Του Απόστολου Κουρουπάκη
Νέος υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (μόνο που το λέει κάποιος ένα δέος το νιώθει) ο κ. Πρόδρομος Προδρόμου. Ο κ. Χαμπιαούρης έφυγε, θα τον θυμόμαστε κυρίως για το ότι έβγαλε στους δρόμους χιλιάδες εκπαιδευτικούς κατακαλόκαιρο και για τα Τετράμηνα και άλλα περί της παιδείας, αυτός είναι και ο τίτλος του, υπουργός Παιδείας, τα υπόλοιπα μάλλον είναι για γεμωσιά! Διότι για τον αθλητισμό έχουμε ΚΟΑ, ΚΟΠ και άδεια γήπεδα… για τη νεολαία τον Οργανισμό Νεολαίας, Επίτροπο Εθελοντισμού και για τον Πολιτισμό τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες. Άρα γιατί θέλαμε να κάνει κάτι ο κ. Χαμπιαούρης για τον Πολιτισμό; Το αυτό βέβαια ισχύει και για τους προκατόχους του. Αλλά ας μη σταθούμε στα πρόσωπα, όταν έχεις κεντρική πολιτική για κάτι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα εφαρμόζεις. Εμείς δεν έχουμε ή τουλάχιστον δεν φαίνεται να έχουμε. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα κομίσει ο νέος υπουργός πριν τον μεταφέρουμε στο όρος και πέσουμε να τον φάμε.
Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι κύριες έγνοιες του υπουργού θα είναι τα της παιδείας, τα οποία ως συνήθως μονοπωλούν το ενδιαφέρον, αλλά γιατί να μην κάνει την αλλαγή; Γιατί να μη γίνει εκείνος η αλλαγή που θέλουμε όλοι; Όχι μόνο στην παιδεία, αλλά και στον πολιτισμό. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, διότι είναι μέρος μιας κυβέρνησης που διανύει τη δεύτερή της θητεία και μοιάζει να έχει παραδώσει τα όπλα, αλλά εκείνος ας δει την υστεροφημία του. Να πει σε δυο-τρία χρόνια κατάφερα να φτιάξω το Μουσείο, το αρχαιολογικό ντε: Αλλά, ξέχασα, αυτό που είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Έργων – ελπίζω μόνο ο κ. Καρούσος να μην ασχοληθεί μόνο με τα της επαρχίας του, θέλω να πω, μην παρασυρθεί και νομίζει ότι είναι ακόμα δήμαρχος του Μονακό, συγγνώμη της Αγίας Νάπας, και δεν προχωρήσει το Μουσείο, όχι, το λέω γιατί ο πρόεδρος θυμώνει με τα του μουσείου, το έχει πάρει σοβαρά, αλήθεια το λέω. Αλλά, πού σας πήγα τώρα. Επιστρέφω στον κ. Προδρόμου. Να πει, βρε αδελφέ, θα λύσω τον γόρδιο δεσμό της Κυπριακής Βιβλιοθήκης, ξέρω ότι είναι φίλος του βιβλίου. Δεν είναι κατάσταση αυτή της Κυπριακής Βιβλιοθήκης για κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο, συγγνώμη κιόλας. Να ανοίξει σε μόνιμη βάση η Κρατική Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης, διότι έχουμε έργα Κυπρίων καλλιτεχνών που σήμερα ασφυκτιούν σε αποθήκες, τοίχους και ερμάρια. Ξέρετε πόσο ενδιαφέρουσα είναι η συλλογή στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Στρασβούργου; Κάτοικοι λιγότεροι από όσους έχει η Λευκωσία. Θέλετε κι άλλα; Υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν, αρκεί κάποιος να πει το «Έλα, πάμε τώρα. Μαζευτείτε διευθυντές και προϊστάμενοι των Πολιτιστικών Υπηρεσιών και έχουμε και λέμε». Χωρίς να σπάσεις αβγά δεν γίνεται ομελέτα, ας τα σπάσουμε επιτέλους, γιατί μπορεί να έχουμε και κανένα κλούβιο μέσα σ’ όλα. Δεν θέλω πάντως να βάλω στοίχημα.
Εν τω μεταξύ ακούσατε κάτι για Παράλληλη Βουλή για τον Πολιτισμό; Εμένα κάτι πήρε το αφτί μου και πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να καγχάσω ή να με πιάσει απελπισία. Ε, μα συγγνώμη, δημιουργήθηκε λέει αυτό το όργανο με ανθρώπους του Πολιτισμού, ποιος τους επέλεξε; Ποιοι κλήθηκαν να συμμετάσχουν, πώς έγιναν οι διεργασίες, πού είναι τα δελτία Τύπου, ποιας ενημέρωσης, σοβαρής ενημέρωσης, έτυχαν οι πέντε-έξι πολιτιστικοί συντάκτες του τόπου (παραπονάκι, το πιάσατε, έτσι;); Πάντως, εμένα η κίνηση αυτή μου φαίνεται, αφού δεν κάνουμε και τίποτα στη Βουλή, ας βάλουμε κάποιους να μας λένε τι να κάνουμε, εμείς να το συζητάμε και μετά να λένε οι μεν εμείς το είπαμε και δε να απαντάνε κι εμείς το βλέπουμε. Και όλοι να είμαστε πολύ ευτυχισμένοι και να ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου θα έχουμε αξιοπρεπή μουσεία, βιβλιοθήκες, πινακοθήκες και θέατρο χωρίς θεατρινισμούς και επισφάλεια για όσους το υπηρετούν. Κύριε Προδρόμου, γίνε και υπουργός του Πολιτισμού, μην περιμένεις να τα κάνει ο υφυπουργός που θα διορίσει ο πρόεδρος.
