Το μόνο σοφό που άκουσα στο debate μεταξύ Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρου Κυπριανού την Πέμπτη ήταν από τον δεύτερο, ότι ο επόμενος Πρόεδρος θα πρέπει να είναι πολύ πιο νέος από τον ίδιο (γεννήθηκε το 1955). Τα υπόλοιπα σε μένα προσωπικά προκάλεσαν θλίψη. Διότι –και χρησιμοποιώ μια έκφραση του συρμού– τους έκαμα εικόνα. Οι ηγέτες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων να συζητούν για τη διαφθορά, καθήμενοι σε βόθρο. Το γάντι για το debateέριξε ο Αβέρωφ για να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας, καθώς οι σφυγμομετρήσεις έδειχναν ότι η διαφθορά βάραινε πολύ την εικόνα της κυβερνητικής παράταξης. Μάλιστα, γνωρίζω ότι «ταραχή έπεσε στην Πινδάρου, και το σανίδωμα υποχώρησε από την πίεση» όταν το Προεδρικό συνελήφθη ψευδόμενο προς την κοινή γνώμη ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είχε γνωρίσει τον Σαουδάραβα το 2015, έναν χρόνο αφότου πολιτογραφήθηκε.
Ωστόσο, πριν αλέκτορα φωνήσαι, το Σίγμα παρουσίασε βίντεο του 2014 με τον Σαουδάραβα να ανακοινώνει επενδύσεις στην Κύπρο και να εκφράζει ευγνωμοσύνη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη στήριξη. Το βίντεο έγινε φυσικά viral, η Πινδάρου πήρε φωτιά και εκεί ήταν που έμαθα κι εγώ ότι από τα 19 εκατομμύρια που –κατά το Προεδρικό– επένδυσε ο Σαουδάραβας στην Κύπρο, μεγάλο μέρος πήγε σε πύργο στη Λεμεσό που αναπτύχθηκε από πρόσωπο της οικογένειας Αναστασιάδη. Με αυτά όλα να ρίχνουν βαριά σκιά και χλεύη στην κυβερνητική παράταξη, ο Αβέρωφ Νεοφύτου προχώρησε να αλλάξει την ατζέντα, βγαίνοντας στην αντεπίθεση, χωρίς, ωστόσο, ούτε για μια στιγμή στο debate, αν προσέξατε, να υπερασπιστεί το Προεδρικό.
Πυροβόλησε τον Άντρο «στο μέτωπο», βγάζοντας ξανά στην επιφάνεια το πονεμένο για το ΑΚΕΛ ζήτημα των κομματικών εταιρειών, το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς που έστειλε μάλιστα στη φυλακή και κομματικό αξιωματούχο και έχοντας προφανώς στοιχεία για ρύθμιση μεγάλου ΜΕΔ κομματικής εταιρείας με πώληση ακίνητης περιουσίας και διαγραφή του υπόλοιπου ποσού, επιχείρησε να πάρει την επικοινωνιακή παρτίδα. Ήξερε ότι ο Άντρος θα «ανταπέδιδε», όπως και έκανε, με τα ταξίδια Αναστασιάδη και τον Σαουδάραβα, τα χρυσά διαβατήρια, το κατασκοπευτικό βαν, τις δουλειές του οικογενειακού δικηγορικού γραφείου Αναστασιάδη και τα κόλπα με τη Ryanair, τις μπίζνες με τον αρχιεπίσκοπο, τη διαπλοκή στο ποδόσφαιρο και άλλα.
Εκείνο που δεν περίμενε ήταν η βόμβα με την ΑΟΖ και η αποκάλυψη πως συνεργάτες του προέδρου έχουν πάρει οδηγίες για ετοιμασία μελέτης διαμοιρασμού της με τους Τ/κ. Δεν το περίμενε, διότι αν και γράφτηκε στον «Πολίτη» δύο βδομάδες πριν, αγνοήθηκε από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και δεν πέρασε στην κοινή γνώμη. Γιατί όμως μου προκάλεσε θλίψη το debate; Διότι το 2020, στα 60 χρόνια τούτου του πολυτραυματισμένου κράτους, οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων, που εκπροσωπούν το 60% αυτών που ψηφίζουν, έφτασαν να ερίζουν ποιανού η παράταξη είναι λιγότερο διεφθαρμένη! Τι θα έπρεπε να συζητούν; Για το ότι, ο ανθρώπινος πολιτισμός θα καταρρεύσει αν στα επόμενα 30 χρόνια δεν μηδενίσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αν δεν αντιμετωπίσουμε ριζικά τα προβλήματα ερημοποίησης, μη βιώσιμης διαχείρισης των εδαφών και διατροφικής ασφάλειας.
Να συζητούν πώς θα εισαγάγουμε στην κοινωνία μας τα συγκλονιστικά τεχνολογικά επιτεύγματα που βρίσκονται επί θύραις, όπως π.χ. στην υγεία, το CRISPR/Cas9 (μέθοδος της γενετικής μηχανικής που διορθώνει ένα μεταλλαγμένο, υπεύθυνο για κληρονομικές ασθένειες γονίδιο, μάλιστα με χαμηλό κόστος) και τους εκτυπωτές 3D διά των οποίων θα δημιουργούνται ανθρώπινα όργανα-μοσχεύματα. Ακόμα για την ασύρματη ηλεκτρική ενέργεια, τα κβαντικά κομπιούτερ, την απεριόριστη καθαρή ενέργεια διά της πυρηνικής σύντηξης. Να συζητήσουν τρόπους να πετύχει ο τόπος μας μια ισορροπία. Αυτό που σήμερα ονομάζεται βιώσιμη ανάπτυξη και αποτελείται από το τρίπτυχο, οικονομία, περιβάλλον, κοινωνία, και που με ακρίβεια αποδίδεται ως ισόρροπη ανάπτυξη. Να συζητούν για την ουσία του μέλλοντος. Μπορούν; Όχι. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε νεαρότερους του Άντρου και του Αβέρωφ ηγέτες. Και έχουμε.
