Το προαιώνιοπρόβλημα των ποντικών, ποιος δηλαδή θα δέσει στην ουρά της γάτας την κουδούνα θύμισαν οι οργίλες αντιδράσεις όσων ηχηρά επέκριναν τη δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη, την Τετάρτη στο ΡΙΚ ότι: «Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε να δώσουμε λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού, κάτι που δεν το επιθυμώ […] Οφείλεις να γνωρίζεις τις πραγματικότητες για να επιλέγεις τα όπλα» και διευκρίνισε μάλιστα ότι τα μόνα όπλα που χρησιμοποιεί η Κ.Δ. είναι της διπλωματίας.
Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Στο παρασκήνιο της πολιτικής πήρανε φωτιά τα κινητά, με οργισμένους καπεταναίους να υποδεικνύουν σε δημοσιογράφους το φοβερό ολίσθημα Αναστασιάδη. Στο μπαλκόνι του twitter, αρχικά κρεμάστηκε η «απαράδεχτη δήλωση» για να τη δουν και να φρίξουν όλοι, ενώ στο καφενείο του facebook, ο χάρος βγήκε παγανιά και έπαιρνε κεφάλια όσων συμφωνούσαν με τον Εφιάλτη Αναστασιάδη. Τότε θυμήθηκα τα Ίμια, με τη φοβερή κρίση του Ιανουαρίου του 1996, που παραλίγο να προκαλέσει πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Τον Αύγουστο του 1996, είχα την τύχη να καλύπτω τον περίπλου του αρματαγωγού «Σάμος» από το Φανάρι Κομοτηνής και διά της άγονης γραμμής στη Λεμεσό, όπου και περάσαμε από τις βραχονησίδες των Ιμίων. Ο συγχωρεμένος συνάδελφος, Δημήτρης Ανδρέου, είχε φροντίσει στο προηγούμενο νησί να αγοράσει στεφάνια για τους τρεις νεκρούς του ελληνικού ελικοπτέρου που κατέπεσε στα Ίμια και μαζί με τον καπετάνιο του «Σάμος» Ισίδωρο Τσούτσουρα τα αφήσαμε στα κύματα. Τόλμησα να πω ότι είναι αδιανόητο να χάνονται ζωές ή χειρότερα να γίνεται πόλεμος για μερικούς βράχους στη θάλασσα και ο Δημήτρης με βιτριολικό ύφος μου απάντησε: «Παράσχε, αυτά δικαιούσαι να τα σκέφτεσαι, αλλά όχι να τα λες»! Είχε τότε γραφεί ότι όταν ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ανέλαβε να εκτονώσει την ελληνοτουρκική ένταση είχε πει στην Τουρκάλα πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ, να πάρει τα πλοία της και να φύγει και πως οι ΗΠΑ δεν θα επέτρεπαν σύρραξη μεταξύ δύο χωρών μελών του ΝΑΤΟ, επειδή δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι και κάποιοι Έλληνες βαρκάρηδες συνεπλάκησαν σε μια βραχονησίδα που κατοικούσε μία κατσίκα…
Η κορύφωση της αγωνίας με τα ελληνικά πολεμικά πλοία από τη μια πλευρά των βραχονησίδων και τα τούρκικα από την άλλη ήταν το βράδυ της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου 1996. Ώρες κατά τις οποίες η αγωνία χτυπούσε κόκκινο και στο Προεδρικό της Λευκωσίας όπου ο Γλαύκος Κληρίδης, περιστοιχισμένος από μικρή ομάδα συνεργατών, προσπαθούσε ματαίως να επικοινωνήσει με τον πρωθυπουργό Σημίτη, ο οποίος βρισκόταν σε ανοικτή γραμμή με την Ουάσιγκτον. Εν μέσω εκείνης της αγωνίας, εμφανίστηκε ο τότε αρχηγός της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Νικόλαος Βορβολάκος, τον οποίο είχαν τρελάνει διάφοροι αυτόκλητοι συμβουλάτορες, να παρέμβει προς τον Πρόεδρο Κληρίδη. Ο Βορβολάκος πρότεινε να καλέσουν στα όπλα 8.000 εφέδρους. Ο Κληρίδης ρώτησε πώς, για να λάβει την απάντηση «διά προσωπικής επαφής». «Δηλαδή να ξυπνήσουμε 8.000 οικογένειες;» ρώτησε και ο αντιστράτηγος απάντησε καταφατικά, για να ακούσει τον Πρόεδρο να του λέει: «Θέλεις να ξεκινήσει ο πόλεμος από εδώ;». Ποιος; Ο Κληρίδης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος και της στρατηγικής του ενεργού ηφαιστείου, έλεγε αυτά, στον βασικό του συνεργάτη για την υλοποίηση τους, Νικόλαο Βορβολάκο. Τώρα και ο Νίκος Αναστασιάδης μετά από μια μεγάλη γύρα διερεύνησης στο Κυπριακό, αντιλαμβάνομαι να επιστρέφει στις κληριδικές του καταβολές, αν και όπως έγραψα πολλάκις, θεωρώ ότι το Κυπριακό εξέπνευσε προ πολλού. Εκείνο που με έκανε πιο αισιόδοξο για τις προθέσεις Αναστασιάδη είναι η διακήρυξή του στη σημερινή συνέντευξη (σελ.4,5) ότι θέλει να αφήσει στον επόμενο Πρόεδρο ένα κράτος πραγματικά σύγχρονο, και ουσιαστικά κοινωνικό. Έτσι μετά τη σπουδαία μεταρρύθμιση στην υγεία (ΓεΣΥ), και τις μισές των υπολοίπων να πετύχει, θα είναι ο μόνος δεξιός Πρόεδρος στον πλανήτη που εφάρμοσε φιλολαϊκό πρόγραμμα.Στο μεταξύ κάποιοι επαγγελματίες αριστεροί ερίζουν δημοσίως για κάποια εφάπαξ...
