Της Ελένης Ξένου
Είναι να απορεί κανείς. Ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκωσίας απουσιάζουν όλοι μαζί κάπου στο εξωτερικό και δεν το πήρα χαμπάρι; Έχουν άραγε πάει κρουαζιέρα σε εξωτικά νησιά για να πάρουν ιδέες για την δεντροφύτευση της πλατείας; Ή μήπως έχουν πάει εκδρομή στα χιόνια για να ξεσκάσουν οι άνθρωποι και έτυχαν αποκλεισμού σε μέρος όπου δεν υπάρχει σύνδεση με τον έξω κόσμο; Μόνο αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο μπορεί να δικαιολογήσει την προκλητική σιγή ιχθύος που τηρούν σε ό,τι αφορά το καυτό θέμα της μετα- τροπής του Εθνολογικού μουσείου (βλέπε Αρχοντικό Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου) σε εκκλησιαστικό. Διότι μέχρι την ώρα τουλάχιστον που γραφόταν αυτή η στήλη κανένας από το Δημαρχείο Λευκωσίας δεν είπε κάτι σχετικά, ούτε ο δήμαρχος, ούτε τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ούτε μια ανακοίνωση έτσι για να τηρούνται, αν μη τι άλλο, τα προσχήματα. Τίποτα. Κι αν τυχόν μέχρι να δημοσιευτεί αυτή η στήλη προκύψει τελικά μια ανακοίνωση (κατόπιν εορτής) και πάλι δεν θα δικαιολογεί τις μέρες σιωπής τους, αλλά θα αποτελεί μια καθυστερημένη αντίδραση, η οποία θα εντείνει ακόμη περισσότερο τα ερωτηματικά της αδράνειάς τους. Διότι αν πρέπει πρώτα να εγείρει κάποιος το ερώτημα στα ΜΜΕ είτε με τη μορφή επίκρισης, είτε με τη μορφή απλής απορίας για να αντιδράσει ο Δήμος Λευκωσίας σε ένα θέμα για το οποίο πρώτος θα έπρεπε να πάρει θέση, τότε αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Το Εθνολογικό Μουσείο βρίσκεται στην καρδιά της παλιάς πόλης και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά ιστορικά της μνημεία. Και όταν ο αρχιεπίσκοπος ξυπνά μια μέρα και αποφασίσει ετσιθελικά ότι δεν το χρειάζεται πλέον ούτε η πόλη, ούτε και η ιστορία μας και ως εκ τούτου προτίθεται να το μετατρέψει σε Εκκλησιαστικό, τότε οφείλει ο Δήμος Λευκωσίας να πάρει θέση και όχι να κάνει την πάπια.
Όπως οφείλει να πάρει θέση και για τις άλλες «επεκτατικές» βλέψεις του αχαρακτήριστου (σε όλα τα επίπεδα) αρχιεπισκόπου οι οποίες «καταργούν» ιστορικές εκκλησίες, όπως του Αγίου Ιωάννη και του Αγίου Αντωνίου, διότι πλέον με την εκτρωματική ανέγερση του μεγαλεπήβολου Καθεδρικού, δεν τις χρειάζεται ο προκαθήμενός μας. Και δεν φτάνει που οι πολιτικοί σιωπούν και «προσκυνούν» την κάθε ασυνάρτητη σκέψη και δράση του προκαθήμενου προκειμένου να διατηρήσουν την όποια «ευλογημένη» σχέση έχουν μαζί του, έρχεται τώρα και ο Δήμος Λευκωσίας να νίπτει τας χείρας του, ενώ θα έπρεπε να ήταν αυτός που θα κρατούσε ένα αντίβαρο λογικής στην έλλειψη σεβασμού τόσο στον χαρακτήρα όσο και στην ιστορία αυτής της πόλης. Και πόσω μάλλον όταν έχουν κινητοποιηθεί οργανώσεις, έχουν δημιουργηθεί πλατφόρμες πολιτών ώστε να συλλεχθούν υπογραφές υπεράσπισης της διατήρησης του ιστορικού αυτού μνημείου, όταν έχουν κυκλοφορήσει ανακοινώσεις από συνδέσμους αρχαιολόγων, ξεναγών κτλ. και γενικά όταν έχει υπάρξει τόση έντονη δραστηριοποίηση αντίδρασης στα «ετσιθελικά» πλάνα του αρχιεπισκόπου.
Τι ακριβώς δυσκολεύει τον δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους να τοποθετηθούν; Κι αν υπάρχει κάτι που δεν το γνωρίζει ο άμοιρος πολίτης και δημότης τότε γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο να μας το πουν ώστε να ξέρουμε την κρύβεται πίσω από την απαράδεκτη σιωπή τους; Αν ένας δήμαρχος και δη της πρωτεύουσας και ένα Δημοτικό Συμβούλιο δεν μπορούν να τοποθετηθούν ξεκάθαρα για ένα τόσο σημαντικό για την πόλη ζήτημα, αν δεν μπορούν να τοποθετηθούν για την αλλοίωση του χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου από έναν καθεδρικό ναό, ο οποίος ούτε συνάδει ούτε και έχει καμία άλλη χρησιμότητα πέραν της μεγαλομανίας του προκαθήμενου, αν δεν μπορούν να τοποθετηθούν απέναντι στις εξαγγελίες του αρχιεπισκόπου για δημιουργία αλυσίδας (λες και πρόκειται για φαστ φουντ) εκκλησιαστικών μουσείων περιμετρικά της αρχιεπισκοπής, τότε για ποιο ζήτημα εν τέλει μπορούν να τοποθετηθούν υπερασπιζόμενοι την πόλη και τον δημότη; Είναι πραγματικά για να απορεί κανείς. Και το πιο πιθανόν είναι ότι θα μας μείνει η απορία.
