ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το νέο επενδυτικό παιχνίδι

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Η επιτάχυνση της μετάβασης στην Πράσινη Οικονομία είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί το 36,3% του συνολικού προϋπολογισμού του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και είναι μόλις οριακά δεύτερη από την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας που έχει μερίδιο στον προϋπολογισμό 36,4%. Δίδεται δηλαδή ίση σημασία και δύναμη πυρός.

Οι τρεις κυριότερες υποκατηγορίες της Πράσινης Οικονομίας είναι πρώτον, η κλιματική ουδετερότητα, η ενεργειακή απόδοση και η διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, δεύτερον, οι βιώσιμες μεταφορές και τρίτον, η έξυπνη και βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Το συνολικό ποσό που θα δαπανηθεί για την μετάβαση στην Πράσινη Οικονομία ανέρχεται σε €447,6 εκ. εντός της περιόδου 2021 –2026.

Αυτά αποτελούν μια δέσμευση του δημόσιου τομέα προς αυτή την μετάβαση, με άμεσο αντίκτυπο και στον ιδιωτικό τομέα. Αναπόφευκτα λοιπόν το πρόγραμμα θα επιφέρει και αλλαγές στον τρόπο που σχεδιάζουμε, κτίζουμε και βλέπουμε τα κτήρια μας. Αυτό είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε όλοι και δη αυτοί που ασχολούνται άμεσα με τον τομέα, είτε ως επενδυτές, είτε ως σύμβουλοι, είτε ως διαμεσολαβητές κ.λπ.

Πιο κάτω παραθέτουμε κάποια παραδείγματα που καταδεικνύουν πως η αναβάθμιση των απαιτήσεων για πράσινη ανάπτυξη θα αλλάξει και το σκηνικό στον τομέα των ακινήτων και δη των κτηρίων, τα οποία με τη σειρά τους αυξάνουν και την πολυπλοκότητα στο στάδιο της λήψης αποφάσεων – και κυρίως επενδυτικών αποφάσεων.

Πριν όμως παραθέσουμε παραδείγματα, αναφέρουμε πως οι πολιτικές για μετάβαση στην πράσινη οικονομία εφαρμόζονται σταδιακά, συνήθως με το να τίθενται κάποια χρονικά ορόσημα που σηματοδοτούν τα σημεία αλλαγών. Έτσι έχουμε, για παράδειγμα, κυβερνήσεις κρατών να ανακοινώνουν πως θα απαγορεύσουν την κυκλοφορία συμβατικών μηχανοκίνητων οχημάτων από μια χρονολογία και μετά και αυτοκινητοβιομηχανίες να ανακοινώνουν πως θα σταματήσουν την κατασκευή τέτοιων οχημάτων από κάποια χρονολογία και μετά. Σε ένα άλλο μέτωπο, η Βρετανία ανακοίνωσε πως από το 2035 θα απαγορεύσει την πώληση συμβατικών καυστήρων θέρμανσης (γκαζιού και πετρελαίου) και έτσι από τότε η μόνη πηγή θέρμανσης σε νέες εγκαταστάσεις θα είναι μέσω των heat pumps. Εν προκειμένω πρέπει να αποσαφηνίσουμε ένα πράγμα. Οι απαγορεύσεις που θα επιφέρουν ριζικές αλλαγές εφαρμογών στη ζωή μας αφορούν χρονικά ορόσημα πέραν των οποίων θα απαγορεύεται η πώληση και εγκατάσταση των υφιστάμενων εφαρμογών. Δεν αποτελεί απαίτηση η αλλαγή όλων των υφιστάμενων εφαρμογών με τις νέες. Άρα αν για παράδειγμα έχετε έναν καυστήρα γκαζιού ή πετρελαίου για την θέρμανση του σπιτιού σας και το κράτος μας πει πως από το 2030 θα απαγορεύσει την πώληση τέτοιων καυστήρων, δεν θα οφείλετε να αλλάξετε τον καυστήρα σας το 2030 αν αυτός λειτουργεί κανονικά. Απλά αν χαλάσει σε κάποιο σημείο από το 2030 και μετά και δεν βρίσκετε ανταλλακτικά για να τον διατηρήσετε, η μόνη επιλογή που υπάρχει (τουλάχιστον μέχρι τώρα) είναι αυτή του heat pump. Κάτι ανάλογο ισχύει με τα αυτοκίνητα. Αν απαγορευτεί η πώληση συμβατικών μηχανοκίνητων οχημάτων από το 2030 και εσείς αγοράσετε καινούργιο όχημα εσωτερικής καύσης στις 31 Δεκεμβρίου 2029, δεν θα οφείλετε την επόμενη μέρα να πάτε να αγοράσετε – ας πούμε – ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο που να πληροί τους νέους περιορισμούς. Θα μπορείτε να το απολαμβάνετε κανονικά για όσο καιρό θέλετε και μπορείτε να το συντηρείτε. Αυτό φυσικά δεν στερεί το δικαίωμα στο κράτος να έρθει μέσω φορολογιών να σας «τιμωρεί» γιατί έχετε καυστήρα πετρελαίου για να θερμαίνετε το σπίτι σας ή δηλώνετε αθεράπευτος petrol- head για τις αυτοκινητικές σας επιλογές.

Όμως οι αλλαγές έρχονται και θα εδραιώνονται και θα αποτελέσουν τις νέες νόρμες. Τι αντίκτυπο μπορεί να έχουν στις επενδυτικές μας αποφάσεις σε ακίνητα.

Τα κτήρια τα οποία θα είναι πλήρως προσαρμοσμένα στις νέες απαιτήσεις θα έχουν τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι αυτών που υστερούν. Αυτό θα έχει άμεσο αντίκτυπο στις τιμές με αποτέλεσμα όσο περνά ο καιρός η ψαλίδα μεταξύ των δύο κατηγοριών να αυξάνεται. Το δυστύχημα για την πιο φθηνή κατηγορία είναι πως δεν θα σημαίνει ότι θα είναι και πιο δελεαστικά.

Τα νέα κτήρια θα έχουν από πολύ καλή έως άριστη ενεργειακή απόδοση, θα αξιοποιούν την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα έχουν εξελιγμένα συστήματα αυτοματισμού φωτισμού και σκίασης, θα έχουν παροχές φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε κάθε χώρο στάθμευσης εντός της περιμέτρου τους, θα μπορούν να αποθηκεύουν ενέργεια, για να αναφέρω μόνο μερικά.

Όλα αυτά για να εφαρμοστούν σε υφιστάμενα κτήρια απαιτούν ψηλό κόστος και ενδεχομένως το αποτέλεσμα – είτε αυτό είναι αισθητικό ή λειτουργικό – μπορεί να είναι ανέφικτο να φθάσει τα επίπεδα ενός καινούργιου που σχεδιάστηκε από το μηδέν έχοντας όλα αυτά σαν στόχο ενσωμάτωσης εξαρχής.

Το ψηλό κόστος αναβάθμισης ενσωματωμένο σε μια χαμηλή τιμή αγοράς σε βαθμό που σχεδόν θα το εξισώνει με το καινούργιο, θα το καθιστά μη δελεαστικό ως επιλογή. Μετά αν τεθούν απαιτήσεις και κριτήρια για το ποια ακίνητα θα μπορούν να ενοικιάζονται, τότε αναπόφευκτα κάποια ακίνητα θα τεθούν εκτός επενδυτικής αγοράς.

Συνεπώς ένας επενδυτής που αγοράζει σήμερα θα πρέπει να βλέπει μακροπρόθεσμα υπό αυτόν τον φακό έτσι για να μην μείνει εκτεθειμένος, αναγκαζόμενος να ξεπουλήσει για να ξεφορτωθεί ή να εκταμιεύει συνεχώς κεφάλαια αναβαθμίσεων που θα τον συντηρούν στο επενδυτικό παιχνίδι.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση

X