Της Ελένης Ξένου
Η ψήφιση του νόμου ήταν ομόφωνη. Και έγινε τον περασμένο Μάιο. Από όλους τους βουλευτές μας. Και βάση αυτού του νέου νόμου μετά από λίγες βδομάδες είδαμε τον κ. Ρίκκο Ερωτοκρίτου να αποφυλακίζεται πριν καν εκτίσει το ήμισυ της ποινής του. Χρειάζεται άραγε να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Ερωτοκρίτου, πρώην βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, είχε καταδικαστεί για το αδίκημα της διαφθοράς σε 42 μήνες φυλάκισης; Και χρειάζεται άραγε να υπογραμμίσουμε ότι από αυτούς τους 42 εξέτισε μόνο τους 17 και τώρα είναι σπίτι του; Θα το θέσω πιο λιανά: Ο νόμος τέθηκε σε ισχύ στις 25 Μαΐου, ο κ. Ερωτοκρίτου υπέβαλε αίτημα για πρόωρη αποφυλάκιση τον Ιούνιο και στις 3 Αυγούστου αποφυλακίστηκε μετά από σχετική απόφαση του Συμβουλίου Αποφυλάκισης Κρατουμένων Επ’ αδεία.Τόσο απλά και κυρίως τόσο γρήγορα! Και σαν να μην έφτανε αυτός ο μεγαλειώδης εμπαιγμός της νοημοσύνης μας έρχεται τώρα καπάκι μια άλλη είδηση να μας πληροφορήσει πως δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για πρόωρη αποφυλάκιση στο εν λόγω Συμβούλιο έχουν και οι λοιποί πρώην αξιωματούχοι και άλλοτε οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες του τόπου, οι οποίοι- χρειάζεται άραγε να υπενθυμίσουμε;-καταδικάστηκαν για υποθέσεις διαφθοράς. Αυτοί λοιπόν οι πρώην αξιωματούχοι (βλέπε Βέργας, Σαρίκας, Μαληκκίδης κτλ) μπορούν τώρα να εκτίσουν μόνο το ήμισυ της ποινής τους και να πάνε κι αυτοί στα σπίτια τους εφόσον αυτό θα αποφασίσει ένα Συμβούλιο πέντε ατόμων, στο οποίο ομόφωνα οι βουλευτές μας παραχώρησαν αυτή την σούπερ εξουσία: Να αποφασίζει χωρίς καν να είναι υποχρεωμένο να δώσει εξηγήσεις και χωρίς να ελέγχεται από κανένα αν τυχόν καταχράται των εξουσιών του, παραμερίζοντας τόσο ανώδυνα τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Μάλιστα! Και το πιο εξωφρενικό είναι ότι κατόπιν εορτής (δηλαδή ψήφισης του σχετικού νόμου) έρχεται τώρα το ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ να αντιδράσουν για την αποφυλάκιση του Ρίκκου και να ζητήσουν να ελεγχθεί το συγκεκριμένο Συμβούλιο για κατάχρηση εξουσίας ή και να ζητήσουν να καταργηθεί η τροποποίηση του νόμου και να επανέλθει σε ισχύ ο προηγούμενος. Λες και όταν ψήφιζαν τον σχετικό νόμο δεν ήταν υποχρέωσή τους να εξετάσουν τα περιθώρια κατάχρησης που άφηναν κι αν ο νόμος που ψήφιζαν ενείχε αυτή την επικινδυνότητα: Δηλαδή, να δούμε το ένα μετά τον άλλο αξιωματούχο που κατάκλεψε το κράτος και συμμετείχε ξεδιάντροπα στην διαπλοκή και στην διαφθορά, να πηγαίνει σπίτι του πριν καν εκτίσει το ήμισυ της ποινής του. Αυτό είναι το κράτος αγαπητοί μου στο οποίο ζούμε. Μια θλιβερή μπανανία όπου οι βουλευτές ψηφίζουν νόμους, οι οποίοι παραχωρούν εξουσίες σε ένα Συμβούλιο να αποφυλακίζει πρόωρα αυτούς οι οποίοι μας κατάκλεψαν μέσα στα μούτρα μας και μετά έρχονται να μας παριστάνουν τους ανυποψίαστους και τους ανήξερους και τους θυμωμένους και τους αντιπολιτευόμενους εις βάρος και πάλι της νοημοσύνης μας. Όλα αυτά τα συμβάντα σε δύο τινά οδηγούν τον σκεπτόμενο πολίτη. Είτε οι βουλευτές μας είναι τόσο ανίδεοι, ανίκανοι και αμόρφωτοι ώστε να μην ξέρουν τι ψηφίζουν και τι κενά αφήνουν οι τροποποιήσεις που εγκρίνουν, είτε ξέρουν πολύ καλά και συμμετέχουν σ’ αυτή την γελοιότητα προκειμένου να διασώσουν για άλλη μια φορά το δικό τους τομάρι. Διότι προφανώς η διαφθορά δεν εξαντλείται στους καταδικασθέντες και υποψήφιους για πρόωρη αποφυλάκιση, αλλά στηρίζεται σε ένα σάπιο πολιτικοοικονομικό σύστημα
