Του Ανδρέα Ανδρέου
Περίμενα με ανυπομονησία να το πω αυτό: τελείωσε το εμπορικό τρίγωνο στο κέντρο της Λευκωσίας! Ομολογουμένως περπατώντας επί της Στασικράτους και των πέριξ οδών αναγνωρίζεις το έργο που πραγματικά έγινε. Ωραία πλακόστρωτα, ανεπιτήδευτος φωτισμός, φυτεύσεις δεντροστοιχιών, ντιζαϊνάτες θέσεις για ποδήλατα, όμορφα παγκάκια, πολυάριθμες νέες βερσιόν από τα πολυαγάπητα «στυλλούθκια» - σήμα κατατεθέν του κάθε Δήμου της Κύπρου που όλα μαζί δένουν, δημιουργώντας ένα όμορφο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα το οποίο χρειάζεται η κάθε πρωτεύουσα που σέβεται τον εαυτό της και τον κόσμο της.
Μια λεπτομέρεια που μου έκανε ιδιαίτερα ωραία εντύπωση είναι το γεγονός ότι όλοι οι ανοικτοί χώροι στάθμευσης εντός του τριγώνου απέκτησαν την ίδια industrial- look περίφραξη. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι κάτι που άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες απέκτησαν πριν μια- δυο δεκαετίες και που τώρα είναι στην επόμενη φάση αναβάθμισης. Αλλά ας είναι κάλλιο αργά παρά ποτέ που λέμε. Ακούστηκαν κάποιες μεμονωμένες φωνές πως τα δέντρα είναι μικρά. Δεν είναι μικρά. Είναι αρκετά αναπτυγμένα και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι σε πλήρη ανάπτυξη για να εξυπηρετούν τους σκοπούς τους: δηλαδή, να πινελιάζουν το κέντρο με πράσινο και χρώμα και να παρέχουν σκίαση στους πεζούς. Κάποιες εποχές του χρόνου και δη την περίοδο του Πάσχα θα αποτελούν χάρμα οφθαλμών.
Το real estate που βρίσκεται επί του πιο πάνω τριγώνου σίγουρα πήρε μια ουσιαστική αναβάθμιση. Άλλο να εφάπτεται σε έναν αποικιακό δρόμο και άλλο σε μια άβαντγκαρντ εκδοχή που συνδέει το σήμερα με το αύριο, όπου πέραν των εμφανών στοιχείων, υπάρχει και ουσιαστική ολοκληρωμένη υποδομή κάτω από τα πλακόστρωτα. Πριν λέγαμε πως οι ιδιοκτήτες τζάμπα ζητούσαν τόσα χρήματα για τα ακίνητά τους. Άστε που και οι περισσότεροι έκαναν το ελάχιστο για να τα συντηρούν. Ήταν μια κατάσταση παρόμοιας με τη συζήτηση για την κότα και το αβγό. Οι μεν ιδιοκτήτες δεν έκαναν ουσιαστικές επενδύσεις επειδή περίμεναν το κράτος. Και το κράτος δεν επένδυε αφού η περιοχή ήταν σε σχετική παρακμή που την οδηγούσε σε άλλες προτεραιότητες.
Η κόκκινη γραμμή χαράχτηκε. Σήμερα το κράτος έκανε το δικό του κομμάτι και επένδυσε. Τώρα είναι η στιγμή των ιδιοκτητών να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Δεν γίνεται η μισή Μνασιάδου, η μισή Στασικράτους και ολόκληρη η Θεοφάνους Θεοδότου να είναι στοιχειωμένες. Δεν γίνεται τα πλείστα ακίνητα να είναι άθλια και το ζητούμενο ενοίκιο να είναι στα ρετιρέ της κλίμακας. Αυτή η στρέβλωση πρέπει να σταματήσει. Αν είναι κάτι που μας έχει διδάξει η κτηματαγορά ποικιλοτρόπως, είναι πως άμα υπάρχει το προϊόν υπάρχει και το ανάλογο ενδιαφέρον. Με το σημερινό προϊόν δεν μπορεί να υπάρξει αξιοσέβαστο ενδιαφέρον. Άρα κύριοι ιδιοκτήτες πρέπει να συμβάλετε ουσιαστικά στην αναζωογόνηση του κέντρου.
Οι εποχές που κτίζατε τέσσερις κολώνες και βάζατε μια τζαμαρία και ζητούσατε ό,τι θέλατε παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Για να πάτε στο αύριο πρέπει να επενδύσετε σήμερα με τα μυαλά του μεθαύριο. Διαφορετικά θα μας είσαστε η ενοχλητική μύγα πάνω στο τζάμι. Με την ολοκλήρωση και της Λεωφόρου Ομήρου, το κέντρο της Λευκωσίας μπαίνει στην πιο ουσιαστική φάση αναβάθμισης καθώς ακολουθεί η ανακατασκευή της Λεωφόρου Μακαρίου. Ένα έργο το οποίο θα μας ζορίσει μεν αλλά πιστεύω πως με την ολοκλήρωσή του θα αξίζει τον κόπο . Κι έτσι μετά το εξαιρετικό αποτέλεσμα της Πάφου, της Λάρνακας και της Λεμεσού, η Λευκωσία σιγά – σιγά ανεβαίνει εκεί που πρέπει. Εμείς αναμένουμε με ανυπομονησία.
