Του Απόστολου Τομαρά
Από ενάρξεως των δημοσίων ακροάσεων, της Ερευνητικής Επιτροπής για το Συνεργατισμό (03/07/2018), έως και την Παρασκευή (31/08/2018), 26 πρόσωπα έχουν περάσει από το «Φιλοξενία» Εάν κάποιος που παρακολουθεί επισταμένα τις καταθέσεις όσων έχουν κληθεί, και επιχειρήσει μια δεύτερη ανάγνωση των όσων έχουν ακουστεί, αβίαστα μπορεί να καταλήξει σε μια πρώτη εκτίμηση για την ουσία των ερευνών αλλά και για την παρουσία όσων έχουν κληθεί.
Υπάρχει και ένα τρίτος παράγοντας που αφορά την Επιτροπή, ωστόσο είναι νωρίς να εξαχθούν ασφαλείς εκτιμήσεις και συμπεράσματα για το έργο, αλλά κυρίως για το αποτέλεσμα των ερευνών. Παρατηρώντας προσεχτικά το περιεχόμενο των καταθέσεων αλλά και την εμφάνιση των μαρτύρων, η πρώτη διαπίστωση στην οποία μπορεί να καταλήξει κάποιος είναι η εμφανής, πλέον, τάση ομαδοποίησης των κληθέντων, ανάλογα με την χρονική περίοδο επαγγελματικής ενασχόλησης στο Συνεργατισμό. Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την ίδια την Επιτροπή και τον δημόσιο χαρακτήρα των ακροάσεων. Ένα ζήτημα το οποίο εμφανίσθηκε κατά την 3η δημόσια ακρόαση όταν ο Άδωνις Πηγασίου αρνήθηκε να πει εντός της αιθούσης, το όνομα του πολιτικά εκτεθειμένου προσώπου με δάνεια στη ΣΚΤ. Άρνηση που έφερε σε δύσκολη θέση τα μέλη της Επιτροπής.
Η τρίτη διαπίστωση αφορά τη στάση όσων έχουν κληθεί και έγινε ορατή από τις πρώτες δημόσιες ακροάσεις. Σε αρκετές περιπτώσεις όσες φορές οι μάρτυρες, «στριμώχθηκαν» από τα μέλη της Επιτροπής, ή απώλεσαν αιφνιδίως τη μνήμη τους, είτε δεν είδα ή δεν άκουσαν. Υπάρχει όμως και μια ιδιάζουσα περίπτωση που αφορά την εμφάνιση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας. Ο κ. Μιχαηλίδης είναι ο μοναδικός από τους 26 πρώτους κληθέντες που παρουσιάσθηκε ενώπιον της Επιτροπής για δυο συνεχόμενες ακροάσεις. Το πέρασμα του Γενικού Ελεγκτή από την Ερευνητική Επιτροπή, ξέφυγε από τις μέχρι σήμερα, τετριμμένες εμφανίσεις.
Συνολικά ο κ. Μιχαηλίδης κατέθετε ενώπιον της Επιτροπής για πάνω από πέντε ώρες, πυροβολώντας διαρκώς προς τον ΥΠΟΙΚ και την κυβερνητική πολιτική στη ΣΚΤ. Ακόμα και αν κάποιος αποδεχθεί τα όσα κατέθεσε ο κ. Μιχαηλίδης, η «γλώσσα του σώματος» τον εξέθεσε. Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο και από αυτό το μέλος της Επιτροπής, Γιώργο Γεωργίου ο απευθυνόμενος προς το μάρτυρα διερωτήθηκε «αν υπάρχουν λόγοι για τα μη φιλικά αισθήματα του ιδίου προς το πρόσωπο του ΥΠΟΙΚ. Και δεν ήταν το μοναδικό περιστατικό. Σε κάποια στιγμή ο Γενικός Ελεγκτής έφθασε στο σημείο να υποδεικνύει στην Επιτροπή την ενδεχόμενη διάπραξη ποινικών αδικημάτων με τον πρόεδρο να παρεμβαίνει και να ξεκαθαρίζει πως η Επιτροπή δεν θα αποδώσει ποινικές ευθύνες.
Το μεγαλύτερο μέρος της κατάθεσης του κ. Μιχαηλίδη, συνοδεύτηκε από χαρακτηρισμούς, επίθετα αλλά και προσωπικές απόψεις, αυτό δε που φάνηκε ξεκάθαρα ότι τον ενόχλησε, ήταν οι προσπάθειες, κατά τον ίδιο, να αποκλειστεί η Υπηρεσία του από τον έλεγχο του Συνεργατισμό. Για το συγκεκριμένο ζήτημα ο Γενικός Ελεγκτής ανέπτυσσε τις απόψεις του, για πάνω από τρείς ώρες επαναλαμβάνοντας εαυτόν σε αρκετές περιπτώσεις.
Η εμφάνιση Μιχαηλίδη στην Επιτροπή θα αξιολογηθεί στο αποτέλεσμα, αυτό όμως που μπορεί να πει κάποιος είναι πως ο Γενικός Ελεγκτής «ακόμα και δίκιο να είχε, το έχασε με την εμφάνισή του». Σε αντίθεση με τον Γενικό Ελεγκτή ένας άλλος αξιωματούχος, ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος Παύλος Ιωάννου περιορίσθηκε στα γεγονότα που αφορούσαν τον Συνεργατισμό και την εμπλοκή του ιδίου. Εμφάνιση που δεν άφησε περιθώρια άλλων ερμηνειών χωρίς να χαθεί η ουσία που είναι η έρευνα και όχι η μάχη των εντυπώσεων.
