Του Ονασαγόρα
Σύννεφα μαζεύονται πάνω από το ΔΗΚΟ. Η παραίτηση του Γιώργου Γεωργίου από τη θέση του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του κόμματος είναι, όπως λέγεται «η κορυφή του παγόβουνου». Σύμφωνα με όσα ακούγονται τους τελευταίους μήνες το πριγκιπάτο δεν τα πάει και τόσο καλά και οι εντάσεις μεταξύ στελεχών και μάλιστα στα υψηλά δώματα είναι σχεδόν καθημερινές. Ενώ όλο και συχνότερα ακούγεται και το παράπονο για την απουσία του πρίγκιπα Νικόλαου από όσα συμβαίνουν εντός του κόμματος.
Η ΔΗΚΟαναθρεμμένη Φωτούλα μου ανέφερε πρόσφατα πως «δεν αποκλείεται να δούμε και παραιτήσεις και σιωπηρές αποχωρήσεις από το κόμμα, αφού κάποιοι είναι πολύ απογοητευμένοι και από τον σχεδιασμό που γίνεται για τις βουλευτικές και για τις οικονομικές εκκρεμότητες και για τις σχέσεις μεταξύ στελεχών αλλά και για μεταξύ στελεχών και βάσης».
Λίγες ημέρες μετά ήρθε η παραίτηση του Γιώργου Γεωργίου που αποτελούσε μία από τις επίσημες φωνές του κόμματος. Με μια ανάρτησή του στο Facebook ανακοίνωσε πως «από σήμερα δεν είμαι Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Δημοκρατικού Κόμματος, δεν φέρω καμία ευθύνη για οτιδήποτε εκφέρεται ως θέση ή ως άποψη από το Γραφείο Τύπου του Δημοκρατικού Κόμματος. Επίσης, έχω αποχωρήσει από το Δημοκρατικό Κόμμα», ενώ σημείωσε πως «τα «πως» και τα «γιατί», δεν είναι της παρούσης. Ο τόπος και ο λαός, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα και προέχουν αυτά» και κατέληξε με μία πολύ δεικτική και πολλά... υποσχόμενη φράση: «Το θέμα είναι ο καθένας να έχει καθαρή τη συνείδησή του. Η δική μου συνείδηση είναι καθαρή».
Όπως σχολιαζόταν χθες βράδυ στη Λευκωσία από στέλεχος του ΔΗΚΟ, ο Γεωργίου θα αποκαλύψει σε κάποια φάση τι ήταν αυτό που τον έσπρωξε να αποχωρήσει και από τη θέση του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του κόμματος αλλά και από το ίδιο το κόμμα. «Σίγουρα δεν πρόκειται για μια απλή διαφωνία, ούτε και μόνο για οικονομικά θέματα, γιατί μια στενότητα χρημάτων υπάρχει αυτή την εποχή και κάποια στελέχη παραμένουν όντως απλήρωτα. Σίγουρα πρόκειται για κάτι πιο βαθύ και πιο μεγάλο αφού ο Γεωργίου αποχώρησε όχι μόνο από τη θέση του αλλά και από το ίδιο το κόμμα και μάλιστα επικαλείται και τη συνείδηση, τη δική του και άλλων» και συνέχισε: «Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην πρώτη του δήλωση δεν έκανε καμία αναφορά στον πρόεδρο του κόμματος, ούτε ευχαριστίες για όσα βίωσε τόσα χρόνια από τη θέση του και τη συνεργασία που είχε στο ΔΗΚΟ. Αυτό επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα αφορά μάλλον τη σχέση του με τον Νικόλα Παπαδόπουλο και την απόσταση που υπήρξε μεταξύ τους. Σημαντικό είναι και το γεγονός πως ούτε από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ υπήρξε αντίδραση, ούτε ένα αντίο, ούτε ευχαριστώ, ούτε έστω ένας τυπικός αποχαιρετισμός...».
Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο Γιώργος Γεωργίου, όντας δημοσιογράφος, δεν είναι από αυτούς που σιωπούν. Και μάλλον σε κάποια φάση, κάποιοι θεωρούν πολύ σύντομα, θα μιλήσει για όσα συνέβησαν και τον έθεσαν εκτός του κόμματος. Και αυτό είναι κάτι που ορισμένοι μάλλον το φοβούνται γιατί ενδέχεται να φανερώσει ότι «εντός του ΔΗΚΟ επικρατεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα και πολύ μεγαλύτερη αναστάτωση απ' όσα βγαίνουν προς τα έξω. Και αυτό σε μια κρίσιμη στιγμή λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές και τις συμμαχίες που θα αναπτυχθούν με ορίζοντα τις Προεδρικές αλλά και τα ανταγωνιστικά κόμματα, (βλέπε ΔΗ.ΠΑ) να ενισχύονται δυναμικά.
Όπως μου ανέφερε η Φωτούλα, «η ανακοίνωση του ΔΗΚΟ για την παραίτηση Γεωργίου, εάν τελικά υπάρξει, ενδέχεται να αποκαλύψει πολλά για όσα τεκταίνονται στο κόμμα μας».
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
