ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πώς να συνάξεις μιτσιούς με κροτίδες

Του Γιάννη Ιωάννου

Του Γιάννη Ιωάννου

Κάθε Πάσχα η Λακατάμεια, το Γέρι, η Μέσα Γειτονιά ή ο Κάψαλος παραδίδονται στην ανομία της νεανικής παραβατικότητας. Από τη μία οι 16χρονοι, που βράζει το αίμα τους, και από την άλλη η ψευδαίσθηση μιας παράδοσης (Λαμπρατζιά) οδηγούν κάθε χρόνο σε έναν ανηλεή πόλεμο με κροτίδες, αυτοσχέδιες κροτίδες και πυργκαγιές. Έφηβοι στην Κύπρο έχασαν χέρια ή μάτια και περιουσίες καταστράφηκαν, ενώ νεογέννητα βρέφη, ηλικιωμένοι και κατοικίδια ζώα ταλαιπωρούνται από τον πολύωρο θόρυβο των εκρήξεων που μαίνονται κάθε βράδυ της Μεγάλης Εβδομάδας. Φέτος, στη Λεμεσό, υπό το βάρος και της πανδημίας και των κοινωνικών συνθηκών που αυτή επέβαλλε είδαμε ένα περιπολικό της Αστυνομίας καθώς και ιδιωτικά οχήματα να καταστρέφονται ολοσχερώς απλά γιατί ήταν... Πάσχα.

Για ακόμη μία φορά η κοινή γνώμη διχάστηκε υπό το βάρος του «για όλα φταίει η αστυνομία» εναντίον του «να μαζέψουν τα κοπελούθκια τους», λες και αυτό που έχει καταντήσει –πέραν του εθίμου– ως η απόλυτη έκφραση χουλιγκανισμού και αστικού κωλοπαιδισμού δεν καταδεικνύει τόσο την ανικανότητα της Αστυνομίας Κύπρου να πατάξει ομάδες 16χρονων όσο και την «αγία κυπριακή οικογένεια» που αν επιπλήξεις τον 16άρη γιο της, ενώ σου πετά κροτίδα στην αυλή θα αντιδράσει με το να σου επιτεθεί αντί να του γυρίσει μια σφαλιάρα.

Η –εκτός τόπου και χρόνου– υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Γιολίτη, ανέφερε πως «η ανοχή και κατανόηση των δυσκολιών των πολιτών από την Αστυνομία Κύπρου ας μην ερμηνεύεται ως αδυναμία» τη στιγμή που ο Κλάδος Αστυνομικού Σώματος «ΙΣΟΤΗΤΑ» ανέφερε ότι δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να λάβει «πρωτοφανή μέτρα ως Κλάδος και ως συντεχνία» γιατί δεν θέλει άλλους νεκρούς αστυνομικούς και πυροσβέστες. Δηλαδή, τι ακριβώς στοιχειοθετεί κατανόηση εκ μέρους της Αστυνομίας Κύπρου; Να μη συλλάβει και τιμωρήσει 16χρονους χούλιγκανς που καίνε περιπολικά ή τρομοκρατούν βρέφη και γριές εντός αστικών περιοχών, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη ζωή των αστυνομικών, στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος, ή την ψυχική και οικογενειακή γαλήνη; Ή, σημαντικότερα ακόμη σε καιρό μάλιστα πανδημίας, η Αστυνομία Κύπρου να μη δράσει προληπτικά προκειμένου το βράδυ του Επιταφίου ή του Μεγάλου Σαββάτου να μην παίζουν κροτίδες στον Στρόβολο από τις 8 το βράδυ έως τις 3 το πρωί;

Φανταστείτε τώρα αντί για 100 εφήβους να είχαμε ένα δίκτυο από 15 Ισλαμιστές τρομοκράτες, όπως στο Παρίσι τον Νοέμβριο 2015, χωρισμένους σε πέντε τρομοκρατικούς πυρήνες-ομάδες των τριών operators, οι οποίοι με εκρηκτικά και βαρύ οπλισμό θα δρούσαν παράλληλα σε στόχους επί της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα παραλύαμε με εκατόμβες νεκρών; H Αστυνομία Κύπρου που έκανε χρήση αντιοχλαγωγικού οχήματος σε πλήθος τυφλώνοντας, σχεδόν, μια νεαρή κοπέλα αδυνατεί να καταβάλει 16χρονους με super μινέρβες και αντί η συζήτηση να αφορά στην αποτελεσματικότητα και την πρόληψη της οχλαγωγίας –προκειμένου να μην τραυματιστεί κάποιος νεαρός, πεθάνει κανείς καρδιακός από έμφραγμα λόγω εκρήξεων ή να χάσει τη ζωή του μέσα σε ένα φλεγόμενο περιπολικό ένας αστυνομικός – στρέφεται στο αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ή όχι βία και σε ποιο βαθμό.

Οι έφηβοι στις γειτονιές που επιδίδονται στο... «μπάμπα-μπούμπα» είναι συγκεκριμένοι. Η ηλικιακή ομάδα των 16-23 που την επόμενη του Σαββάτου του Λαζάρου κινούνται ύποπτα προμηθευόμενοι κροτίδες ή μαζεύοντας υλικά για τις λαμπρατζιές. Σε μια γειτονιά της Κύπρου δεν είναι δυνατόν να ζεις και να κινείσαι χωρίς να τους γνωρίζεις φατσικά και να βλέπεις τα στέκια που αράζουν. Από παγκάκια και πάρκα μέχρι προαύλιους χώρους εκκλησιών ή των σχολείων τους, καφέ, φούρνους και κέντρα νεότητας. Στις παρέες ξεχωρίζουν «οι αρχηγοί» από μίλια μακριά. Κάθε χρόνο, που συμβαίνουν τα ίδια, πώς και η Αστυνομία Κύπρου δεν τους προσεγγίζει προληπτικά; Χωρίς βία και καταστολή. Για μια κουβέντα. Σε επίπεδο κοινότητας και γειτονιάς. Να τους αφουγκραστεί, να συζητήσει, επί του πεδίου, τους κινδύνους από τις κροτίδες. Να κερδίσει το μυαλό και την καρδιά τους. Να τους δείξει πως αν μια «κότζινη» με το βραδύκαυστο φυτίλι της «κρυφοπάρει» και τη σηκώσεις ενώ έκανε «τσαφ» και δεν έπαιξε μπορεί να παίξει και να σου φάει το δάχτυλο. Να εμπλέξει τις οικογένειες, τους δασκάλους και τους καθηγητές. Ένας έφηβος που ρίχνει κροτίδες από τις 8 ώς τις 12 τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου λείπει από το σπίτι του τέσσερις ώρες και οι κηδεμόνες του –ενίοτε– δεν τον γυρεύουν. Φανταστείτε αυτόν τον έφηβο σε άλλες εκφάνσεις παραβατικότητας πού μπορεί να οδηγηθεί.

Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν: ή η Αστυνομία Κύπρου δεν μπορεί να πατάξει 16χρονους, κάθε Πάσχα, γιατί αδυνατεί να επέμβει προληπτικά για να τους αποτρέψει ή δεν έχει την πολιτική βούληση να συλλάβει τον γιο ή τον αδερφότεκνο του γνωστού στη, μικρή λόγω μεγέθους, μικροκοινωνία της Κύπρου που πετά κροτίδες. Το πρώτο αποτελεί ομολογία αποτυχίας, διότι στη θέση του εφήβου με τις κροτίδες μπορεί να βρεθεί ένας επικίνδυνος τρομοκράτης ή εγκληματίας. Το δεύτερο καταδεικνύει τα όρια της ίδιας της ανομίας και του αστικού κωλοπαιδισμού που μας διακατέχει ως κοινωνία. Ας δουλέψουμε για να βελτιωθούν και τα δύο. Και για να μη σηκώνονται ίσια πάνω, κάθε βράδυ της Μεγάλης Εβδομάδας, τα μωρά και οι γέροι μας.

ioannou.g@kathimerini.com.cy

 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Γιάννη Ιωάννου

Γιάννης Ιωάννου: Τελευταία Ενημέρωση

Το ζήτημα της εναντίωσης στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση οφείλουμε να το δούμε πιο εκτενώς γιατί δυνητικά θα γεννήσει πολιτικές ...
Του Γιάννη Ιωάννου
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από τον ανασχηματισμό είναι πως δεν θα είναι ο τελευταίος της τρέχουσας κυβέρνησης Χριστοδουλίδη ...
Του Γιάννη Ιωάννου
Το κοινό συμπέρασμα είναι αν μπορεί η Κύπρος όντως να παράξει ένα οικονομικό μοντέλο που θα είναι υγιές και με πλήρη διαφάνεια ...
Του Γιάννη Ιωάννου
X