ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η ώρα της ατομικής ευθύνης

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Ο ιός δεν έφυγε και ούτε πρόκειται να φύγει σύντομα. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής. Για να συνειδητοποιήσουμε πως όταν λέμε χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων ένα πράγμα εννοούμε. Πως ήρθε η ώρα να αποδείξουμε ουσιαστικά πόσο υπεύθυνοι είμαστε και πόσο έχουμε καταλάβει πέντε πράγματα από όλη αυτή την κατάσταση που προκάλεσε η πανδημία. Διότι όλα αναλόγως καλά μέχρι τώρα. Με την έννοια ότι η επιστημονική ομάδα, σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης, δεν επέτρεψαν στον ιό να εξαπλωθεί στην κοινότητα, ούτε και στο σύστημα υγείας να λυγίσει. Οι επαγγελματίες υγείας έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και η αστυνόμευση των μέτρων επέφερε θετικά αποτελέσματα.

Όλα αυτά μας οδήγησαν στο σήμερα χωρίς τις τραγικές διαστάσεις που πήρε η πανδημία σε άλλες χώρες. Δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η ζωή μας επανέρχεται στην κανονικότητά της, ούτε και ότι όλο αυτό που περάσαμε μπορεί κάποια στιγμή να καταχωρηθεί ανώδυνα στο παρελθόν. Και όλα αυτά τα υπογραμμίζω, γιατί δυστυχώς έχουμε πολλάκις αποδείξει σαν κοινωνία πως η μνήμη μας εξασθενεί εύκολα. Και πως η ανάγκη μας να μην αποδεχτούμε την όποια ανατροπή των δεδομένων μας, μας εξωθεί συχνά σε αντανακλαστικές συμπεριφορές παρά σε συνειδητοποιημένες δράσεις.

Εδώ και σαράντα μέρες κλειστήκαμε στα σπίτια μας. Ήρθαμε αντιμέτωποι ο καθένας με τις δικές του πραγματικότητες. Περάσαμε από διάφορα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα. Είδαμε για πρώτη φορά τον πλανήτη να εξαναγκάζεται σε μια πρωτοφανή παύση. Και κάθε μέρα περνούσαν από μπροστά μας ένα σωρό αριθμοί, οι οποίοι περνούσαν μεν απρόσωπα, αλλά εμείς οφείλουμε να θυμόμαστε πως ο καθένας από αυτούς είχε όνομα και επίθετο. Και μια ζωή η οποία τέλειωσε σε μια αφόρητη μοναξιά. Άνθρωποι πέθαναν. Άνθρωποι αρρώστησαν. Και η κάθε μέρα μάς υπαγόρευε πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσο μεγάλη πλάνη είναι η πεποίθηση ότι μπορούμε να διανύσουμε τη ζωή μας χωρίς να λογαριαζόμαστε με το ευάλωτο της ύπαρξής μας. Όλα αυτά δεν είναι απλώς οι επιπτώσεις και οι παρενέργειες της πανδημίας. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό. Είναι μια νέα πραγματικότητα.

Η οποία δεν τελειώνει με τον τερματισμό των περιοριστικών μέτρων αλλά το αντίθετο. Τώρα αρχίζει διότι τώρα είναι που καλούμαστε να αναμετρηθούμε μαζί της και να αποδείξουμε ότι όντως είμαστε ικανοί να διεισδύσουμε στις αλήθειες που εμπεριέχει. Και αυτές οι αλήθειες δεν έχουν να κάνουν μόνο με τους ασθενείς ή τους νεκρούς ούτε και με τις οικονομικές επιπτώσεις. Έχουν να κάνουν με μια θεώρηση ζωής, η οποία ξεκινά με την παραδοχή της ευθραυστότητας μας και την αποδοχή ότι δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε πλέον ως οι κυρίαρχοι του πλανήτη. Και αυτή η παραδοχή και αποδοχή έχουν διάφορες προεκτάσεις, οι οποίες μας υπαγορεύουν να υιοθετήσουμε σιγά-σιγά μια άλλη φιλοσοφία ζωής και να μετακινήσουμε τον τρόπο σκέψης μας, διευρύνοντας τα όρια του μικρόκοσμου στον οποίο είχαμε μέχρι τώρα συνηθίσει να «βολευόμαστε». Αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτή την πραγματικότητα με μια διεισδυτικότητα τότε πολύ εύκολα και αδικαιολόγητα ανάλαφρα θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με τις πλάνες που μας έφεραν μέχρι εδώ και με θεωρίες συνωμοσίας να παρεμποδίζουν την καθαρότητα του μυαλού και της κριτικής μας σκέψης.

Ο πλανήτης δεν έπαυσε ξαφνικά επειδή μια μέρα κάποιος στη μακρινή Κίνα αποφάσισε να φάει νυχτερίδες. Ούτε και αυτή η πανδημία συνέβη επειδή κάποιος στοχευμένα μας καταράστηκε. Ό,τι έχει συμβεί είναι συνέπεια ενός τρόπου ζωής και μιας θεώρησης, η οποία συντηρούσε ψευδαισθήσεις που προφανώς δεν συνάδουν ούτε με τις αλήθειες της φύσης, ούτε και με του ίδιου του Θεού. Άρα, αν είναι να βγούμε έξω από την πόρτα του σπιτιού μας και να περπατήσουμε στο αύριο, οφείλουμε να βγούμε λίγο πιο σοφοί. Λίγο πιο υποψιασμένοι. Με περισσότερη επίγνωση. Και περισσότερη υπευθυνότητα. Όχι μόνο ο ένας απέναντι στον άλλο, αλλά κυρίως ο καθένας απέναντι στην ευθραυστότητα της ίδιας της ζωής.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
Κίνα  |  Coronavirus  |  Υγεία  | 
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X