ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Όφτζερες και γεμάτες

Γιατί και η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι παρακολουθούν τις δηλώσεις που γίνονται

Του Γιώργου Κακούρη

Του Γιώργου Κακούρη

Αν είχαμε πέσει να κοιμηθούμε κάπου στις αρχές του 2021 και ξυπνούσαμε σήμερα, δεν θα μας εξέπληττε ούτε θα υπήρχε κάτι το οποίο να σχολιάσουμε στη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τόνισε στον Ύπατο Αρμοστή του Ηνωμένου Βασιλείου Στίβεν Λίλι πως οι όποιες προτάσεις ή ιδέες που αφορούν το Κυπριακό θα πρέπει να μην εκφεύγουν του πλαισίου του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Άλλωστε δεν υπάρχει Κύπριος που να μη γνωρίζει πως η Βρετανία πάντα θέλει το κακό μας. Είναι άλλωστε δεδομένο πως το Λονδίνο βυσσοδομεί σε τακτική βάση κατά του κυπριακού ελληνισμού. Isn’t it?

Για ένα λεπτό όμως. Σε ποιες προτάσεις αναφερόταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης; Σε κάτι που αποκαλύφθηκε πρόσφατα; Μήπως στη συνέντευξη του κ. Λίλι στην Μαρίνα Οικονομίδου στην «Καθημερινή» της Κυριακής 12η Σεπτεμβρίου;

«Συζητούμε για μια σε μεγάλο βαθμό αποκεντρωμένη ομοσπονδία, η οποία δεν νομίζω να είναι αμφιλεγόμενη, αφού πρόκειται για ιδέα που κατέθεσε ο ίδιος ο πρόεδρος Αναστασιάδης» είχε δηλώσει ο κ. Λίλι στην συνέντευξη, απορρίπτοντας την κριτική πως το Λονδίνο προωθεί λύση συνομοσπονδίας.

Από που προέρχονται αυτές οι κριτικές; Και γιατί μετά τη συνέντευξη αυξήθηκαν και οι αναφορές στα ΜΜΕ σε διπλωματικές πληροφορίες για φόβους και ανησυχίες της ε/κ πλευράς για την βρετανική πρόταση, όπως είχαν ανθίσει και λίγο πριν την άτυπη σύνοδο της Γενεύης;

Είχαν προηγηθεί και οι δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Omega με την οποία εξέφραζε ανησυχίες για τις βρετανικές ιδέες για περισσότερη αυτονομία των πολιτειών.

Το πρόβλημα του Προεδρικού φαίνεται να είναι το ότι οι Βρετανοί, αντί να αξιολογήσουν την ιδέα περί αποκεντρωμένου κράτους (την οποία ο ίδιος ο ΠτΔ κατέθεσε) ως - λόγου χάρη - πρόταση κενού περιεχόμενου για να περάσει ο χρόνος μέχρι το 2023, την θεώρησαν μπούσουλα και άρχισαν να αναζητούν πώς η φόρμουλα αυτή μπορεί να παντρευτεί με τα όσα συνομοσπονδιακά ζητούν οι Τ/κ.

Με άλλα λόγια, μπορεί ο Πρόεδρος να πήγε στην Γενεύη χωρίς να έχει να αναπτύξει σε εξαντλητική λεπτομέρεια το πώς προτείνει να γίνει αυτή η αποκέντρωση, οι Βρετανοί πήραν την πρόταση στα σοβαρά και φαίνεται να έκαναν αυτοί την δύσκολη δουλειά.

Αν δεν αρέσουν στην κυβέρνηση τα συμπεράσματα και οι προτάσεις στις οποίες κατέληξαν οι Βρετανοί, μήπως θα έπρεπε να είχε προλάβει να δώσει η ίδια περιεχόμενο στην «αποκεντρωμένη ομοσπονδία»; Ή μήπως θα έπρεπε να μην συζητούσε στη Γενεύη έδαφος έναντι κυριαρχίας;

Το δεύτερο, η συζήτηση δηλαδή εδάφους έναντι κυριαρχίας ήταν κατά τη γνώμη μου αναπόφευκτη από τη στιγμή που με πολλαπλά αυτογκόλ το Πλαίσιο Γκουτέρες βγήκε εκτός διοργάνωσης. Αυτό που θα μας βοηθούσε, δεδομένων των συνθηκών, θα ήταν το πρώτο, να δίναμε περιεχόμενο στις προτάσεις μας. Και αυτό που μας βοήθησε τελικά από το να δεσμευτούμε ήταν, όλως παραδόξως, η αδέξια αξίωση του Ερσίν Τατάρ για δύο κράτη.

Η Βρετανία αναζητεί, για τους δικούς της λόγους, το ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών. Αν διαπιστώνουμε κινδύνους στην προσέγγισή της, εμείς τι κάνουμε, κάναμε ή θα κάνουμε;

Επειδή όμως οι όφτζερες προτάσεις που ρίχνουμε στον αιθέρα της συζήτησης για το Κυπριακό δεν μένουν όφτζερες, και τείνουν να επιστρέφουν γεμάτες, ας σκεφτούμε λίγο που οδηγεί η «πρόταση» για επιστροφή στο 1960 όσο εμείς δεν της δίνουμε σχήμα και μορφή, και όσο ο Πρόεδρος απλά λέει σε κάθε συνομιλητή του αυτό που θέλει να ακούσει.

Γιατί και η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι παρακολουθούν τις δηλώσεις που γίνονται. Και αν δεν ήταν φυλακισμένοι στις δικές τους εμμονές, εύκολα θα μπορούσαν να είχαν καταστήσει την «επιστροφή στο 1960» ακόμα μια όφτζερη που επιστρέφει γεμάτη.

 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Γιώργου Κακούρη

Γιώργος Κακούρης: Τελευταία Ενημέρωση

X