Του Ανδρέα Ανδρέου
Σε καμία περίπτωση δεν θα καταφερθώ με σκληρά λόγια εναντίον της καραντίνας ατόμων που πρέπει να περάσουν αυτόν τον περιορισμό, επειδή εκτέθηκαν σε άτομα ή περιοχές αυξημένης επικινδυνότητας. Θα ήμουν άλλωστε ανακόλουθος αν το έκανα, απλά και μόνο επειδή αυτή τη φορά επηρεάζομαι εγώ.
Η κατάσταση με το μεταλλαγμένο στέλεχος του ιού που φαίνεται να υπάρχει στη Βρετανία έφερε ένα νέο πανικό και βλέπουμε διάφορες χώρες να αναστέλλουν τις αεροπορικές τους συνδέσεις με τη Βρετανία, σε μια προσπάθεια ελαχιστοποίησης της πιθανότητας να μεταφερθεί το στέλεχος αυτό στις χώρες τους. Φυσικά η αλήθεια να λέγεται, το στέλεχος αυτό φαίνεται να υπάρχει τουλάχιστον από τα μέσα Σεπτεμβρίου, απλά έγινε επίσημη ανακοίνωση από τον Βρετανό πρωθυπουργό το περασμένο Σάββατο όταν έθεσε το Λονδίνο και κάποιες άλλες περιοχές σε επίπεδο περιορισμών Tier 4. Δηλαδή, η μετάλλαξη δεν ανακαλύφθηκε προχθές.
Όλο αυτό το διάστημα και δη κατά τους μήνες Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου πολυάριθμοι κύπριοι μετέβηκαν στο Λονδίνο όχι για διακοπές ή για ψώνια, αλλά για μερικές ώρες λόγω ανάγκης να ακολουθήσουν μια διαδικασία αίτησης κάποιου αναγκαίου στάτους για τα παιδιά τους που σπουδάζουν ή θα σπουδάσουν εκεί, λόγω Brexit και επιβαλλόταν η είσοδό ς τους στη χώρα.
Ο νέος πανικός λοιπόν ήρθε και εδώ κάτω. Και προσθέτω, ενδεχομένως δικαιολογημένα. Εκείνο που θέλω να θίξω είναι η διαχείριση από τις αρχές. Και εξηγούμαι:
Λήφθηκε τη Δευτέρα η απόφαση πως επιβάτες πτήσεων που φθάνουν από το Λονδίνο από τις 6 μ.μ. της μέρας εκείνης και μετά θα μπαίνουν σε καραντίνα δέκα ημερών αφού υποβληθούν πρώτα σε μοριακό τεστ. Στην έβδομη μέρα μετά από ένα δεύτερο αρνητικό μοριακό τεστ μπορεί το κάθε άτομο να πάει σπίτι του για αυτοπεριορισμό άλλων τριών ημερών. Πολύ ωραία. Πού είναι το πρόβλημα;
Το πρώτο πρόβλημα είναι ο χρονισμός της απόφασης. Αν έβγαινε μια ανακοίνωση πιο γρήγορα πολλοί θα μπορούσαν να αναπροσαρμόσουν τα σχέδιά τους. Κυριολεκτικά η ανακοίνωση βρήκε τους επιβάτες δύο πτήσεων πριν τη σκάλα του αεροπλάνου οπότε και δεν είχαν πραγματικές επιλογές. Κάποιοι που αποφάσισαν το τελευταίο δευτερόλεπτο να μην ταξιδέψουν καθυστέρησαν την πτήση κατά μιάμιση ώρα επειδή έπρεπε να κατέβουν οι αποσκευές τους. Οι πτήσεις αυτές έφταναν κανονικά κοντά στις 6 μ.μ. ενώ έφθασαν μετά τις 7:30 μ.μ. Αν δεν ανακοινωνόταν και οι πτήσεις έφταναν κανονικά, οι επιβάτες θα θεωρούνταν μια χαρά να πάνε σπίτι τους. Έπρεπε να είχε δοθεί 24ωρη προειδοποίηση αντί ειδοποίηση της τελευταίας στιγμής.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως τη Δευτέρα πριν τις 6 μ.μ., πόσω μάλλον Κυριακή και Σάββατο προσγειώθηκαν πολυάριθμες πτήσεις από Βρετανία και οι επιβάτες πέρασαν τις πύλες των αεροδρομίων μας χωρίς πρόβλημα. Αυτοί δεν αποτελούν ωρολογιακή βόμβα για την κοινωνία; Αν γι’ αυτούς είναι αρκετό να αυτοπεριοριστούν στα σπίτια τους, γιατί να μην είναι ικανοποιητικό το ίδιο μέτρο γι’ αυτούς που έφθασαν νωρίς το βράδυ;
Το τρίτο πρόβλημα είναι η διαχείριση των αρχών επί εδάφους. Απλά να αναφέρω ότι όσο και να πρόσεξαν οι επιβάτες ενόσω ήταν στην Βρετανία ήταν μάταιο αν υπήρχε έστω και ένα κρούσμα ανάμεσα τους. Και αυτό επειδή ο συγχρωτισμός τόσο μέσα στα λεωφορεία μετάβασης από το αεροπλάνο στο κτήριο αφίξεων, όσο και μέσα στην αίθουσα εντός του κτηρίου ήταν απίστευτος, χωρίς κανένα μέτρο. Όλος ο κόσμος ήταν μαντρισμένος. Αυτό αναίρεσε την πολιτική της αεροπορικής εταιρείας που αποδέσμευε τους επιβάτες κατά μικρές ομάδες.
Το τέταρτο κατά σειρά πρόβλημα εστιαζόταν στο γεγονός ότι ο χώρος λήψης δειγμάτων μοριακής εξέτασης έδειχνε πρόχειρος και σχετικά ανοργάνωτος. Αυτή η υπηρεσία είναι «μόνιμη» εδώ και κάτι μήνες. Δεν μπορούσε να στηθεί καλύτερα;
Το πέμπτο θέμα είναι η απόφαση όπως άτομα κάτω των 18 χρονών μπορούν να πάνε σπίτι τους. Αυτό αγγίζει πολλά ευαίσθητα θέματα. Καλά, εμπιστεύονται νεαρούς έφηβους πως θα τηρήσουν τον αυτοπεριορισμό στο σπίτι και όχι τους ενήλικες; Τη στιγμή μάλιστα που κατά την ομολογία των ειδικών είναι οι πιο δυνητικοί μεταδότες του ιού και πλείστοι των οποίων ασυμπτωματικοί; Άστε που δεν υπήρχε και σοβαρός έλεγχος για το ποιος είναι 18 και κάτω ή 18 και πάνω…
Το έκτο θέμα είναι οι συμβάσεις που έγιναν με ξενοδοχεία για στέγαση ατόμων σε καραντίνα. Μετέβη κάποιος υπεύθυνος να δει αν τα εν λόγω ξενοδοχεία μπορούν να εξυπηρετήσουν σε συνθήκες χειμώνα; Να πω ένα παράδειγμα. Ξενοδοχεία που λειτουργούν εκτός χειμερινής σαιζόν έχουν κλιματισμό για το καλοκαίρι. Όχι όμως θέρμανση. Άρα αν ένα είναι ικανό να φιλοξενήσει άτομα το καλοκαίρι δεν είναι το ίδιο ικανό να φιλοξενήσει τον χειμώνα. Είναι δυνατόν να αναμένετε κόσμο αδιαμαρτύρητα να μείνει δέκα μέρες καραντίνα σε ένα δωμάτιο που δεν έχει θέρμανση, δεν έχει κουβέρτες ενώ έξω είναι κάτω των 15 βαθμών Κελσίου;
Μπορώ να μακρηγορήσω αλλά θα σταματήσω εδώ. Καραντίνα; Καραντίνα χωρίς κανένα πρόβλημα. Το αντιλαμβανόμαστε. Είναι όμως Χριστούγεννα: είτε δώστε περισσότερη αξιοπρέπεια στα άτομα που περιορίζετε ή αν τα τεστ εισόδου μας ήταν αρνητικά, αφήστε μας να περιοριστούμε σπίτι μας μόνοι μας. Δεν είμαστε ηλίθιοι να γυρίζουμε δεξιά και αριστερά.
