Του Απόστολου Κουρουπάκη
Λέτε με τη δημιουργία Υφυπουργείου Πολιτισμού να έχουμε και Εθνική Στρατηγική για τον Πολιτισμό; Όπως έγινε και με τη Ναυτιλία, με τον Τουρισμό, δηλαδή. Είδαμε ότι υπάρχει ανάγκη, οι προηγούμενοι φορείς έκλεισαν τον κύκλο τους, δεν μπορούσαν να σηκώσουν στις πλάτες τους τις αυξημένες ανάγκες, διοικητικές και άλλες και αυτοί οι βασικοί τομείς της οικονομίας μας έπρεπε να αυτονομηθούν και πέρασαν σε νέα εποχή. Αλλιώς δουλειά δεν κάνουμε, δεν θα γίνει ντόρος για τον πολιτισμό. Αν μείνουμε όπως είμαστε, εμείς οι παροικούντες τους πολιτιστικούς χώρους θα τα συζητάμε, θα οργιζόμαστε, θα αναρωτιόμαστε και στο τέλος θα επιστρέφουμε στα ίδια και στα ίδια.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω είναι ο διορισμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ. Ο τόπος είναι μικρός, αυτό, όμως, δεν είναι δικαιολογία για τίποτε πλέον, άξιοι και άριστοι υπάρχουν, αρκεί κάποιος να τους ψάξει και να τους δώσει την ευκαιρία. Η Πολιτεία οφείλει να δοκιμάζει, ο Πρόεδρος, του οποίου είναι αποκλειστική αρμοδιότητα ο διορισμός, θα πρέπει να δει σοβαρά τα του Πολιτισμού, μη θυμηθώ τώρα την παρουσία του στα Βραβεία του ΘΟΚ, τον Μάιο του 2018. Ποια ακριβώς ήταν τα κριτήρια με τα οποία πρότεινε ο Πρόεδρος και απεδέχθησαν οι υπουργοί και το Υπουργικό; Υπάρχει σκεπτικό; Αν υπάρχει πολύ θα ήθελα να το διαβάσω. Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να καταλάβω και εγώ γιατί οι άνθρωποι που διορίστηκαν ή επαναδιορίστηκαν είναι οι πιο κατάλληλοι για να απαρτίζουν το Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ. Εγώ, πάντως, θα ήθελα να δω νέους ανθρώπους με όραμα. Έχω μια απορία, του ειδικούς και τους εξειδικευμένους, γιατί ποτέ δεν τους διαλέγουμε; Πού είναι εκείνα τα πρόσωπα που θα δώσουν στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου τη νέα πνοή που μπορούν να του δώσουν εξ επαγγέλματος ή από τις συναφείς σπουδές τους. Εξηγήστε μου, σας παρακαλώ, γιατί από τα νέα μέλη του Δ.Σ. απουσιάζουν ηθοποιοί, θεατρολόγοι, δραματουργοί, καλλιτέχνες που ασχολούνται με τα θεατρικά δρώμενα αυτού του τόπου, έστω και δημοσιογράφοι που ασχολούνται επισταμένα με τη θεατρική κριτική; Εκτός αν θέλουμε Δ.Σ. για το θεαθήναι, για να συνεδριάζουν πού και πού και να τους βλέπουμε στις πρεμιέρες. Θέλω κάποιος να μου εξηγήσει τι χρειάζονται όλοι αυτοί που ασχολούνται με τα οικονομικά, γιατί είναι αναγκαίοι οι δικηγόροι, οι άνθρωποι του τουρισμού, και οι άλλες ειδικότητες/ιδιότητες που αναγράφονται στον κατάλογο; Απ’ ό,τι είδα η πιο σχετική ιδιότητα είναι η εκείνη του μουσικού, και η πλέον σχετική με το αντικείμενο του θεάτρου η Ανθή Ζαχαριάδου, της οποίας η ιδιότητα στον αναρτημένο κατάλογο είναι «Εκτελεστικός Διευθυντής Ασφαλιστικής Εταιρείας», άρα όποιος δεν ξέρει… στην υγειά του. Για να εξηγούμαι, όμως, και να μην παρεξηγούμαι, δεν έχω τίποτα με τα πρόσωπα που διορίστηκαν ή επαναδιορίστηκαν, αλλά ως πολίτης θα ήθελα να ήξερα ότι στο τιμόνι του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου υπάρχουν άνθρωποι του χώρου του θεάτρου. Που καταλαβαίνουν ως εκ της ιδιότητός τους τι σημαίνει θέατρο το 2019 και ποιες οι προκλήσεις του κυπριακού θεάματος στο σανίδι; Εντάξει, όχι stricto sensu, δεν λέω να έχει ο άλλος/η 28 πτυχία θεατρολογίας και δραματουργίας και 5 περγαμηνές στο θέατρο και στη δραματολογία, αλλά, είπαμε, όχι και να είναι απλώς τακτικός θεατής και επιτυχημένος επαγγελματίας οπουδήποτε. Τη νέα σύνθεση του Δ.Σ. του ΘΟΚ, τέλος πάντων, δεν τη λες και θεατρική. Αυτό το Δ.Σ. συγκροτήθηκε μάλιστα, σε μια περίοδο που από πολλούς αναγνωρίζεται ότι στο θέατρο εδώ και κάποια χρόνια γίνονται ωραία πράγματα. Νέοι άνθρωποι δοκιμάζουν τις ικανότητές τους και δοκιμάζονται στο σανίδι, ομάδες θεατρικές δημιουργούνται, θεατρικές συμπράξεις και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα γίνονται, συνεπώς και τα προβλήματα μεγαλώνουν. Άρα χρειάζονται και άνθρωποι που τα παρακολουθούν πιο στενά, που μπορούν να είναι ευέλικτοι και πρόθυμοι να διαθέσουν τις γνώσεις τους για τον χώρο με τρόπο δημιουργικό και αποτελεσματικό.
Υγ. Για τη Συμφωνική Ορχήστρα τα πράγματα είναι πιο απλά, έχει μουσικούς, συνθέτες, τέλος πάντων, κάπως διασκεδάζεται το πράγμα. Εκείνος, όμως, το διακεκριμένος, ακούγεται κάπως, δεν ξέρω.
