ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Σαν σε ντε ζαβού

Από τον Δεκέμβριο του 1963 που λόγω των διακοινοτικών ταραχών αποχώρησαν από την κυβέρνηση, ο Τ/κ αντιπρόεδρος και οι τρεις Τ/κ υπουργοί και από τη Βουλή οι 15 Τ/κ βουλευτές, όπως επίσης και όλοι οι Τ/κ που κατείχαν πολιτειακά αξιώματα ή θέση στον δημόσιο τομέα, στην Πολιτεία αυτή που φέρει την ονομασία Κυπριακή Δημοκρατία, όλα τα checks and balances (έλεγχοι και ισορροπίες) τέθηκαν υπό τη διακριτική ευχέρεια ή ήταν πια ζήτημα συνείδησης του κάθε αξιωματούχου αυτής της Πολιτείας, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και τον τελευταίο κοινοτάρχη. Όμως η ζωή έχει αποδείξει ότι ακόμα και πίσω από τα δεκατρία σημεία του Μακαρίου, το ζητούμενο στην ουσία ήταν η εξουσία να ελέγχεται μόνο από την πλειοψηφούσα ε/κ κοινότητα, διότι εξουσία σε ένα κράτος σημαίνει έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, δηλαδή χρήμα, τουτέστιν διαιώνιση της παρουσίας των εξουσιαστών. Αυτό ενδεχομένως να μην αντιμετωπιζόταν αν υπήρχε η διάκριση στις εξουσίες κι αν για παράδειγμα η δικαιοσύνη λειτουργούσε αποδεσμευμένη από την εκτελεστική εξουσία πράγμα που στην Κύπρο, αποδεδειγμένα δεν ισχύει.

Αφορμή γι’ αυτά που γράφουμε σήμερα δόθηκε από το δημοσίευμα της διεθνούς ειδησεογραφικής Οργάνωσης OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project), που συνδέει το πρώην δικηγορικό γραφείο του προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χρ. Αναστασιάδη και τον ίδιο ως δικηγόρο τότε, με το ρωσικό δίκτυο ξεπλύματος μαύρου χρήματος Troika Laundromat (14/08/2019) στο οποίο το Προεδρικό απάντησε στις 17/08/2019 ως να επρόκειτο για αβλεψία που δεν έχρηζε άμεσης αντίδρασης λέγοντας περίπου ότι πρόκειται για ανώνυμο συκοφαντικό δημοσίευμα. Το πιο βασικό όμως είναι ότι απέφευγε εμφανώς να αγγίξει την ουσία. Τώρα θα πείτε ότι δεν είναι αναγκασμένος ο Νίκος Αναστασιάδης να αγγίξει την ουσία, αφού υπάρχουν παραδείγματα δημοσίων προσώπων στην νεότατη ιστορία της Κύπρου, που αποδεδειγμένα ενεπλάκησαν σε μεγάλα κόλπα χωρίς να τα αγγίξει η δικαιοσύνη. Θα αναφέρω μόνο μερικά που είναι τοις πάσι γνωστά. Σκάνδαλο Μιλόσεβιτς για ξέπλυμα δισεκατομμυρίων. Ο δικηγόρος και μετέπειτα πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Αυξέντης Αυξεντίου και ο CEO της Λαϊκής Τράπεζας και Αθάνατος για ένα φεγγάρι, Κίκης Λαζαρίδης.

Για σκάνδαλο δωροδοκίας, ο πρώην διοικητής της ΚτΚ Χριστόδουλος Χριστοδούλου. Για πλαστογραφία του εγγράφου των απολαβών της η τέως διοικήτρια της ΚτΚ Χρυστάλλα Γιωρκάτζη. Ο νυν πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρων Νικολάτος και οι παρασκηνιακές του συμφωνίες με τράπεζα για τα αξιόγραφα της αδελφής και της θυγατέρας του. Το στόρι της επαγγελματικής συνάφειας υιών και θυγατέρων μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου με μεγάλα δικηγορικά Γραφεία, όπως του κ. Πόλυ Πολυβίου, στόρι το οποίο καταγγέλθηκε από τον δικηγόρο Νίκο Κληρίδη αδελφό του γενικού εισαγγελέα.

Το εξαιρετικά σοβαρό επεισόδιο στο Κακουργιοδικείο, όπου ο Π. Πολυβίου εξύβρισε σκαιώς τον γενικό εισαγγελέα, με τον πρόεδρο του Κακουργιοδικείου να δίνει άφεση αμαρτιών σε όλους ως εάν να είναι ο Υπέρτατος Νόμος! Με όλους αυτούς γύρω του και όλα αυτά να διαδραματίζονται στη χώρα που κυβερνά, ενδεχομένως δικαιολογημένα ο Ν. Αναστασιάδης να θεωρεί ότι δικαιούται να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Δυστυχώς όμως ήταν εκείνος που τον Μάρτη του 2013 έφαγε στα μούτρα το ντοσιέ της Κάρλα ντελ Πόντε (γενική εισαγγελέας του ΔΠΔ) που αποδείκνυε ότι η Κύπρος ήταν πλυντήριο βρώμικου χρήματος από την εποχή Μιλόσεβιτς και που ήταν η αφορμή να μας κουρέψουν ασπλάχνως, σύμφωνα με πρόσωπο που ήταν παρών στις Βρυξέλλες. Τώρα σαν σε ντε ζαβού βλέπουμε να συμβαίνουν τα ίδια. Την περασμένη Τετάρτη η OCCRP με ανακοίνωσή της επέμεινε στην ορθότητα του δημοσιεύματός της, σημειώνοντας: «Τόσο ο κ. Αναστασιάδης όσο και η δικηγορική εταιρεία, συμπεριλαμβανομένων όλων των μετόχων της, είχαν την ευκαιρία να σχολιάσουν τα ευρήματα της έρευνας αρκετές εβδομάδες πριν από τη δημοσίευση. Κανένας από αυτούς δεν επέλεξε να το πράξει». Σας θυμίζει κάτι από εποχή Μιλόσεβιτς;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X