Του Κώστα Ιορδανίδη
Είναι να χάνει κανείς τον νου του πραγματικά. Ο κορωνοϊός έπληξε μια περιοχή της απεράντου Κίνας. Τα κρούσματα ξεπέρασαν συνολικώς τις ογδόντα χιλιάδες. Οι νεκροί ανήλθαν σε 2.770, εκ των οποίων μόνον 55 εκτός της σινικής επικρατείας. Και έπεσε πανικός εις την υφήλιο. Πτώση των χρηματιστηρίων, ενίοτε δραματική. Αρχισε ο υπολογισμός των επιπτώσεων μιας πανδημίας – σε τετρακόσια δισ. δολάρια εάν η εξάπλωση του ιού περιορισθεί εις την Ασία και σε ένα τρισ., και πλέον, εάν εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη.
Ωσάν η ανθρωπότης να ξαναζεί τον εφιάλτη του «μέλανος θανάτου», το βακτήριο της πανώλης, που εκτιμάται ότι εκδηλώθηκε στην κεντρική Ασία και εξαπλώθηκε από μύγες και μαύρους αρουραίους, ακολουθώντας τον Δρόμο του Μεταξιού έως ότου έφτασε στην Ευρώπη, στα μέσα του 14ου αιώνα, και εξόντωσε το 30 έως το 70% των ανθρώπων. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν στατιστικά στοιχεία.
Τίποτε εξ αυτών δεν αναμένεται να συμβεί βεβαίως. Αλματα έχει πραγματοποιήσει η ιατρική επιστήμη από την εποχή εκείνη. Οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη –και στην Ελλάδα φυσικά– έχουν υιοθετήσει μέτρα για να περιορίσουν κατά το δυνατόν την εξάπλωση του φαινομένου.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση, ωστόσο, είναι η υπεραντίδραση των αγορών και ως φαίνεται ο κορωνοϊός ήταν η αφορμή να περιορισθεί η νέα «φούσκα» που άρχισε να δημιουργείται. Εχουν τη λογική τους οι αγορές και τρέχουν οι πολιτικοί να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Ετσι λοιπόν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκπονήσει μια στρατηγική για μια εκ βάθρων αναδιάταξη της οικονομίας, στη βάση κάποιων σταθερών, όπως η αύξηση των εσόδων του τουρισμού, η πτώση της αποδόσεως των ελληνικών ομολόγων, που θα του επέτρεπε την εξασφάλιση δανείων από τις αγορές, η μείωση των πλεονασμάτων κ.λπ.
Πλήρης, δίχως κενά η στρατηγική, πλην όμως «εργαστηριακή» εκ των πραγμάτων. Ασκεί τεράστια γοητεία η παγκοσμιοποίηση σε ορισμένους και εξαίρεται ο καπιταλισμός ως σύστημα παραγωγής πλούτου. Αλλά η γοητεία του καπιταλισμού είναι πως λειτουργεί με την ισχύ φυσικού φαινομένου και, ως εκ τούτου, δεν ελέγχεται. Προσπάθησαν να δαμάσουν την οικονομία τα εν Ευρώπη κομμουνιστικά καθεστώτα και εντέλει συνετρίβησαν. Νέος, γενναίος κόσμος είναι αυτός που ζούμε.
