ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η έκθεση του Συμβουλίου και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια

Του Πάμπου Παπαγεωργίου

Του Πάμπου Παπαγεωργίου

Κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες η έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την κυπριακή οικονομία. Η έκθεση αυτή περιέχει ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και εισηγήσεις, οι οποίες ξεφεύγουν από την παραδοσιακή νεοφιλελεύθερη ρητορική άλλων οργανισμών περί απορρύθμισης και ιδιωτικοποιήσεων. Στις συστάσεις τους περιλαμβάνονται θέματα αύξησης της αποτελεσματικότητας της δημόσιας υπηρεσίας, επενδύσεων σε έργα υποδομής και βιώσιμης ανάπτυξης και βελτίωση της απασχόλησης. Περιλαμβάνονται ασφαλώς και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα οποία είναι γεγονός ότι εξακολουθούν να αποτελούν σημαντική πρόκληση για την κυπριακή οικονομία

Βεβαίως, το πολύ υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι περισσότερο σύμπτωμα παρά αιτία των προβλημάτων της οικονομίας. Σύμπτωμα του υπερδανεισμού σε συνθήκες ασυδοσίας και μη ελέγχου των τραπεζών, του κουρέματος των καταθέσεων και της βαθιάς ύφεσης που ακολούθησε το κούρεμα και το περιοριστικό μνημόνιο. Το αποτέλεσμα ήταν ένα στα δύο δάνεια να καταστεί μη εξυπηρετούμενο. Αυτό το σύμπτωμα δεν θα μπορούσε να εξαφανιστεί διά μιας ούτε με την ψήφιση της διευκόλυνσης των εκποιήσεων, ούτε με την ψήφιση της πώλησης των δανείων.

Η προσωπική μου γνώμη ήταν εξαρχής ότι θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί ένας κρατικός οργανισμός, που θα έπαιρνε τα μεγάλα δάνεια και θα σταθεροποιούσε την αγορά ακινήτων και ένας οργανισμός με κοινωνικό προορισμό για να πάρει τα προβληματικά δάνεια της πρώτης κατοικίας και να προσφέρει τη δυνατότητα στις οικογένειες να κρατήσουν το σπίτι ή το διαμέρισμά τους, πληρώνοντας ένα ποσοστό του εισοδήματός τους. Αργήσαμε πολύ να κάνουμε κάτι ουσιαστικό και τώρα, μετά τη χρεοκοπία του Συνεργατισμού, τρέχουμε να λειτουργήσουμε το σχέδιο Εστία.

Όσον αφορά την πώληση δανείων σε ταμεία και ξένους οργανισμούς, έχουν γίνει κάποιες σημαντικές πράξεις από τις τράπεζες Υπάρχει όμως αβεβαιότητα και ανασφάλεια ως προς την πολιτική που θα ακολουθήσουν τα ταμεία αυτά. Η ελπίδα είναι ότι όσοι αγοράζουν τα δάνεια το κάνουν ως μορφή μεσοπρόθεσμης τουλάχιστον επένδυσης. Ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν τακτικές εκφοβισμού κατά των δανειοληπτών και ότι δεν θα υπάρξουν κυκλώματα που θα αρπάξουν την περιουσία του κόσμου σε εξευτελιστικές τιμές. Διότι κάτι τέτοιο δεν θα έβλαπτε μόνο αυτούς που θα έχαναν τις περιουσίες τους. Θα έβλαπτε και τους υπόλοιπους, καθώς θα οδηγούσε σε πτώση των αξιών της ακίνητης περιουσίας. Ακόμα και οι τράπεζες στο τέλος της ημέρας θα ζημιώσουν αν γίνει κάτι τέτοιο, καθώς η αξία των εξασφαλίσεών τους θα υποστεί κι άλλη διάβρωση.

Πάντως, το Συμβούλιο περιλαμβάνει στη δεύτερη από τις πέντε συστάσεις του, τη λήψη μέτρων που θα ενισχύσουν την επόπτευση τέτοιων ταμείων αγοράς δανείων. Ειδική αναφορά κάνει και στον κρατικό οργανισμό, ο οποίος κληρονόμησε μη εξυπηρετούμενα δάνεια μερικών δισεκατομμυρίων από τον Συνεργατισμό. Αναφέρει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας αποτελεσματικός μηχανισμός διοίκησής του. Μάλιστα, η έκφραση που χρησιμοποιείται (setting up) εξυπακούει την δημιουργία εξ υπαρχής και όχι απλώς βελτίωση στις υφιστάμενες δομές.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X