Ένα νέο «πολιτικό αστέρι» λάμπει στην Άγκυρα. Το όνομα του είναι Χουλουσί Ακάρ. Ο τέως Επιτελάρχης των Τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων, ο οποίος τον Ιούλιο του 2016 αντιμετώπισε με επιτυχία τους πραξικοπηματίες σήμερα αναδιοργανώνει τον τουρκικό στρατό και έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο σχεδόν σε όλα τα εθνικά ζητήματα της Τουρκίας.
Το όνομα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας προσελκύει εκ νέου το ενδιαφέρον των Τούρκων και ξένων αναλυτών με αφορμή την πρόσφατη συνεδρίαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου (ΑΣΣ). Το τουρκικό ΑΣΣ συνεδρίασε την προηγούμενη Τετάρτη στην Άγκυρα και δρομολόγησε σημαντικές προαγωγές και ανακατατάξεις στον τουρκικό στρατό. Σε αντίθεση με τις συνεδριάσεις που ακολούθησαν το αποτυχημένο πραξικόπημα και οι οποίες είχαν σύντομη χρονική διάρκεια, η φετινή σύσκεψη του ΑΣΣ διήρκησε περίπου δυο ώρες. Στο τέλος της κρίσιμης συνεδρίασης στην Άγκυρα όλα τα βλέμματα στράφηκαν για μια ακόμη φορά στον φιλόδοξο τέως στρατιωτικό και νυν πολιτικό.
Το όνομα του κ. Ακάρ, ο οποίος κατάγεται από την Καισαρεία και είναι γνωστός για τις φιλικές σχέσεις που διατηρεί με τους συντηρητικούς και κυρίως εθνικιστικούς πολιτικούς κύκλους της Τουρκίας, απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα το προσκήνιο της τουρκικής επικαιρότητας λίγο πριν την έναρξη της πανδημίας, στις αρχές του 2020. Οι αναγνώστες της Κ θα θυμούνται ότι την έκθεση του αμερικανικού «Rand Cooperation», το οποίο συνδέεται με το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, η οποία «φωτογράφιζε» τον κ. Ακάρ ως έναν από τους πιθανούς μελλοντικούς ηγέτες της Τουρκίας. Η αμερικανική έκθεση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), στην οποία λαμβάνει μέρος ο κ. Ακάρ τα τελευταία χρόνια. Ορισμένοι υποστηρικτές του Προέδρου Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν τις ΗΠΑ με το πρόσχημα ότι δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για ένα νέο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία.
Το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για τον κ. Ακάρ μόνο ως τυχαίο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Και αυτό διότι από τα μέσα του 2015, ο κ. Ακάρ πρωταγωνιστεί σχεδόν σε όλα τα εθνικά ζητήματα της Τουρκίας. Συνοπτικά υπενθυμίζουμε ότι το 2015, στην σκιά της πρώτης ήττας του κ. Ερντογάν στην κάλπη, ο κ. Ακάρ πρωταγωνίστησε στην διακοπή των συνομιλιών του τουρκικού κράτους με τους Κούρδους και στην συνέχεια στην «αντεπίθεση» της Τουρκίας πρώτα στο εσωτερικό της χώρας και στην συνέχεια σε Συρία και Ιράκ. Το 2016 ο κ. Ακάρ αντιμετώπισε τους πραξικοπηματίες και στην συνέχεια ανέλαβε το δύσκολο εγχείρημα των εκκαθαρίσεων στον τουρκικό στρατό. Στην πραγματικότητα, ο κ. Ακάρ οικοδόμησε τον νέο τουρκικό στρατό του 21ου αιώνα. Παράλληλα, ανέλαβε πρωταγωνιστικό και ηγετικό ρόλο σε σειρά ζητημάτων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής όπως λ.χ. στα ελληνοτουρκικά (εμμέσως και στο Κυπριακό), στην κρίση του Καραμπάχ και στην εμπλοκή της Τουρκίας στην κρίση της Λιβύης.
Στην σκιά όλων των προαναφερόμενων εξελίξεων, ο κ. Ακάρ στα μέσα του 2021 είχε τον τελευταίο λόγο στην διαμόρφωση του νέου επιτελείου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Οι τελευταίες πληροφορίες από την Άγκυρα θέλουν τον κ. Ακάρ να έχει οδηγήσει σε πρόωρη συνταξιοδότηση τον στρατηγό Ουμίτ Ντουντάρ (διοικητή των χερσαίων δυνάμεων), ο οποίος υπό κανονικές συνθήκες θα γινόταν Επιτελάρχης του τουρκικού στρατού για ένα τουλάχιστον χρόνο. Στην θέση του στην αρχηγία των Χερσαίων Δυνάμεων, ο κ. Ακάρ τοποθέτησε τον στρατηγό Μουσά Άβσεβερ, ο οποίος το επόμενο έτος δεν αποκλείεται να είναι ο νέος Επιτελάρχης του τουρκικού στρατού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα, εκτός από την συνταξιοδότηση του κ. Ντουντάρ, ο κ. Ακάρ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και σε άλλες «πρόωρες» αποχωρήσεις από τον τουρκικό στρατό. Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, υψηλόβαθμα στελέχη του τουρκικού στρατού τα οποία είχαν απομακρύνει από το στράτευμα τα στελέχη του Κινήματος Γκιουλέν, σήμερα αποτελούν παρελθόν για τις ένοπλες δυνάμεις και την κυβέρνηση Ερντογάν χάρη στις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του κ. Ακάρ. «Στην Άγκυρα όλοι πλέον γνωρίζουν ότι ο κ. Ακάρ έχει καταφέρει μέσα σε σχετικό σύντομο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει την δική του ομάδα στο επιτελείο», σημειώνει μια πηγή της Κ.
Τα προαναφερόμενα αναπόφευκτα φέρνουν στο προσκήνιο ένα σημαντικό ερώτημα στο οποίο τα τελευταία χρόνια εστιάζουν ξένες υπηρεσίες, ακαδημαϊκοί και ερευνητές. Ποιος είναι σήμερα ο χαρακτήρας του τουρκικού στρατού ο οποίος αναδείχθηκε στην κυριολεξία από τις στάχτες του την νύχτα του αποτυχημένου πραξικοπήματος; Ο νέος στρατός της Τουρκίας είναι ο «στρατός του Ερντογάν» όπως ισχυρίζονται λ.χ. ορισμένοι Ισραηλινοί και Αμερικανοί ειδικοί; Ή μήπως στο τουρκικό βαθύ κράτος, δηλαδή στο επίκεντρο του τουρκικού κρατικού μηχανισμού, στρατηγοί και κυβέρνηση Ερντογάν έχουν έρθει σε μια νέα συμφωνία την οποία υποστηρίζουν οι Γκρίζοι Λύκοι; Μήπως στην νέα περίοδο ο τουρκικός στρατός υπάγεται τυπικά στον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας αλλά σε πρακτικό επίπεδο διατηρεί την αυτονομία του υπό την ηγεσία του «πανίσχυρου» Ακάρ, ο οποίος αποφασίζει για όλα τα εθνικά ζητήματα της χώρας του; Μήπως δηλαδή στο πρόσωπο του κ. Ακάρ παρακολουθούμε την ανάδυση του αντίστοιχου «Τούρκου Αμπντέλ Αλ Φάταχ Σίσι»; Είναι σίγουρο ότι το επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε να αναζητούμε την απάντηση του συγκεκριμένου κρίσιμου ερωτήματος.
