ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πώς θα προχωρήσουμε

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Μπορεί ο τίτλος να προϊδεάζει για ένα καθαρά οικονομικό πρόβλημα, αλλά μήπως εδώ που φτάσαμε το πρόβλημα να είναι πρωτίστως κοινωνικό και ακολούθως υγειονομικό και οικονομικό;

Αφορμή είναι τα τελευταία εικοσιτετράωρα και η συμπεριφορά εφήβων και ατόμων πολύ νεαρής ηλικίας έναντι του συνόλου αλλά και εναντίον στοχευμένων υποσυνόλων της κοινωνίας και πολιτείας, όπως αυτών της αστυνομίας και της πυροσβεστικής. Δεν είναι άκρως ανησυχητικό ότι παιδιά 14 χρονών και κάτι προμηθεύτηκαν χιλιάδες κροτίδες και ό,τι έβρισκαν του έβαζαν φωτιά; Γίνεται η πυροσβεστική να κλήθηκε σχεδόν 650 φορές μέσα σε τρεις μέρες για να σβήσει ισάριθμες εστίες φωτιάς Γίνεται νεαροί έφηβοι να έχουν πυρπολήσει αστυνομικά αυτοκίνητα χωρίς να νοιάζονται αν μέσα σε αυτά υπήρχαν άνθρωποι; Ποιο έθιμο και ποια δικαιολογία αλήθεια μπορεί να επικαλεστεί ο οποιοσδήποτε για να δικαιολογήσει τέτοιες συμπεριφορές;

Καμία. Και να σκεφτείτε ότι όλα αυτά έγιναν μέσα σε περίοδο πανδημίας με πολυάριθμους περιορισμούς να υφίστανται για όλους μας. Πρόκειται λοιπόν για ένα αμιγώς κοινωνικό πρόβλημα. Και λυπάμαι που θα είμαι απόλυτος, αλλά όλη την ευθύνη την φέρουν οι γονείς και κανένας άλλος. Σίγουρα δεν φταίει η αστυνομία, η οποία προς τιμή της έπραξε έγκαιρα και φέτος το καθήκον της με εκστρατείες που προειδοποιούσαν για την επικινδυνότητα των «λαμπρατζιών» και των κροτίδων. Άλλωστε το ίδιο πράττει κάθε χρόνο και πάλι θα βρεθούν ανεγκέφαλοι που δεν θα λάβουν τίποτε και κανένα υπόψη και θα θέσουν τον εαυτό τους και άλλους σε κίνδυνο. Είδαμε και τοπικές αρχές, όπως ο Δήμος Στροβόλου, να μαζεύουν τόνους από παλιόξυλα σε μια προσπάθεια να ελαχιστοποιήσουν το δήθεν έθιμο της «λαμπρατζιάς». Η δε επίσημη Εκκλησία ουδέποτε υποστήριξε ένα τέτοιο «έθιμο». Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα κοινωνικό, πάντοτε υπέβοσκε, απλά η πανδημία το υπερακόντισε και σαν τέτοιο θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να το αντιμετωπίσουμε όσο πιο έγκαιρα γίνεται. Είναι το ίδιο πρόβλημα που χειροτέρεψε την επιδημιολογική μας εικόνα επειδή η απειθαρχία και η αντίδραση σε ό,τι είναι πρέπον κυριάρχησαν, με αποτέλεσμα να είμαστε εδώ που είμαστε και όπως είμαστε. Τονίζοντας και επαναλαμβάνοντας πως το πρόβλημα είναι εξόχως κοινωνικό, δεν θέλω με τίποτα να μειώσω τη σημασία του υγειονομικού προβλήματος, ούτε και την οικονομική πτυχή του προβλήματος. Αντιθέτως. Όμως, η επιτάχυνση των εμβολιασμών των τελευταίων ημερών και η μεγάλη ζήτηση για ραντεβού από τις νεαρότερες ηλικίες μας κάνει να νιώθουμε αισιόδοξοι ότι μέχρι το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου ίσως θα έχουμε πετύχει ανοσία της αγέλης. Σε αυτό βοηθά τόσο το πράσινο διαβατήριο που θα τεθεί σε εφαρμογή τις αμέσως επόμενες βδομάδες, το οποίο θα ανοίξει τις πύλες για ελεύθερη ζωή σε όσους έχουν εμβολιαστεί, σε όσους έχουν νοσήσει και σε όσους έχουν μοριακό τεστ κάποιων ωρών. Επιπλέον, το εμβολιαστικό πρόγραμμα ενθαρρύνεται και από την ορθότατη απαίτηση για διενέργεια συνεχών τεστ για να μπορούμε να εισερχόμαστε σε τόπους συναθροίσεων. Αυτό σημαίνει πως όσοι επιλέξουν να μην εμβολιαστούν θα πρέπει να διενεργούν τουλάχιστον δύο τεστ τη βδομάδα για να πηγαίνουν σε υπεραγορές, κρεοπώλες, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα κλπ. Άρα η επιλογή είναι ξεκάθαρη: είτε εμβολιασμός και ανάκτηση της ζωής μας και προστασία του συνόλου ή να στεκόμαστε 2-3 φορές τη βδομάδα (από τον δικό μας προσωπικό χρόνο και όχι της εργασίας μας) μέσα στο «λάλλαρο» για να κάνουμε rapid tests, τα οποία έχουν 50% - 50% πιθανότητα να βρουν αν έχουμε τον ιό ή όχι. Η επιλογή είναι ελεύθερη μεν, αλλά συνάμα και ξεκάθαρη.

Και αυτό μας φέρνει στο τρίτο πρόβλημα, το οικονομικό. Η μόνη οδός είναι η εμβολιαστική. Δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για άλλη στήριξη και θα πρέπει τα περιοριστικά μέτρα να αρχίσουν να χαλαρώνουν άμεσα. Είναι ο μόνος τρόπος να αρχίσουμε σιγά – σιγά να μαζεύουμε τα κομμάτια μας και να προσπαθήσουμε να σταθούμε στα πόδια μας ξανά σχεδόν από την αρχή.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση

X