Του Ανδρέα Ανδρέου
Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες κάποιων τυχαίων συμβάντων τα οποία προκάλεσαν τεράστιες ζημιές, έως και απώλειες ανθρώπινων ζωών. Το θέμα είναι πόσο τυχαία είναι αυτά τα συμβάντα σε βαθμό που τελικά να είναι περισσότερο «τυχαία» παρά τυχαία.
Είχαμε, για παράδειγμα, έκρηξη σε υποσταθμό της ΑΗΚ με σοβαρούς τραυματισμούς και μετέπειτα θάνατο ενός άτυχου υπαλλήλου, είχαμε πρόκληση πυρκαγιάς από σπινθήρα σε καλώδια της ΑΗΚ η οποία κατέκαψε εκτάσεις άγριας φυσικής βλάστησης, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και ιδιωτικές περιουσίες – θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, ενώ καθημερινά προκαλούνται δύσκολα ελεγχόμενες πυρκαγιές με κύριο υπαίτιο τον ανθρώπινο παράγοντα.
Αν στοχεύουμε στην ελαχιστοποίηση ή ακόμα και στον εκμηδενισμό τέτοιων φαινομένων, θα πρέπει όλοι συλλογικά να δρούμε προληπτικά. Παρόλο που η κάθε περίπτωση δεν απαιτεί τη συμμετοχή όλων, η συνεργασία είναι αναγκαία έτσι ώστε όλοι να ενημερωνόμαστε, όλοι να μαθαίνουμε και όλοι να ενεργούμε εντός κάποιου πλαισίου πλεύσης και αρμοδιοτήτων που μας αναλογούν. Το να δείχνουμε με το δάχτυλο κάποιους ή κάποιαν υπηρεσία αφού γίνει ένα κακό, κατηγορώντας τους ότι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους δεν εξυπηρετεί ιδιαίτερα τον αντικειμενικό σκοπό που είναι η πρόληψη.
Ας αναφερθούμε σε κάποια παραδείγματα.
Στα πλαίσια πυρασφάλειας και πυροπροστασίας πολυκατοικιών υπάρχουν εγκατεστημένοι ξηροί υδροσωλήνες που συνδέουν το ισόγειο με τους ορόφους. Σκοπός είναι η ευχέρεια εύκολης σύνδεσης της πυροσβεστικής με το κτήριο σε περίπτωση πρόκλησης πυρκαγιάς για να μπορέσει πιο αποδοτικά να την κατασβέσει. Γι’ αυτό, σε κάθε επίπεδο ορόφου ο υδροσωλήνας έχει μια κατάληξη σε μια βρύση/ βαλβίδα ή κρουνό όπως τεχνικά ονομάζεται. Το όλο σύστημα είναι γενικά πολύ απλό. Στο ισόγειο υπάρχει ένας κρουνός με διπλή απόληξη και στους ορόφους ένας κρουνός ανά όροφο με μονή απόληξη. Στην οροφή, πρέπει να υπάρχει μια απόληξη στο σωλήνα με μια βαλβίδα εξαερισμού.
Η Πυροσβεστική πρέπει ανά πάσα στιγμή να έχει πρόσβαση σε όλους τους ορόφους και να μπορεί να συνδεθεί στον κρουνό του ισογείου για να μπορεί να στείλει νερό προς τα πάνω και μετά ανάλογα σε όσους ορόφους κρίνει αναγκαίο για να βγάλει νερό προς την φωτιά. Κανονικά η Πυροσβεστική Υπηρεσία θα πρέπει να προβαίνει σε περιοδικούς ελέγχους για να διαπιστώνει αν οι κρουνοί λειτουργούν κανονικά ή όχι και να ενημερώνει σχετικά τους ιδιοκτήτες. Ευθύνη για τη σωστή λειτουργία του συστήματος έχουν οι ιδιοκτήτες και όχι η Πυροσβεστική. Σε πολυκατοικίες, ενημερώνονται σχετικά οι διαχειριστικές επιτροπές.
Επειδή οι ιδιοκτήτες ή/ και οι διαχειριστικές επιτροπές δεν έχουν την απαιτούμενη κατάρτιση ή/ και τα μέσα να κρίνουν αν το σύστημα λειτουργεί ή όχι κανονικά και η Πυροσβεστική δεν προβαίνει σε τακτικούς ελέγχους στο βαθμό που πρέπει, είναι καλό οι διαχειριστικές επιτροπές να κάνουν ένα οπτικό έλεγχο και αν διαπιστώσουν εξόφθαλμη φθορά στους κρουνούς – όπως για παράδειγμα σκουριά – να καλούν την Πυροσβεστική να ελέγξει το σύστημα στην ολότητά του. Ό,τι είναι χαλασμένο μπορεί εύκολα να αλλάξει παρέχοντας έτσι ετοιμότητα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι αποψιλώσεις από ξερά χόρτα και φύλλα, χαμηλά κλαδιά δέντρων κλπ στην περίμετρο της περιουσίας μας που είναι εκτεθειμένη. Αν δεν προβαίνουμε σε έγκαιρες αποψιλώσεις και συμβεί το κακό, δεν υπάρχει περίπτωση να μην εισέλθει η φωτιά εντός της περιουσίας μας και να προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές. Γι’ αυτό, αντί να περιμένουμε τον ιδιοκτήτη του κενού γειτονικού μας οικοπέδου να έλθει να καθαρίσει το οικόπεδο του – που δεν θα έλθει ποτέ – ας το κάνουμε εμείς που έχουμε την έγνοια και διατρέχουμε τον κίνδυνο. Ούτε επίσης βοηθά απλά να κατηγορούμε τις δημοτικές αρχές ότι κωλυσιεργούν επειδή σκεφτείτε πόσες εκατοντάδες τέτοια οικόπεδα και χώροι πρασίνου υπάρχουν αντιπαραβάλλοντας το με τους περιορισμένους πόρους που διαθέτουν. Και ας μην ανοίξουμε εδώ το κεφάλαιο το πόσους και ποιας ποιότητας υπαλλήλους διαθέτουν επειδή το πρόβλημα θα καταλήξει να δείχνει κομματικές, συντεχνιακές και άλλες παρεμβάσεις που αποτρέπουν την ομαλή λειτουργία τέτοιων υπηρεσιών.
Ας αναφερθούμε στους πολυάριθμους υποσταθμούς της ΑΗΚ που υπάρχουν ανά την Κύπρο. Δεν είμαι εγώ ο ειδικός να υποδείξω αν η ΑΗΚ κάνει καλά τη δουλειά της σε συντηρήσεις και αναβαθμίσεις ασφαλειών, καλωδίων κλπ. Ξέρω όμως ότι από τη στιγμή που η Αρχή διαθέτει δικαιώματα στην περιουσία μας για τοποθέτηση και συντήρηση υπόγειων καλωδίων ή ακόμα και ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί αυτής, φέρει ταυτόχρονα και την ευθύνη για την άψογη συντήρηση των φρεατίων και του οδοστρώματος της περιουσίας. Άρα αν δείτε σε μέρος της περιμέτρου της πολυκατοικίας σας επί του οποίου η ΑΗΚ έχει δικαιώματα, φθορές, καθιζήσεις, σπασμένα φρεάτια, λανθασμένα υψόμετρα κλπ, πάρτε τηλέφωνο να έρθουν να τα φτιάξουν επειδή δεν είναι δική σας ευθύνη. Αλλιώς διατρέχετε κίνδυνο να πέσετε μέσα σε κάποιο φρεάτιο και να πάθετε ηλεκτροπληξία.
Τέλος, έχω την εντύπωση πως τα νέα σύγχρονα εναέρια καλώδια είναι άλλης τεχνολογίας και είναι πλεγμένα σε ένα καλώδιο χωρίς να υπάρχουν κίνδυνοι βραχυκυκλωμάτων. Άρα ενόσω δεν γίνεται υπογειοποίηση τους, ας γίνει αλλαγή τους για να μειωθούν τα φαινόμενα βραχυκυκλωμάτων από δέντρα, πουλιά, αέρα και ό,τι φανταστείτε που προκαλούν βλάβες, σπινθήρες και φωτιές. Το ξέρω είναι κόστος, αλλά από την άλλη μια χαρά απολαμβάνουν μονοπώλιο εδώ και δεκαετίες.
