ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το χρονικό του βατερλώ

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Στην ιστορία υπάρχουν πολλά παραδείγματα όπου ο εγωισμός διαδραματίζει καίριο ρόλο στην έκβαση των πραγμάτων. Ο εγωισμός τους για παράδειγμα μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικός. Όχι για τον ηγέτη βέβαια αλλά για τον ίδιο τον λαό του. Κάποιοι πολιτικοί ηγέτες βγαίνουν από τις πολιτικές τους μάχες ζωντανοί μεν, αλλά με θιγμένο τον εγωισμό τους, άλλοι φροντίζουν να διασώσουν τον εγωισμό τους, αλλά παίρνουν και τους πολίτες και τον τόπο τους στον λαιμό τους.

Πώς τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Όταν για παράδειγμα τον Ιούλιο του 2017, ο Αντόνιο Γκουτέρες αποχωρούσε από το Κραν Μοντανά ευχόμενος καλή τύχη στους Κύπριους σε βορρά και νότο, πολλοί ήταν εκείνοι που πάγωσαν. Όχι μόνο γιατί διερωτήθηκαν τι μπορεί να διαμείφθηκε στο πολύωρο τραπέζι των διαπραγματεύσεων λίγες ώρες προηγουμένως ώστε να προκαλέσει την δηκτική δήλωση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και την δυσφορία των Ευρωπαίων εταίρων μας αλλά κυρίως για το τι θα μας ξημέρωνε.

Πολλοί λοιπόν πάγωσαν, όχι όμως ο Νίκος Αναστασιάδης. Ο Πρόεδρος πήρε το αεροπλάνο μετά το ναυάγιο και μετά από μία σύντομη στάση στο κουβανέζικο πάρτι της Ινώς φρόντισε να αλλάξει άρδην τακτική. Οι κυνικοί είπαν πως έβαλε φουστανέλα ενόψει προεδρικών πολύ πριν το Κραν Μοντανά, οι καλόπιστοι ότι η τουρκική αδιαλλαξία δεν του έδινε άλλα περιθώρια από το να σκληρύνει τη στάση του.

«Νιώθω την ανάγκη να απαντώ εις όσους εσκεμμένα παραγνωρίζουν γεγονότα και δημιουργούν μία ψευδή εικόνα ότι τάχα τα πάντα εξαρτώνται από την ε/κ πλευρά. Δέχομαι συμβουλές από πολλούς τι πρέπει να κάνω για να ξεκινήσει ο διάλογος, παραγνωρίζοντας ή μη ακούγοντας τις θέσεις της άλλης πλευράς ωσάν να εξαρτάται από μας», σημείωνε χαρακτηριστικά σε ομιλίες του ο Νίκος Αναστασιάδης. Υποστήριζε μάλιστα συχνά πυκνά πως δεν είναι με το να δίνεις μόνο που μπορεί να επιτευχθεί λύση. Και όταν το ΑΚΕΛ τον καλούσε να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών, σήκωνε το φρύδι του θυμωμένα και άφηνε υπονοούμενα πως η αξιωματική αντιπολίτευση υιοθετεί την τουρκική θέση.

Σε εκείνο ακριβώς το πλαίσιο άρχισαν να πέφτουν και νέες ιδέες. Όχι μόνο τα περί αποκεντρωμένης ομοσπονδίας και κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που έλυναν όπως έλεγε το αδιέξοδο, αλλά ουδέποτε παρουσίασε εκτενώς. Ούτε η αναδίπλωσή του στο ζήτημα της πολιτικής ισότητας. Μιλάμε για τα υπόλοιπα που είχαν να κάνουν με τη φημολογία περί λύσης δύο κρατών και που ο ίδιος δεν απέρριπτε, διαμηνύοντας πως ο καθένας δικαιούται να προβληματίζεται. Όταν μάλιστα τίθετο θέμα για επανέναρξη των συνομιλιών έθετε όρους και προϋποθέσεις για να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Και γιατί να μην θέτει όρους; Για ποιο λόγο δηλαδή να επιστρέψει στις συνομιλίες; Η Κύπρος όπως διατυμπάνιζε και ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του θα αποκτούσε γεφυροποιό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω των τριμερών, θα μετατρεπόταν σε μεγάλο παίκτη στους ενεργειακούς σχεδιασμούς και θα αποκτούσε δεσμούς φιλίας με ισχυρούς παίκτες που θα έφερναν την Τουρκία κλαμένη στα πόδια μας.

Το «κλαμένη και στα πόδια μας» είναι σχετικό. Το σίγουρο είναι πως έστειλε τον «Πορθητή» και το «Γιαβούζ» εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Και ενώ εμείς μιλούσαμε για μέτρα που θα την πονέσουν, την Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών έριξε κατά πολύ τις προσδοκίες σημειώνοντας πως αυτό που θέλουμε είναι να υπάρξει αποκλιμάκωση και να μην ληφθούν όλα τα μέτρα, γεγονός που θα βοηθήσει στην επανέναρξη των συνομιλιών. Ο ίδιος υπουργός που φρόντισε να επαναλάβει πολλές φορές την προσήλωσή του στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Για επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντάνα, χωρίς προϋποθέσεις μίλησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν βεβαίως η μία δυσάρεστη εξέλιξη ακολουθεί την άλλη στο εσωτερικό.

Το ζήτημα βεβαίως είναι πόση ζημιά έκανε όλη αυτή η περιπλάνηση των δύο ετών στο Κυπριακό. Και στην επίλυση του Κυπριακού αλλά και στην αξιοπιστία της πλευράς μας. Και το καίριο ζήτημα, είναι πόση εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν οι πολίτες σε κάποιον να διαχειριστεί σοφά το Κυπριακό. Όχι τόσο για την σαφή αναδίπλωση που πλήγωσε τον εγωισμό του. Αλλά για το γεγονός ότι στο τραπέζι θα επιστρέψει ένας Πρόεδρος που δεν φρόντισε να σιγήσει τις όποιες φωνές τον ήθελαν να σκέφτεται και άλλες μορφές λύσης…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X