πολιτικό περίβλημα που σφιχταγκαλιάζει θανάσιμα την Τουρκία και που τη σπρώχνει πιθανώς στην αναζήτηση μιας λύσης στο Κυπριακό. Το ενεργειακό μπορεί να παίξει έναν ρόλο, αλλά πιστεύω ότι αυτός ο ρόλος είναι επικουρικός. Πρέπει να δει κάποιος τις ποσότητες που έχουν ανευρεθεί στη λεκάνη της Μεσογείου και τις ποσότητες που χρειάζεται η Τουρκία και η Ευρώπη ολόκληρη κατ’ έτος για να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα.
–Δεδομένης και της προεκλογικής περιόδου, ποιο το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει το ΑΚΕΛ, ούτως ώστε να ξεπεράσει και την κρίση στην οποία έχει βρεθεί το τελευταίο διάστημα;
–Ο μόνος τρόπος είναι να καταφέρει να κρατηθεί ως ισχυρή πολιτική δύναμη και στη συνέχεια να συνεχίσει να καταθέτει προτάσεις ριζοσπαστικές αλλά και υλοποιήσιμες. Επίσης, βλέπω ότι το ΑΚΕΛ θα πρέπει να αυξήσει με τη λύση, την παρέμβασή του μέσα στην τ/κ κοινότητα (είναι στους ώμους του ΑΚΕΛ που θα πέσει η λειτουργία της λύσης). Βλέπω, ακόμα, την ανάγκη μεγάλης, σημαντικής αύξησης των Τ/κ μελών του κόμματος. Δεν θέλω εδώ να προδιαγράψω μία εικόνα μετατροπής του κόμματος σε ένα κοινό κυπριακό κόμμα Ε/κ και Τ/κ, και ο λόγος που δεν θέλω να το κάνω είναι γιατί δεν θέλω να είμαι ο πρώτος που το λέει, πιστεύω όμως ότι είναι κάτι το οποίο το κόμμα θα σκεφτεί και θα προτάξει προς όφελος της λειτουργίας της λύσης και της ευημερίας των πολιτών. Άλλωστε, η λύση, αν έλθει, θα δημιουργήσει την ανάγκη ενός κόμματος των Κυπρίων. Όλων των Κυπρίων.
–Υπάρχει ένας κώδικας δεοντολογίας με σαφείς απαγορεύσεις στους υποψήφιους βουλευτές.
–Η προσωπική προβολή, οι τεράστιες φωτογραφίες στα μέτωπα των κτηρίων αγνώστων ανθρώπων διότι κρατούν δύο δραχμές, η επίθεση ενάντια σε ανθυποψηφίους τους, είναι στοιχεία που κάθε άνθρωπος πρέπει να καταγγέλλει. Από την άλλη, δεν πρέπει να οδηγείσαι σε αποφάσεις που στερούν τη δυνατότητα κάποιου να καταδείξει τη θετική του διαφορά. Νομίζω ότι μπορεί κάποιος και πρέπει να χρησιμοποιεί τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Αν η χρήση του πιο σύγχρονου μέσου της κοινωνίας στον κόσμο καταργηθεί, ασφαλώς καταργείς τη δυνατότητά σου να στείλεις τα μηνύματά σου. Δεν μπορεί κάποιος να καταγγείλει το μέσο, αλλά να μέμφεται τον τρόπο που το χρησιμοποιεί αν αυτός είναι ακραίος ή καταστρατηγεί την εικόνα που πρέπει να εκπέμπει ένα δημόσιο πρόσωπο.
