Του Παύλου Ξανθούλη
Όταν ένας ηγέτης κράτους αλλάζει γνώμη ξανά και ξανά, μέσα σε ελάχιστες μέρες, κάνοντας στροφές 180 μοιρών, για ένα ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας, τότε δεν μπορεί παρά να προκαλούνται εύλογοι συνειρμοί για τους λόγους που τον οδήγησαν ή τον ανάγκασαν να ανατρέψει ο ίδιος το πλαίσιο της πολιτικής που υποτίθεται ότι ακολουθεί και να αυτοακυρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Έτσι, και στην περίπτωση του Προέδρου Αναστασιάδη, δεν μπορεί παρά να προκαλούνται εύλογα ερωτηματικά για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία αρχικά ήθελε να προτείνει. Στη συνέχεια έκανε δεύτερες σκέψεις, αλλάζοντας γνώμη. Και εν τέλει «τρίτες σκέψεις»… έχοντας ήδη ετοιμάσει προσχέδιο επιστολής. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, αν αναλογιστούμε ότι ο αποδέκτης της επιστολής, ο Τ/κ ηγέτης Ερσίν Τατάρ, έχει ήδη απορρίψει τα ΜΟΕ του Προέδρου Αναστασιάδη, πριν καν λάβει επιστολή, ζητώντας από την ελληνοκυπριακή πλευρά, ως προϋπόθεση, την εξασφάλιση «κυριαρχικής ισότητας», δηλαδή την αναγνώριση του παράνομου κατοχικού μορφώματος, ήτοι του ψευδοκράτους.
Στην εξίσωση της περίεργης συμπεριφοράς του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα πρέπει να προστεθούν και τα εξής:
● Ο κ. Αναστασιάδης, στο πλαίσιο δύο συναντήσεων με τον εκπρόσωπο του Φόρεϊν Όφις στο Κυπριακό, Ajay Sharma, ανέφερε ότι θα αποστείλει επιστολή για τα ΜΟΕ προς τον Ερσίν Τατάρ. Με άλλα λόγια δεσμεύτηκε, ή έστω υποσχέθηκε προς τους Βρετανούς ότι θα στείλει μια τέτοια επιστολή. Οι Βρετανοί μάλιστα εισηγήθηκαν όπως η επιστολή κοινοποιηθεί και προς τις εγγυήτριες δυνάμεις, με προφανή στόχο να νομιμοποιήσουν την παρέμβασή τους, η οποία όπως προκύπτει από τις υφιστάμενες παρεμβάσεις, έχει ως αποκλειστικό αντικείμενο την ικανοποίηση των τουρκικών θέσεων και προϋποθέσεων.
● Εν συνεχεία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, διαπιστώνοντας τις προθέσεις Τατάρ για εδραίωση ενός εμπρηστικού κλίματος (ακόμη και στην πρόσφατη κοινωνική συνάντηση των ηγετών των δύο κοινοτήτων), άλλαξε γνώμη. Αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι η επιστολή του για ΜΟΕ δεν θα έχει καμιά τύχη και ότι θα αποτελέσει απλώς εργαλείο για να οικοδομήσει το Λονδίνο ένα άλλο πλαίσιο συζητήσεων. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Ajay Sharma εισηγήθηκε στην ε/κ πλευρά να νομιμοποιήσει το αεροδρόμιο Τύμπου και το εμπόριο από το λιμάνι του Βαρωσιού, χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Και να αναμένει σε δεύτερο χρόνο την ενδεχόμενη χειρονομία της Άγκυρας για την περίκλειστη Αμμόχωστο. Με άλλα λόγια, η ε/κ πλευρά να δώσει στην Άγκυρα ό,τι επιθυμεί, αγοράζοντας απλώς ελπίδα για το μέλλον.
● Συνεπεία της εμπρηστικής στάσης της τουρκικής πλευράς, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το υπουργείο Εξωτερικών ενημέρωσε την Πρεσβεία των ΗΠΑ, ότι η επιστολή του Προέδρου Αναστασιάδη για ΜΟΕ δεν θα σταλεί και ότι μπαίνει στο ψυγείο.
● Μία εβδομάδα αργότερα φτάσαμε στο Πάσχα. Και χωρίς καμιά αλλαγή στην τουρκική στάση, αδιαφορώντας προφανώς για τα όσα λέχθηκαν από το ΥΠΕΞ στους Αμερικανούς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προχώρησε στην ετοιμασία προσχεδίου επιστολής ΜΟΕ, προκειμένου να την αποστείλει προς τον Ερσίν Τατάρ. Διασυνδέοντας όπως δημοσίευσε η «Κ», το ζήτημα της επιστροφής της περίκλειστης Αμμοχώστου, με τη λειτουργία του λιμανιού της πόλης υπό την Ε.Ε. (με παράλληλο άνοιγμα των τουρκικών λιμένων στο εμπόριο από την Κύπρο). Ως επίσης και με τη λειτουργία του αεροδρομίου Τύμπου υπό τον ΟΗΕ και με τη δημιουργία καταπιστευματικού λογαριασμού για τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, νοουμένου ότι η Τουρκία θα αναγνωρίσει την κυπριακή ΑΟΖ.
Το πρώτο που μπορεί να σκεφτεί κάποιος και το οποίο είναι προφανώς ασφαλές, είναι ότι η πολιτική που ακολουθεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είναι αλλοπρόσαλλη. Και ότι αυτή η αλλοπρόσαλλη πολιτική τον εκθέτει. Όχι μόνο σε αυτούς που θα ήθελαν να τον βοηθήσουν για εθνικούς λόγους. Αλλά και στους Αμερικανούς, οι οποίοι όταν πλέον ακούνε το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα βλέπουν μπροστά τους το πορτρέτο ενός ηγέτη που απλώς μαδάει τη μαργαρίτα.
Ένας δεύτερος συνειρμός, που κάποιος θα μπορούσε να κάνει, είναι ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έγινε δέκτης παραινέσεων, προκειμένου να κάνει στροφή και να ετοιμάσει επιστολή προς τον Τατάρ, για τα ΜΟΕ.
Σε κάθε περίπτωση, οι μεταστροφές που καταγράφονται το τελευταίο διάστημα και η αυτοακύρωση της κεφαλής ενός κράτους με συνοπτικές διαδικασίες, δεν εξυπηρετεί ούτε το κοινό καλό, ούτε το εθνικό μας πρόβλημα, αλλά ούτε και την αξιοπιστία του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας.
