ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Φρέσκος αέρας ανανέωσης

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Αναμφισβήτητα ιστορική στιγμή η εκλογή της κ. Αννίτας Δημητρίου στην προεδρία της Βουλής. Όχι μόνο γιατί είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία της Βουλής, αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για μία πολιτικό που μέχρι τώρα επέδειξε ήθος και σοβαρότητα, συγκροτημένη προσωπικότητα και μετρημένο πολιτικό λόγο αποπνέοντας φρέσκο αέρα στην μπόχα που ανέδινε η πολιτική μας σκηνή. Κι αυτά –έτσι για να μην ξεχνιόμαστε– είναι ό,τι επιζητεί σήμερα ένας πολίτης προκειμένου να αρχίσει να αισθάνεται πως υπάρχει μια κάποια ελπίδα αλλαγής. Θα μου πείτε είναι αφέλεια να ελπίζει κανείς κάτι τέτοιο, δεδομένου του παρασκηνίου των διαβουλεύσεων που προηγήθηκαν αυτής της εκλογής.

Ακόμα όμως κι αν αυτή είναι η πραγματικότητα θεωρώ πως δεν αναιρεί το θετικό πρόσημο της εκλογής της κ. Δημητρίου, διότι το να αναμένει κανείς ότι θα αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη ο τρόπος σκέψης των κομμάτων, επειδή οι κάλπες έστειλαν κάποια μηνύματα, αυτό κι αν είναι αφέλεια. Χρειάζεται χρόνος και κυρίως χρειάζονται άλλες ζυμώσεις, οι οποίες μπορεί επί του παρόντος να μη διαφαίνονται, αλλά, αν μη τι άλλο, με την εκλογή ενός νέου προσώπου, ικανού και αξιόλογου στην προεδρία της Βουλής, τοποθετούνται σε μια άλλη κλίμακα οι προσδοκίες των πολιτών και αναγκάζουν έτσι και τη Βουλή να ψηλώσει τον πήχη ή να είναι δύο φορές υπόλογη αν δεν το πράξει.

Το να μην επικροτεί κανείς την εκλογή της κ. Δημητρίου, εξαιτίας του παρασκηνίου που προηγήθηκε, είναι εξίσου μίζερο με τον στενοκοπημένο πολιτικό τρόπο σκέψης από τον οποίο προσπαθούμε τάχα μου να απεγκλωβιστούμε. Και σε ό,τι αφορά το επιχείρημα ότι η εκλογή της κ. Δημητρίου έγινε και με τις ψήφους του ΕΛΑΜ, και ως εκ τούτου πρέπει να υποβιβαστεί η σημασία της ακριβώς διότι αναβαθμίζει το εν λόγω κόμμα σε ρυθμιστικό παράγοντα, πρόκειται για απλουστευμένη ανάγνωση των γεγονότων που προσφέρει το άλλοθι να μην εστιάζουμε στην συνολική εικόνα. Και η συνολική εικόνα δείχνει πως για την όποια αναβάθμιση του ΕΛΑΜ την ευθύνη φέρει όχι μόνο το κυβερνών κόμμα αλλά εξίσου –αν όχι και περισσότερο– η αντιπολίτευση η οποία αντί να αδράξει την ευκαιρία και να συνασπιστεί ώστε να πετύχει την εκλογή προέδρου της Βουλής, αποτρέποντας το ενδεχόμενο πρόεδρος της Δημοκρατίας και της Βουλής να ανήκουν στον ίδιο χώρο και το ΕΛΑΜ να βγαίνει από το περιθώριο, παρέμεινε εγκλωβισμένη στις προσωπικές της εμμονές και αγκυλώσεις, αφήνοντας τα γεγονότα να την προσπεράσουν και να την πιάσουν στον ύπνο. Η πρόταση της ΔΗΠΑ –όσο δύσπιστος κι αν είναι κανείς ως προς τα κίνητρα του κ. Καρογιάν– η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ πιο κοντά στα μηνύματα της κάλπης από την «αδράνεια» των υπολοίπων αντιπολιτευόμενων. Διότι όντως η σύμπραξη των πλείστων κομμάτων με το μήνυμα ότι ανταποκρίνονται στο ζητούμενο της εποχής, θα είχε μια θετική απήχηση στον κόσμο, αφού θα ερμηνευόταν ως ένδειξη ότι τα κόμματα αντιλαμβάνονται πως πρέπει να αλλάξουν πορεία πλεύσης προκειμένου να πείσουν πως κόπτονται για τα συμφέροντα του πολίτη.

Και αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μια τέτοια πρωτοβουλία δεν θα έπρεπε καν να προέρχεται από τη ΔΗΠΑ, αλλά από το χώρο της Αριστεράς, αν αυτή δεν παρέμενε τόσο αμήχανα στάσιμη μπροστά στην ήττα των εκλογών. Διότι όταν το κυβερνών κόμμα έχει μόνο 17 ψήφους και καταφέρνει, μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης και με όλα όσα έχουν μεσολαβήσει, όχι μόνο να εκλέγει πρόεδρο της Βουλής αλλά και να γράφει ιστορία, εκλέγοντας γυναίκα, αυτό χρεώνεται κυρίως στην ανικανότητα της αντιπολίτευσης να δράσει με σχέδιο και με πρόταση ουσίας . Όπως και να το δει κανείς, η κ. Αννίτα Δημητρίου στην προεδρία της Βουλής είναι αυτή τη στιγμή μια πρώτη ανανέωση. Και όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες, που προδίδουν την αδυναμία της αντιπολίτευσης να συνομιλήσει με τα αιτήματα της εποχής.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X