Της Μαρίνας Οικονομίδου
Οι δυστυχίες, έλεγε στην «Πανούκλα» ο Καμύ, είναι μια κοινή υπόθεση που δύσκολα τις πιστεύει κανείς, όταν του πέσουν στο κεφάλι. «Υπήρξαν στον κόσμο», εξηγούσε, «τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και παρόλα αυτά οι πανούκλες και οι πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο απροετοίμαστους». Θα μπορούσε, όμως, αυτή η δυστυχία να μας βρει όλους ενωμένους, γιατί η ευτυχία του ενός είναι ίσως η μεγαλύτερη ντροπή, όπως θα έλεγε και ο συγγραφέας.
Αυτή την πρωτόγνωρη κρίση δεν μπορούσε να την υπολογίσει κανείς, ούτε και να προετοιμαστεί επαρκώς για να την αντιμετωπίσει. Στην κρίση, όμως, δοκιμάζονται όλοι. Τα αντανακλαστικά των πολιτικών αρχηγών, η υπευθυνότητα, αλλά και η ανθρωπιά των υπολοίπων μας. Η Κύπρος δεν θα μείνει ανεπηρέαστη από την πανδημία. Είτε αυτό αφορά την αύξηση των κρουσμάτων, είτε αυτό αφορά την οικονομία. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο ο λαϊκισμός, οι ιδεοληψίες, η στενοκεφαλιά, οι μικρότητες και ο ατομικισμός θα πρέπει να μπουν σε απομόνωση, γιατί είναι ίσως το πιο επικίνδυνο μικρόβιο για να εξαπλωθεί.
Και τον λαϊκισμό και τις ιδεοληψίες, αλλά και τη μικρότητα δυστυχώς τη ζούμε ήδη. Από τον κοινοτάρχη της Κυπερούντας, που μια χαρά τσέπωνε τα κονδύλια για την ανέγερση του Πνευμονολογικού Κέντρου στην κοινότητά του, αλλά την κρίσιμη στιγμή αρνήθηκε το Κέντρο να γίνει χώρος καραντίνας. Το είδαμε και από τις τοπικές αρχές της ελεύθερης Αμμοχώστου όταν αποφάσισαν να προειδοποιήσουν με μέτρα μόλις ήρθαν τα πρώτα κρούσματα στο νοσοκομείο Αμμοχώστου. Θα επηρέαζε τον τουρισμό τους, είπαν. Ήταν κοντά σε κατοικημένες περιοχές εξήγησαν. Και παραπονέθηκαν πως η επαρχία δεν τυγχάνει της ανάλογης προσφοράς με τα όσα προσφέρει. Αδιαφορώντας για το ότι το Νοσοκομείο Λεμεσού και Λευκωσίας υπολειτουργούσαν. Μικροί φάνηκαν και κάποιοι ξενοδόχοι όμως, οι οποίοι εδώ και χρόνια απολαμβάνουν μόνοι τους τα κέρδη από τον τουρισμό και στην πρώτη δυσκολία απειλούν από την πρώτη στιγμή ότι δεν θα εφαρμόσουν τη συλλογική σύμβαση. Οι κληρικοί που επιμένουν για κανονική λειτουργία τη στιγμή που στην Ιταλία κλείνουν εκκλησίες, αλλά και εκείνοι οι νοσοκομειακοί λειτουργοί που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για τη μετακίνησή τους και κατήγγειλαν αδιαφανή κριτήρια.
Όλοι αυτοί θα κριθούν και θα αξιολογηθούν αναλόγως, όταν θα περάσει η κρίση. Το ζήτημα είναι το πώς θα κινηθεί το κράτος και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να διαχειριστεί την κατάσταση και να αποφύγει τα χειρότερα. Έχουμε δει τι προκάλεσε η αναλγησία και η υποβάθμιση του όλου ζητήματος σε άλλες χώρες. Η Ιταλία υποτίμησε τον κίνδυνο με αποτέλεσμα να μετρούν σήμερα χίλιους νεκρούς. Ο ιός βρήκε απροετοίμαστη και τη Γερμανία, καθώς η Άγκελα Μέρκελ εκτιμά πως το 70% του γερμανικού πληθυσμού θα μολυνθεί από τον κορωνοϊό. Την ίδια ώρα ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο άργησαν να λάβουν τα όποια μέτρα, μετρώντας πληγές και συνέπειες. Σε αυτό το κλίμα ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο μεν, το επιβεβλημένο δε σε μία βαθιά συντηρητική κοινωνία: ότι στην κρίση δεν δοκιμάζονται τα πιστεύω μας, αλλά η πίστη στην υγεία του ανθρώπου, καλώντας τους να μείνουν μακριά από τις εκκλησίες και κατ’ επέκταση μακριά από τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού. Την ίδια ώρα που βουλευτές και υπουργοί του έκαναν ανέξοδα μαθήματα θρησκοληψίας και λαϊκισμού.
Η κυβέρνηση στην Κύπρο ξεκίνησε λανθασμένα την όποια λήψη μέτρων κατά του κορωνοϊού. Έκλεισε μονομερώς και χωρίς περαιτέρω εξήγηση κάποια οδοφράγματα, διχάζοντας την κοινωνία, ενώ την ίδια στιγμή επέτρεπε την καρναβαλίστικη παρέλαση και άφησε τα αεροδρόμια χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους. Τα μέτρα που έλαβε την περασμένη Τρίτη βρίσκονταν προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο το διάγγελμα του Προέδρου την Παρασκευή και τα όσα εξήγγειλε, ήταν κάτω από τον πήχη των προσδοκιών. Από σήμερα θα δοκιμαστούν όλοι και όλα. Και η Πολιτεία και το γενικό σύστημα υγείας το οποίο θα πρέπει να τύχει της ανάλογης στήριξης. Όλοι έχουν χρέος να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και ο καθένας θα πρέπει να βοηθήσει όπως μπορεί. Με πειθαρχία, σύνεση και πάνω από όλα ενότητα. Γιατί αυτό θα αποτελέσει το καλύτερο εμβόλιο στην κρίση που έρχεται.
