Του Γιώργου Κακούρη
Μια στις τόσες ο Αβέρωφ Νεοφύτου ξεχνά πως είναι ο ηγέτης του μεγαλύτερου κόμματος, το οποίο θεωρητικά εκπροσωπείται και στον Λόφο του Προεδρικού, και καταγράφει εισηγήσεις και θέσεις που μοιάζουν σχεδόν... αντιπολιτευτικά.
Γιατί όταν συνιστά να δώσουμε την πολιτική ισότητα στους Τουρκοκύπριους ως αντάλλαγμα για αυτά που θέλουμε να πάρουμε (αποχώρηση στρατευμάτων, κατάργηση εγγυήσεων, Βαρώσι, Μόρφου τζαι μια κάσια μέσπηλα δώρο), το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι όταν βρισκόταν σε άδεια όταν υπήρχε η δυνατότητα να διεκδικηθούν τα πιο πάνω, και όταν ο εκλελεγμένος με την στήριξη του ΔΗΣΥ Πρόεδρος της Δημοκρατίας άφηνε τον Τ/Κ συνομιλητή του εκτεθειμένο και το τέρμα ανοιχτό στους επιθετικούς του Ερντογάν.
Δεν υπάρχει μάλλον λόγος να αναλύσουμε ιδιαίτερα την αναλαμπή αυτή, εκτός και αν οδηγήσει στον πολυθρύλητο συντονισμό ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ στο Κυπριακό, έναντι του οποίου ωρύονται τακτικά όσοι ανησυχούν πως το πολιτικό σύστημα συνωμοτεί για να προωθήσει αντεθνικές λύσεις.
Μέχρι τότε, πρόκειται απλά για μια μούχτιν δήλωση που εντάσσεται στο μικροκομματικό παιχνίδι, ή ίσως μια προληπτική κατάθεση των «εγώ ελάλουν σας τα» πριν το νέο αδιέξοδο και πριν την μάχη των δελφίνων το 2023.
Πιο ενδιαφέρουσα είναι η εξάρτηση του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου στις μούχτιν αυτές δηλώσεις, ειδικά καθώς το αντικείμενο τους, το Κυπριακό όπως το ξέραμε, μας έχει αφήσει χρόνους.
Στα κοινωνικά δίκτυα ξέσπασε πόλεμος επικρίσεων γιατί θεωρήθηκε πως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ προσπαθεί να προετοιμάσει τους ψηφοφόρους του για την αποδοχή της (αποκεντρωμένης) ΔΔΟ. Η Αλληλεγγύη ειδικά στηλίτευσε άγρια τον κ. Νεοφύτου θέτοντας το ερώτημα τι έμεινε από αυτά που θα παίρναμε, λες και στο σημείο που βρισκόμαστε μας έφερε η «ενδοτική» γραμμή (που δεν ασκείται τουλάχιστον από το 2016).
Ό,τι και να λέει ο κ. Νεοφύτου αξιοποιώντας τον ντόρο που δημιούργησε, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ενδεχόμενο να καταλήξουμε σε μια διευθέτηση που δεν θα μας αρέσει και θα μας επιβάλει την πολιτική ισότητα.
Το πρόβλημα είναι πως δεν θα καταλήξουμε ούτε σε διευθέτηση που μας αρέσει, ούτε σε διευθέτηση που δεν μας αρέσει.
Το πρόβλημα δεν είναι η πολιτική ισότητα, ή το αν η ομοσπονδία είναι καλή ή κακή επιλογή. Το πρόβλημα είναι ότι όλες αυτές οι συζητήσεις ανήκουν στο παρελθόν.
Η μικροκομματική επιχείρηση εκμετάλλευσης του Κυπριακού χρεοκόπησε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που, πέραν του ΔΗΚΟ, τα πλείστα κόμματα του ενδιάμεσου ζουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Δεν μπορείτε πλέον να ασκείτε πολιτική με μούχτιν δηλώσεις (εδώ δεν πείθουν ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, θα πείσετε εσείς;). Πείτε μας κάτι άλλο.
