Του Απόστολου Κουρουπάκη
Όσα ακούγονται στο βίντεο του Αλ Τζαζίρα είναι τόσο δύσκολο να τα καταπιεί κάποιος, τόσο δύσκολο να τα επεξεργαστεί ώστε να βρει μια χαραμάδα, ένα ψήγμα δικαιολογίας. Το θράσος τους είναι απύθμενο και τολμούν ακόμα να ζεσταίνουν τις καρέκλες τους. Μια δράκα ανθρώπων δράκιασε και θέλει να φάει όλον τον κόσμο, να κάνει την Κύπρο μια χαψιά, γιατί «This is Cyprus». Όχι, ρε λαμόγια, δεν είναι αυτή η Κύπρος, αυτή είναι η Κύπρος σας, είναι η Κύπρος που εσείς θέλατε να φτιάξετε, που σας βολεύει να είναι μισή, να είναι διαιρεμένη, να είναι στο όριο της διεθνούς νομιμότητας και να γίνεται παιχνίδι στα χέρια σας και να την καθυβρίζετε, και να την ντροπιάζετε.
Δεν είναι, ρε, αυτή η Κύπρος, αυτή είναι η Κύπρος η δική σας. Ντροπή, και μόνο ντροπή θα έπρεπε να νιώθετε σήμερα, και οι δικηγόροι, και οι executives και εσείς ο βουλευτής, και εσείς ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Θα έπρεπε να ψάχνατε τρύπα να κρυφτείτε, να έχετε παραιτηθεί, να έχετε ζητήσει συγγνώμη από τον αληθινό κόσμο της Κύπρου, επειδή βάλατε το όνομα της χώρας στα βρώμικα σχέδιά σας, επειδή θέλετε να λέγεστε Κύπριοι.
Πού είναι το σώμα του Κοινοβουλίου να ζητήσει εξηγήσεις για τις ενέργειες του προέδρου του. Πού είναι το ΑΚΕΛ για τον βουλευτή του, ο Δικηγορικός Σύλλογος για το μέλος του, Ντροπή, ντροπή τους…
Τι πάει να πει, very quick money… γιατί εγώ που δουλεύω παραπάνω από οκτώ ώρες καθημερινά δεν έκανα quick money… Κι το «εγώ» αντιπροσωπεύει πολλούς, χιλιάδες εργαζόμενους. Θα πρέπει να δηλαδή να βρούμε όλοι τρόπους πονηρούς για να κάνουμε quick money… Ντροπή σας, ρε,
Μη σας κακοφαίνεται η προσφώνηση ρε! Μόνο αυτή αξίζετε… Η χώρα οδηγείται στη διχοτόμηση, η χώρα πασχίζει να επιβιώσει ως κράτος, ως οικονομία και εσείς επιδεικνύετε εν αγνοία σας –αυτό σας το πιστώνω– μανικετόκουμπα, βίλες και αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού…
Καλά κάνετε, όμως, λεφτά να βγάλετε να έχουν να τρώνε τα δισέγγονά σας… κι ας θέλουμε οι υπόλοιποι μισό μισθό για να νοικιάσουμε ένα μονάρι. Και ας μετράμε τις μηνιαίες εξόδους μας. Καλά να είστε να τρώτε, με κουτάλια χρυσά, εμείς φταίμε που δεν γεννηθήκαμε λαμόγια, εμείς φταίμε που δεν ξέρουμε τι είναι νόμιμο και τι νομότυπο. Μη σας κάνει έκπληξη που κάποιοι θεωρούν την ηθική σημαντικότερη από τη νομιμότητα και τη νομιμοφάνεια.
Ρε, ντραπείτε, ρε, λίγο. Έστω. Ζητήστε συγγνώμη και εξαφανιστείτε. Τάχα μου το καταλάβατε ότι επρόκειτο για παγίδα. Μα ποιον κοροϊδεύετε; Αλλά τι λέω, this is Cyprus, ιθαγενείς μάς βρήκε το Ηνωμένο Βασίλειο, ιθαγενείς μάς άφησε, καθρεφτάκια αγοράζαμε, καθρεφτάκια αγοράζουμε. Έχετε δίκιο, καλά κάνετε και μας κοροϊδεύετε, είμαστε απλώς μονάδες, πλέμπα, ασύντακτος και παχύδερμος όχλος.
Ντραπείτε, τίποτε άλλο. Αλλά τι λέω, τι ζητώ; Κανείς δεν έχασε την ντροπή του για να τη βρείτε όλοι εσείς που πουλάτε κάθε ίχνος ηθικής που μπορεί να βρεθεί γύρω σας ή πάνω σας. Όχι, ρε, δεν είναι αυτή η Κύπρος, η Κύπρος είναι άλλη, αλλά δυστυχώς είστε πολύ μικροί για να δείτε την Κύπρο την αληθινή. Καταντήσατε άχθος αρούρης, πλούσιοι μεν, αλλά άχθος και μάλιστα επαχθές. Προσπαθήστε να ντραπείτε, να κοκκινήσετε. Το λέω και το πιστεύω, τα στερνά τιμούν τα ύστερα, προλαβαίνετε.
ΥΓ. Προτείνω σε όλους να διαβάσετε το βιβλίο του Σταύρου Χριστοδούλου «Hotel National» εκδ. Καλέντη 2016. Δεν θα μπορούσε ο συγγραφέας να είναι πιο επίκαιρος και δυστυχώς δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαχρονικό το βιβλίο του.
