ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Με μεταρρυθμίσεις μπορεί να ανακοπεί η οπισθοδρόμηση

Του Πάμπου Παπαγεωργίου

Του Πάμπου Παπαγεωργίου

Υπάρχουν εκτενείς αναφορές στην Κύπρο στον ξένο Τύπο εξαιτίας της αποκάλυψης των δολοφονιών ξένων γυναικών. Η τραγωδία της ύπαρξης κατά συρροή δολοφόνου δεν είναι άγνωστη στις ξένες χώρες. Εκείνο που καλύπτεται, όμως, εκτενώς είναι η αντιμετώπιση των ξένων γυναικών που εργάζονται στην Κύπρο και οι κατηγορίες για αναποτελεσματικότητα και ρατσισμό της Αστυνομίας.

Η εικόνα που αποκομίζει, όμως, κάποιος διαβάζοντας τον ξένο Τύπο είναι ότι σε ορισμένα ζητήματα είμαστε μία πολύ οπισθοδρομική χώρα. Ίσως να υπάρχει το στοιχείο της υπερβολής σε ορισμένα δημοσιεύματα, η βάση όμως της κριτικής τους αληθεύει. Η χώρα μας σε πολλά σημεία προσομοιάζει με μια σύγχρονη δημοκρατία και μια αναπτυγμένη οικονομία. Υπάρχουν, ωστόσο, εκτεταμένα φαινόμενα εκμετάλλευσης ξένων εργαζομένων στην Κύπρο. Υπάρχουν, επίσης, ευρέως διαδομένες ρατσιστικές απόψεις. Το πρόβλημα είναι ότι οι αντιλήψεις αυτές μετατρέπονται σε θεσμικό ρατσισμό, όταν επηρεάζουν τη λειτουργία κρατικών υπηρεσιών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκείνο που θα διαφανεί είναι το κατά πόσο ο θεσμικός αυτός ρατσισμός έπαιξε ρόλο στην αποτυχία της Αστυνομίας να εξετάσει με προσοχή και επιμέλεια τις καταγγελίες για παράδοξες εξαφανίσεις ξένων γυναικών. Παλαιότερα η Κύπρος βρισκόταν δικαίως στο στόχαστρο του ξένου Τύπου και διεθνών οργανισμών για σωματεμπορία, η οποία είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι το στίγμα της σωματεμπορίας αντιμετωπίστηκε όταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών αποφάσισε να πάρει μέτρα. Γενικά, όμως, σήμερα ο μέσος πολίτης θεωρεί ότι οι θεσμοί στην Κύπρο δεν λειτουργούν καλά. Πριν από λίγο καιρό ο πολίτης αυτός παρακολούθησε έκπληκτος τις καταγγελίες για διαφθορά στον χώρο της δικαιοσύνης. Τώρα ακούει πολύ αρνητικά πράγματα για τον τρόπο που αντιμετωπίζει η Αστυνομία ή εν πάση περιπτώσει ορισμένοι αστυνομικοί τους ξένους εργαζόμενους, που δεν είναι λευκοί και πλούσιοι.

Είναι φανερό ότι με τέτοιες αγκυλώσεις και ανεπάρκειες η χώρα μας δεν θα πάει μπροστά. Θα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει διατηρήσιμη οικονομική ευμάρεια και οι πολίτες θα νιώθουν όλο και πιο πολύ ανασφαλείς. Χρειάζονται δραματικές μεταρρυθμίσεις. Κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται σε μια χώρα έχει καθήκον να κάνει μεταρρυθμίσεις για να διορθώνει υφιστάμενες αδυναμίες και να βελτιώνει προοπτικές. Συνήθως υπάρχει αντίδραση στις αλλαγές και η πολιτική υποστήριξη από τα κόμματα είναι χαλαρή ή ανύπαρκτη, όταν υπάρχουν επηρεαζόμενοι. Οφείλει, όμως, μια κυβέρνηση να προσπαθεί. Η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία πέντε χρόνια. Για κάποια θέματα όπως τη λειτουργία Εθνικού Συστήματος Υγείας μπορεί να πιστωθεί με την υιοθέτηση και εφαρμογή μιας μεταρρυθμιστικής στρατηγικής. Όμως, για τα ζητήματα που εγείρονται τώρα στα ξένα μέσα ενημέρωσης, αλλά πολύ περισσότερο από τους πολίτες της χώρας έχει να δώσει εξηγήσεις για το τι έκανε, τι δεν έκανε και τι πρόκειται να κάνει. Και άλλες χώρες αντιμετώπισαν φαινόμενα διαφθοράς, ανικανότητας, στερεότυπων αντιλήψεων ή φυλετικών διακρίσεων στις αστυνομίες τους. Ορισμένες τουλάχιστον κατάφεραν να περιορίσουν δραστικά αυτά τα φαινόμενα. Χρειάστηκε, όμως, πρόγραμμα με στόχους, μεθοδικότητα και προπαντός διάθεση να συγκρουστούν με νοοτροπίες και συμφέροντα.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X