«Στο ζήτημα της ζώνης ασφαλείας (στην βορειοανατολική Συρία, στις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι και οι σύμμαχοι τους), ΗΠΑ και Τουρκία συνεργάζονται. Στην φάση που διανύουμε, η Ρωσία δεν προσέγγισε με θετικό τρόπο αυτήν την εξέλιξη. Ενδεχομένως να ανέμενε ένα διαφορετικό βήμα. Όλα δείχνουν πάντως ότι δεν ανέμενε μια συμφωνία (Τουρκίας-ΗΠΑ). (Την ίδια ώρα) Οι συγκρούσεις συνεχιζόντουσαν στην περιοχή (στο Ιντλίμπ) και η Ρωσία παρείχε περιθώρια ελιγμών στο καθεστώς της Συρίας. Πρόκειται για μια περιοχή που ξεκινά από το Χαλέπι και ελέγχει τον αυτοκινητόδρομο που φτάνει στην Λατάκεια και στην Δαμασκό».
Η παραπάνω επισήμανση δεν έρχεται από έναν «τυχαίο» αναλυτή. ‘Έρχεται απευθείας από τα χείλη του στρατηγού που πριν από μια δεκαετία διεύθυνε τις μυστικές υπηρεσίες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο εν αποστρατεία Ισμαήλ Χακκί Πεκίν, σήμερα είναι ένα από τα «αστέρια» της τουρκικής τηλεόρασης, ο οποίος εμφανίζεται σε καθημερινή βάση στην μικρή οθόνη και αναλύει τις στρατηγικής σημασίας εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Ο ίδιος διατηρεί στενές σχέσεις με το αντιδυτικό και εθνικιστικό Κόμμα Πατρίδας, και το τελευταίο διάστημα, σε όλα τα «εθνικά ζητήματα» της Τουρκίας βρίσκεται στο πλευρό της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν.
Αναλύοντας τις κρίσιμες εξελίξεις στο βόρειο τμήμα της Συρίας, ο στρατηγός Πεκίν καταλήγει σε ένα σημαντικό συμπέρασμα, το οποίο αποφεύγουν να «αγγίξουν» κύκλοι της τουρκικής κυβέρνησης στην Άγκυρα. Από την δική του οπτική γωνία, η νέα, μεγάλη πρόοδος του Αραβικού Στρατού της Συρίας στο Ινλτίμπ, η περικύκλωση του τουρκικού στρατού και των συμμάχων του δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επιβολή μιας «έξυπνης τιμωρίας» στην Τουρκία από την Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, η οποία με τις τελευταίες ανησυχητικές για την Τουρκία εξελίξεις, εξωτερικεύει την απογοήτευση της για την πρόσφατη συμφωνία Τουρκίας-ΗΠΑ για το βορειοανατολικό κομμάτι της Συρίας, τις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι και οι σύμμαχοι τους.
«Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολιτικό (διπλωματικό) ζήτημα. Η Τουρκία δέχεται πιέσεις από δυο κατευθύνσεις (ΗΠΑ και Ρωσία). Υπάρχει το ζήτημα του βορειοανατολικού τομέα του Ευφράτη και την ίδια στιγμή τίθεται το ζήτημα του Ιντλίπ. Η Τουρκία έχει στριμωχτεί ανάμεσα στα δυο μέτωπα», προειδοποιεί ο στρατηγός Πεκίν, ο οποίος προσθέτει τα εξής: «(Στην περίπτωση του Ιντλίμπ) η Τουρκία με μεγάλη πιθανότητα θα αναζητήσει μια συμβιβαστική λύση. Ωστόσο αν το προσφυγικό κύμα που ξεκινά εκεί λάβει τεράστιες διαστάσεις, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μεγάλο προσφυγικό ζήτημα και οι συμφωνίες Αστάνα και Σότσι θα έχουν πλέον ευάλωτο χαρακτήρα».
Ο προσεκτικός αναγνώστης καλείται να λάβει υπόψη του ότι οι συγκεκριμένες, αυστηρές προειδοποιήσεις έρχονται σε μια στιγμή που ο Πρόεδρος της Τουρκίας συναντά άρων άρων την ρωσική πολιτική ηγεσία για να αναζητήσει διέξοδο και νέο οδικό χάρτη για τον τουρκικό στρατό και τις συμμαχικές δυνάμεις του στο Ιντλίμπ. Η Ρωσία καλωσορίζει τον κ. Ερντογάν με προειδοποιητικού χαρακτήρα, διπλωματικές «βολές». Η Μόσχα υπενθυμίζει την Άγκυρα τις προηγούμενες συμφωνίες, τους όρους των οποίων παραβίασε η τουρκική πλευρά.
Εκτός από προειδοποιητικές «βολές», η Μόσχα «καλωσορίζει» τον κ. Ερντογάν και με έναν σημαντικό προβληματισμό. Η ρωσική πλευρά υποψιάζεται ότι οι ΗΠΑ ενορχηστρώνουν νέα σχέδια για την Συρία και την Τουρκία. Και στις δυο χώρες, η αμερικανική πλευρά επιχειρεί να επιβάλλει στην τουρκική πλευρά συμβιβαστικές φόρμουλες στο Κουρδικό Ζήτημα. Τερματικός σταθμός αυτών των νέων σχεδίων είναι η απελευθέρωση του Αμντουλλάχ Οτζαλάν και η απευθείας διαπραγμάτευση του ίδιου με τον κ. Ερντογάν για την τελική λύση του Κουρδικού Ζητήματος.
Η ρωσική πλευρά επιμένει στην προαναφερόμενη θέση-εκτίμηση, σε μια στιγμή που η τουρκική κυβέρνηση σκληραίνει την στάση της στο Κουρδικό Ζήτημα. Παρά την απομάκρυνση από τα καθήκοντα τους, δημοκρατικά εκλεγμένων Κούρδων δημάρχων, τα όσα επισημαίνουν ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ρώσων Διπλωμάτων, Andrei Baklanov και ο καθηγητής Ikbal Durre, στην ρωσική εφημερίδα Πράβντα, μας βοηθούν να κατανοήσουμε την σοβαρότητα της όλης κατάστασης για την Ρωσία: «Ο ηγέτης της κουρδικής αντιπολίτευσης σήμερα είναι στην φυλακή. Ωστόσο, αύριο μπορεί να μην είναι εκεί. Πρόκειται για τον ενδεχόμενο συνομιλητή του Ερντογάν στο μέλλον. Αυτό ακριβώς επιχειρούν να κατορθώσουν οι Αμερικανοί (τον διάλογο του κουρδικού κινήματος-Ερντογάν). Οι Αμερικανοί επιθυμούν την συμφιλίωση των Κούρδων και των Τούρκων. Κατανοούν ότι δίχως αυτήν την συμφιλίωση θα είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα η παραμονή τους στην Μέση Ανατολή».
Προσθέτοντας στα παραπάνω την πληροφορία ότι το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι παρεμβάσεις του κ. Οτζαλάν στο τουρκικό πολιτικό προσκήνιο και δίχως να αγνοούμε το γεγονός ότι οι τελευταίοι ανεξάρτητοι Τούρκοι αναλυτές δεν βλέπουν αυτήν την στιγμή κανένα περιθώριο-ενδεχόμενο για την ειρηνική επίλυση του Κουρδικού Ζητήματος, καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα: Στα τέλη του 2019, η Τουρκία αντιμετωπίζει μια ιδιαίτερα δύσκολη (ίσως την δυσκολότερη κατά τις τελευταίες δεκαετίες) συγκυρία στο Κουρδικό Ζήτημα και στην Μεσοποταμία. Όπως τονίζει και ο στρατηγός Πεκίν, η γειτονική χώρα χρειάζεται επειγόντως εναλλακτικές στρατηγικές, βήματα που θα ξαφνιάσουν πολλούς. Ας είμαστε έτοιμοι λοιπόν για όλα τα ενδεχόμενα, λ.χ. για μια στρατηγική οπισθοχώρηση από το βορειοδυτικό κομμάτι της Συρίας, για νέα αμερικανοτουρκική προσέγγιση ή ακόμη και πρόωρες εκλογές στην γειτονική χώρα (συζητείται ήδη στους πολιτικούς κύκλους της Άγκυρας).
