Του Απόστολου Κουρουπάκη
Μάλλον, όλα παίρνουν κάποια στιγμή τη σειρά τους, και ό,τι δεν έχουμε το φτιάχνουμε. Μοιάζει η Δημοκρατία με γιαπί, που οικοδομή που εδώ και εξήντα χρόνια χτίζεται και πάντα κάτι της λείπει. Μην είναι τα πορτοπαράθυρα, μην είναι τα ντουλάπια και τα κουφώματα, μην είναι η θέρμανση. Τέλος πάντων, όλο και κάτι δεν έχουμε και βάζουμε τη μαστοράντζα και το τακτοποιεί. Και όπου μαστοράντζα βλέπε ηγέτη ικανό, με όραμα, με αίσθημα εντροπής. Θέλει ο μακαριότατος νέο καθεδρικό ναό στη Λευκωσία, θα τον φτιάξει, και θα είναι μεγαλοπρεπής με όλας τας ανέσεις. Το αυτό και για την Πάφο, όπου η ανάγκη για νέο καθεδρικό είναι έντονη, και ο Δημόσιος Κήπος, τεμάχιο μπακλαβάς, να το φας και να μη μείνει ούτε πεύκο. Τον ναό θέλωμεν, και ας μην τρώγωμεν πευκοβελόνας. Θέλει ο ιερέας της ορεινής κοινότητας του Τροόδους κτίσμα νέο και υποβλητικό, διά να εισέρχεται το ευάριθμο μεν πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, ισχυρό δε, θα πάρει άδειες και θα το κτίσει. Μα μη νομίζετε ότι είναι μόνο η Εκκλησία, που θέλει να δείξει ότι μπορεί, αλλά και οι κοσμικοί άρχοντες, αυτοί οι 56 βουλευτές, ουπς, 55, ο ένας αγνοείται, το νομοθετικό έργο όμως καλά κρατεί, τώρα αν είναι συνταγματικό δεν μας πολυκόφτει, το δίκαιον της ανάγκης να είναι καλά και αν προκύψει πρόβλημα, είναι φάρμακον διά πάσαν νόσον. Αλλά ξέφυγα! Που λέτε οι 55 βουλευτές και οι διάφοροι άλλοι εκεί εργαζόμενοι δεν βολεύονται, η Βουλή, βολή δεν έχει και οι βουλόμενοι, δεν βολεύονται και σε εκείνα τα μάρμαρα έπιασε πολλή σκουριά, άρα τι βούλεσθε. Εύρηκε ο κ. Συλλούρης να γίνει Βουλή με τα ούλα της, και τι θα κοστίσει; Μερικά εκατομμύρια, πέριξ των δέκα, αν δεν απατώμαι. Δέκα εκατομμύρια ευρώ για να έχουμε μια Βουλή, που όλοι θα βολεύονται, και οι 56, γιατί δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα πληρωθούν οι θέσεις. Θα μου πείτε τώρα εσείς, και γιατί γκρινιάζεις; Από την τσέπη σου θα βγούνε; Συγγνώμη, αλλά κάποια ναι, διότι, ως φορολογούμενος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, με Αριθμό Φορολογικής Ταυτότητας και όλα τα σχετικά επίσημα έγγραφα του κράτους συνεισφέρω.
Ωραία, και δεν χρειάζεται Βουλευτήριον λαμπρόν η Δημοκρατία; Μα και βέβαια, αλλά επειδή άστεγους δεν τους λες, μήπως θα έπρεπε να ήταν ο πρόεδρος του Σώματος λίγο πιο οικονόμος; Δέκα εκατομμύρια ευρώ είναι πολλά λεφτά και οι καιροί δεν ξέρω αν σηκώνουν έτσι ξοδέματα.
Αλλά για να είμαι και ειλικρινής λίγο ζήλεψα που τα λεφτά αυτά δεν πήγαν στο Νέο Μουσείο Λευκωσίας. Χρειάζεται ένα μουσείο αρχαιολογικό η πρωτεύουσα, τι λέτε;
Βέβαια, ζήλεψα που τα χρήματα αυτά δεν διατέθηκαν και για τη δημιουργία μιας νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης, για την αγορά ενός οικοπέδου, μιας και το άλλο, το υποσχεθέν, δεν το δίνουμε, άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλαι των επενδυτών και των εχόντων.
Αλλά, μπορεί να ζηλεύω γιατί τα χρήματα δεν πήγαν στα δύο παραπάνω κτήρια, αλλά εξοργίζομαι γιατί τα χρήματα αυτά δεν θα πάνε σε όσους τα έχουν ανάγκη, σε μία ανάπτυξη ανάσας για τις υποβαθμισμένες περιοχές των συνοικισμών, για την τοποθέτηση χθες ανελκυστήρων στις πολυκατοικίες της προσφυγιάς, στη στήριξη των οικοδομών που η Δημοκρατία ανέγειρε και πολλές κοιλιές γέμισαν, όταν οι πρόσφυγες με στομάχι άδειο έμπαιναν μέσα και σήμερα μετρούν τις μέρες, όσοι απέμειναν, για να πετάξουν στα χωριά τους και στη Μόρφου, στην Κερύνεια, στο Βαρώσι, ελεύθεροι από τους τέσσερις τοίχους.
Ναι, εξοργίζομαι όταν δίνουμε δέκα εκατομμύρια ευρώ για να φτιάξουμε νέα Βουλή και άλλα τόσα περίπου για να έχουμε νέο καθεδρικό. Δεν είναι λαϊκισμός, πιστέψτε με, είναι αγανάκτηση, γιατί πάσχουμε από μεγαλομανία και θέλουμε το πλάνο ψήλωμα του κισσού. Δεν μας αρκεί τίποτε λιγότερο από το υπερβολικά πολύ, σε όλα μας και αυτό μας κάνει να μη βλέπουμε τη γη, μα τον ουρανό και να αιθεροβατούμε, για να γίνουμε στο τέλος ήρωες, αλλά μπορεί αφ’ υψηλά να πέσουμε, μα δεν θα πεθάνουμε ελεύθεροι.
