ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Σχολεία άνευ σχολίων

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Κάτι οι ψεύτικες βλεφαρίδες, κάτι το περιστατικό με τη μαντήλα και την εκδίωξη της μαθήτριας από το σχολείο, λίγο τα καπνογόνα, λίγο τα μέτρα ασφαλείας που δεν έχουν ολοκληρωθεί, μου φαίνεται πως τα πράγματα στα σχολεία μας πάλι θα μείνουν στάσιμα. Ολόκληρο το εκπαιδευτικό μας σύστημα στηρίζεται στα επιφανειακά προβλήματα που ανακύπτουν.

Κάθε σχολική χρονιά είναι πανομοιότυπη με την προηγούμενη από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλάζουν πού και πού τα αναλυτικά προγράμματα, γίνονται κάποιες μικροαλλαγές στους κανονισμούς, προσθαφαιρούνται μαθήματα και πάμε πάλι τη μέρα της μαρμότας. Το σχολείο είναι μια αναγκαία συνθήκη, τα μαθήματα και ο τρόπος διδασκαλίας τους πρέπει οπωσδήποτε να διέπονται από συγκεκριμένους κανόνες, αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν είναι σημαντικό να μάθει κάποιος στανικά το πυθαγόρειο θεώρημα και πότε περισπάται η λήγουσα. Δεν τα υποτιμώ, όχι, καθόλου. Απλώς λέω ότι θα πρέπει το σχολείο, όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου, να είναι ένα ανοικτό δρώμενο. Η μάθηση να είναι ένα σκέλος του εκπαιδευτικού προγράμματος.

Η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης, η κοινωνικοποίηση του παιδιού να είναι βασικοί σκοποί της εκπαιδευτικής διαδικασίας και άλλα πολλά. Μπορεί να ακούγονται κάπως όλα αυτά, εξωγήινα και ανεφάρμοστα, αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστούν. Ξέρω καθηγητές που μπορούν να το κάνουν, ή καλύτερα γνωρίζω εκπαιδευτικούς που εν μέρει το κάνουν. Με πολλές δυσκολίες βέβαια, αφού πρέπει να ακολουθήσουν ένα σφιχτό αναλυτικό πρόγραμμα, βάλε και τις γιορτές που πρέπει να διοργανωθούν, αλλά και το χάλασμα της σούπας, «τι θες τώρα και τ’ ανακατεύεις;», κάνε ό,τι λέει το Υπουργείο να φύγουμε από τις έννοιες. Υπάρχουν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που έχουν μεράκι, που τους ενδιαφέρει περισσότερο αν ο μαθητής έχει να φάει ή έχει καθαρά ρούχα και δεν είναι μελανιασμένος ή λυπημένος και βάζουν σε δεύτερη μοίρα τη μάχη στους Αιγός Ποταμούς και παρόμοια.

Δεν είναι σημαντική η μάχη αυτή όταν υπάρχουν μαθητές και μαθήτριες που αντιμετωπίζουν χίλια προβλήματα στο σπίτι τους. Πιστέψτε με, υπάρχουν και μοιάζουν αόρατες οι περιπτώσεις αυτές, είναι σαν τα σκ…τά –συγχωρέστε μου τη φράση– δεν θέλει κανείς να τις ακουμπήσει. Καλύτερα σαν τις γάτες να τα σκεπάσουμε, ούτε να μυρίζουν ούτε να τα βλέπουμε. Θέλω εκπαιδευτικό σύστημα και λειτουργούς του που να τα βλέπουν και να τα πιάνουν, αφού οι αρμόδιες για τούτο Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας αρκούνται στην καταβολή επιδομάτων και στην προάσπιση της φήμης της υπηρεσίας τους. Δεν υπάρχουν πακέτα παρέμβασης για τον σχολικό εκφοβισμό και συνεργασία με την οικογένεια έφηβου με αυτοκτονικό ιδεασμό. Θέλω τον καθηγητή που θα το πιάσει στον αέρα και θα κινήσει τις αργόσυρτες κοινωνικές υπηρεσίες.

Προσοχή, δεν το θεωρώ υποχρέωση του εκπαιδευτικού, απλώς θα ήθελα συναισθηματική νοημοσύνη περισσότερη. Η ευθύνη αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών βαραίνει πρωτίστως άλλους, να εξηγούμαι. Θα ήθελα πάρα πολύ να δω ρηξικέλευθες προτάσεις διδασκαλίας, να ακούσω για εκπαιδευτικές εκδρομές που έγιναν στον Ακάμα και στο Τρόοδος, τώρα που καίγεται ο Αμαζόνιος είναι σημαντικό να δουν οι μαθητές μας ότι η Κύπρος έχει αυτούς τους πνεύμονες και θα πρέπει να διαφυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού. Να επισκεφθούν οι μαθητές ένα σιτοβολώνα ή μία αμπελοκαλλιέργεια για να δουν ότι αυτό το νησί δεν έχει μόνο υπηρεσίες μα και χωράφια. Θα ήθελα λιγότερες ανούσιες σχολικές εορτές, αλλά και αυτές που γίνονται να πραγματοποιούνται με στόχο. Θέλω στο τέλος της γιορτής οι μαθητές να έχουν προσλάβει το τάδε πράγμα, κατά το δυνατό. Αυτά είναι πράγματα που δεν χρειάζονται περίπλοκες νομοθετικές ρυθμίσεις, δεν πρέπει να περάσουν από τα συνδικαλιστικά μονοπάτια. Θα πρέπει οι μαθουσάλες της δημόσιας εκπαίδευσης επιτέλους να αποφασίσουν να μην αποφασίζουν και οι νεότεροι να απαιτήσουν χώρο και λόγο. Και επειδή ξέρω ότι είναι πολλοί, μπορούν.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Απόστολος Κουρουπάκης: Τελευταία Ενημέρωση

X