Του Γιώργου Κακούρη
Το έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω μάλλον και άλλες τόσες μέχρι τις Προεδρικές εκλογές, και όπως δείχνουν τα πράγματα και μετά από αυτές: στον μικρόκοσμο των Βρυξελλών, όπου διαμορφώνεται η διεθνής εικόνα της χώρας, η Κύπρος δεν έχει την παρουσία που χρειάζεται ώστε να βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής συζήτησης.
Και αυτό έχει να κάνει πολλές φορές με το πρόσωπο που εκπροσωπεί την χώρα και τους τρόπους με τους οποίους επιλέγει να την εκπροσωπεί.
Μέχρι πρόσφατα, οι Κύπριοι υπουργοί απέφευγαν να τοποθετηθούν κατά την είσοδό τους σε Συμβούλια της ΕΕ, τοποθετήσεις γνωστές στην αργκό των Βρυξελλών ως doorstep, οι οποίες πολλές φορές ορίζουν την ατζέντα της ειδησεογραφίας στην πρωτεύουσα της Ευρώπης και διεθνώς.
Εσχάτως, κάποιοι υπουργοί, προς τιμήν τους, αρχίζουν να έχουν μια πιο εξωστρεφή προσέγγιση, κάνοντας δηλώσεις στις κάμερες και προβάλλοντας τις προτεραιότητες της χώρας. Είναι βέβαια ακόμα νωρίς να κριθούν αρκετοί από αυτούς.
Αυτός που δεν είναι νωρίς να κριθεί είναι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος έχει απασχολήσει τα διεθνή ΜΜΕ κυρίως για τις θυμωθκιάρικες παρεμβάσεις του για την Τουρκία, συνήθως για εσωτερικό ακροατήριο, και για τα συνεχή διεθνή δημοσιεύματα για θέματα διαφθοράς που τον αγγίζουν, κάποτε πλαγίως και κάποτε - όπως στην περίπτωση των Panama Papers - ευθέως.
Δεν κρύβω πως χάρηκα μόλις αντιλήφθηκα νωρίς το πρωί της Τετάρτης πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προχώρησε σε δηλώσεις κατά τη είσοδο του στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων στην Σλοβενία. Θεωρώ πως ο Πρόεδρος όταν θέλει και όταν το βάλει στόχο, έχει τα επικοινωνιακά εργαλεία για να αποτελέσει το πρόσωπο της χώρας για τους Ευρωπαίους πολιτικούς και πολίτες.
Δυστυχώς η δήλωση δεν αφορούσε το αντικείμενο της συνάντησης, δηλαδή την σταθεροποίηση και την μελλοντική ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων, ούτε την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενισχύσει την αμυντική της αυτονομία και τη διεθνή της επιρροή - έστω μέσα από τον φακό των σχέσεων με την Τουρκία.
Αφορούσε απαντήσεις του κ. Αναστασιάδη σε ερωτήσεις δημοσιογράφου για τη συμπερίληψη του ονόματος του - έστω του ονόματος του (τέως) δικηγορικού γραφείου - στα Pandora Papers. Την ποιότητα και την πειστικότητα της απάντησης ας τις κρίνει ο καθένας, ελπίζω όχι μέσω κομματικού πατριωτισμού, αλλά μπαίνοντας στη θέση ενός ξένου πολίτη που για ακόμα μια φορά ακούει για τη διεφθαρμένη Κύπρο.
Ας πάμε όμως ένα βήμα παρακάτω. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διανύει το τελευταίο κομμάτι της θητείας του, και εκτός απροόπτου σύντομα θα αφυπηρετήσει για να χαρεί τους καρπούς της εργασίας του και την οικογένεια του.
Αυτοί που πρέπει να τους απασχολεί ποιο είναι το πρόσωπο της Κύπρου στο εξωτερικό είναι οι δελφίνοι, εκ δεξιών και εξ ευωνύμων, που ανακοίνωσαν, θα ανακοινώσουν ή φημολογούνται πως φιλοδοξούν να ανακοινώσουν την πρόθεση να γίνουν ο όγδοος (σε ένα παράλληλο πιο ίσο σύμπαν, ίσως η όγδοη) Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ας μην αγγίξουμε καν την ουσία. Ας αγγίξουμε επικοινωνιακές στρατηγικές και προσεγγίσεις, τα μόνα που έχουν σημασία εκείνα τα δύο - το πολύ - λεπτά που σε κανονικές συνθήκες η διεθνής ειδησεογραφία θα δώσει στην ή στον Πρόεδρο της Κύπρου.
Θα αποφύγει ένας Πρόεδρος Αβέρωφ Νεοφύτου τις επικολυρικές εξάρσεις και τα ρητορικά μουσκουρούθκια του μικροκομματισμού; Μπορεί ο Αχιλλέας Δημητριάδης να αντεπεξέλθει επικοινωνιακά σε τόσα θέματα πέραν της νομικής και του Κυπριακού σε μια διαφορετική αρένα από αυτήν που έχει συνηθίσει; Αρκεί το μειλίχιο ύφος του Νίκου Χριστοδουλίδη ενώπιον ηγετών και δημοσιογράφων που έμαθαν να είναι πιο αυστηροί και έντονοι από τον κυπριακό μικρόκοσμο; Θα μπορούσε ο Χρήστος Στυλιανίδης να πείσει τους Ευρωπαίους ότι είναι έτοιμος να γυρίσει σελίδα για την Κύπρο σαν άλλος Ομπάμα όταν δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια στα δύσκολα θέματα που απασχόλησαν την χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
Δεν υποστηρίζω πως χρειάζεται η επόμενη ή ο επόμενος Πρόεδρος να έχει επικοινωνιακές περγαμηνές, γιατί ούτε αυτές δεν αρκούν.
Όμως για λόγους εικόνας, αλλά και ουσίας, πρέπει να μπορεί να ανατρέψει την εικόνα διαφθοράς και παρακμής που εκπέμπει σήμερα η κυβέρνηση και από την οποία δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.
Η επόμενη ή επόμενος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να μην είναι business as usual και να είναι άνω του μετρίου σε αυτόν τον τομέα, αν πρόκειται η εικόνα της Κύπρου να επιστρέψει σε κάτι ουδέτερο βραχυπρόθεσμα, και ίσως και να γίνει καλύτερη μακροπρόθεσμα.
