Του Απόστολου Κουρουπάκη
Σύμφωνα και με τα νέα μέτρα και για ακόμη τρεις εβδομάδες και βλέπουμε μπαίνουμε σε καραντίνα, μια ιδιότυπη καραντίνα, τύπου απαγορεύονται όλα, αλλά όχι ακριβώς. Άγνωστο τι θα γίνει μετά, πώς θα επηρεάσει το νέο στέλεχος του ιού, ποια θα είναι η επίδραση του εμβολίου και γενικά βλέποντας και κάνοντας… όπως δηλαδή πήγαμε μέχρι και σήμερα. Παραδέχομαι, πάντως, ότι η εξίσωση που έχει να λύσει η Πολιτεία είναι δύσκολη και τους σπαζοκεφαλιάζει. Και έρχεται και κολλάει εδώ το ρητό, ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος…
Φυσικά, δεν γίνεται λόγος για καμία πολιτιστική δραστηριότητα. Θέατρα, συναυλίες, εκθέσεις, όλα συνεχίζουν να παραμένουν σε αναστολή. Βέβαια, θα είχε ενδιαφέρον, το ξαναέγραψα, αλλά δεν με πήραν στα σοβαρά οι φίλοι και οι φίλες καλλιτέχνες/ιδες, να βγούνε στα βουνά και στα ακρογιάλια για καλλιτεχνικά δρώμενα. Εξορμήστε, βρε, στα βουνά, ως άλλοι κυνηγοί, σε αυτούς επιτρέπεται, όπως μας πληροφορεί σχετικό δελτίο Τύπο τους. Θα μου πείτε αυτοί όλοι επιστρέφουν στη φύση γιατί μπορούν, έχουν άθλημα, το κυνήγι, μα τα χίλια δυο καριοφίλια, και γράφουν: «Είναι με μεγάλη ανακούφιση που ο κυνηγετικός κόσμος της Κύπρου δέχεται την είδηση ότι θα έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να στρέφεται στη φύση, καθότι πολλοί από αυτούς, όπως και ολόκληρη η Κύπρος, βρίσκονται ήδη κάτω από μεγάλη πίεση λόγω των συνεπειών της πανδημίας, οικονομικής και άλλης φύσεως». Στρέφονται στη φύση και μιας και στράφηκαν μην πάει στράφι η επιστροφή, ας παίξουμε και κανένα περδίκι ή κανένα λαγό, και ’γω δεν ξέρω τι άλλο. Λίγο οξύμωρο, ρε παιδιά της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας, στρέφουμε το βλέμμα για να τη θαυμάσουμε όχι να την ξεπαστρέψουμε.
Εντάξει, βλακεία είπα, χρειάζεται άδεια για το κυνήγι και το ψάρεμα… Κι εκεί ρε φίλε άτυχοι, θες άδεια για το ψάρεμα, αλλά για να σκηνοθετείς ή να παίζεις ρόλο αρκεί η καλή διάθεση! Παράλογο, παράλογο, να αναφέρεται ως εύλογη εξαίρεση η μετακίνηση για σκοπούς κυνηγίου και ψαρέματος. Θέλω πάρα πολύ να μου εξηγήσει κάποιος γιατί είναι εύλογο να επιτρέπεται το κυνήγι και το ψάρεμα. Κύριοι και κυρίες στο Υπουργείο, στο Προεδρικό, δεν είναι εύλογο, είναι ψηφοθηρικό, τουλάχιστον να μην κοροϊδευόμαστε.
Σκέφτομαι, λοιπόν, όποιοι και όποιες από εμάς δεν έχουμε ως άθλημα ή ως χόμπι το κυνήγι δεν μπορούμε να στραφούμε στη φύση; ∆εν δικαιούμαστε να πάμε με τον φίλο μας, τη φίλη μας, τον/ τη σύντροφό μας, μια ρομαντική βόλτα; Πρέπει ντε και καλά να γυμναστούμε; Το ερωτικό κυνήγι γύρω από έναν κορμό ή το πλατσούρισμα είναι άσκηση, πλάκα πλάκα; Επίσης έχω ακόμη μία απορία: ∆εν κατάλαβα τι είναι τα γραμμικά πάρκα, και σε τι διαφέρουν από τα άλλα τα απλά, είναι πιο σπουδαία τα γραμμικά, κάτι ας πούμε σαν λοχαγοί; Πάντως, θα μπορούσε να ισχύσει αποκλειστικά και μόνο για τους σκηνοθέτες και τους γκαλερίστες το κυνήγι ταλέντων…
Μία ακόμη ιδέα για μικρές, petit, παραστάσεις ή και συναυλίες, είναι η ανακήρυξη κάποιων χώρων σε χώρους λατρείας, εκεί επιτρέπεται ταυτόχρονη φυσική παρουσία μέχρι 10 άτομα. Μη σας πω ότι σε παραστάσεις που έχω βρεθεί ήμασταν και λιγότεροι, καλά σε γκαλερί δεν το συζητώ. ∆έκα ταυτόχρονα πιάναμε τον χορό. Εντάξει, για τις συναυλίες ίσως δύσκολο…
Και κάνω άλμα σκέψης, γιατί άλλωστε όλα είναι μια τρέλα αυτή την εποχή και σκέφτομαι πόσο ταραχτήκαμε από την εισβολή επικίνδυνων και ακραίων στοιχείων στο Καπιτώλιο. Βέβαια, δεν ταραχθήκαμε ισόποσα όταν το Καπιτώλιο εισέβαλε τρόπον τινά στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στο Κόσσοβο και αλλού.
Όταν το black lives matter χαλάει τον κόσμο εν ονόματι της democracy το Καπιτώλιο γίνεται απόρθητο φρούριο, πάλι λίγο ταραχτήκαμε. Επίσης, δεν ταραχτήκαμε και πολύ όταν το Επαρχιακό ∆ικαστήριο Λάρνακας «τιμώρησε» με ποινές αστείες τις κυράτσες βυζί cow, ούτε ταραχτήκαμε που ένας επαρχιακός δικαστής πάλι στη Λάρνακα έβγαλε ένταλμα για να εισβάλει η αστυνομία στο σπίτι μιας υπηκόου της Κυπριακής ∆ημοκρατίας, ε, αφού είναι υπήκοος, ius nobilium ισχύει. Εκτός και αν πιστεύουμε ότι θίγεται ανεπανόρθωτα ο ένας και ύψιστος θεσμός, αυτός του παντοκράτορος, οπότε καλά κάνουμε και ταραζόμαστε, γιατί γενικώς είμαστε του μη τους κύκλους μας τάραττε και ήρθε και ο ιός δεν μας αφήνει να ταράξουμε, κατά το κυπριακόν.
