Ο καλός και ο κακός μπάτσος

Η ιστορία είναι τόσο παλιά όσο και τα αμερικάνικα b movies. Ο καλός και ο κακός μπάτσος. Ένα παιχνίδι ρόλων. Καρότο και μαστίγιο. Στην πολιτική εφαρμόζεται για να εξυπηρετήσει συνήθως κυβερνητικές ατζέντες, κατευθύνοντας ή αποκοιμίζοντας την κοινή γνώμη. Κάτι τέτοιο έγινε και με τον ΟΑΥ, όταν οι εκπρόσωποί του ανηφόρισαν τον λόφο του Προεδρικού. Ο Νίκος Αναστασιάδης όχι μόνο τους έδωσε διαβεβαιώσεις για στήριξη, αλλά ως παλιά καραβάνα της πολιτικής υπερέβη τον εαυτό του. «Μόνο πάνω από το πτώμα μου θα αλλάξει το ΓεΣΥ» δήλωσε, εξασφαλίζοντας τους πηχυαίους πρωτοσέλιδους τίτλους που αρμόζουν σε τέτοιου είδους πολιτικά μπέσα. Δεν πέρασαν όμως ούτε δύο 24ωρα και αίφνης το κυβερνητικό αφήγημα άλλαξε δραματικά. Το «μαστίγιο» εμφανίστηκε στο προσκήνιο και το κρατούσε στα χέρια του ο φύσει και θέσει ορθολογιστής υπουργός Οικονομικών. Ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, στον ρόλο του «κακού μπάτσου», κατάφερε να θολώσει τα νερά, βάζοντας στην ίδια εξίσωση τη φιλοσοφία του ΓεΣΥ, τα οικονομικά του ΟΑΥ και τον προϋπολογισμό του ΟΚΥΠΥ. Γι’ αυτό έχει ενδιαφέρον να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να αποκωδικοποιήσουμε τις κυβερνητικές προθέσεις.

Σε ό,τι αφορά τη φιλοσοφία του ΓεΣΥ ισχύουν δύο τινά: είτε ο Πετρίδης δεν μπορεί να διαβάσει την πολιτική σκέψη του πολιτικού του προϊστάμενου, είτε αμφότεροι μας δουλεύουν ψιλό γαζί.

Όταν ο Πρόεδρος διαβεβαίωνε σε δραματικούς τόνους ότι πάνω από το πτώμα του θα αλλάξει το ΓεΣΥ προφανώς και δεν εννοούσε… τον σφαιρικό προϋπολογισμό! Όπως άλλωστε πολύ ορθά δήλωσε ο πρόεδρος του ΟΣΑΚ: «Η φιλοσοφία του ΓεΣΥ δεν είναι ο σφαιρικός προϋπολογισμός. Είναι η ίση μεταχείριση, η ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας, η αλληλεγγύη του Συστήματος και πολλά άλλα». Συμπληρώνοντας πως «δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα οικονομικά του ΟΑΥ με τα ελλείμματα και τα προβλήματα του ΟΚΥπΥ».

Ας πάμε λοιπόν και στα περιβόητα οικονομικά για να κατανοήσουμε πόσο επικίνδυνο είναι το παιχνίδι που επιχειρεί να παίξει ο Κωνσταντίνος Πετρίδης σε βάρος του ΓεΣΥ. Τι ζήτησε ο ΟΑΥ από την κυβέρνηση; Σαράντα εκατομμύρια για να τα χρησιμοποιήσει ως «μαξιλάρι» σε βάθος τριετίας. Η πανδημία κόστισε στον Οργανισμό 240 εκατομμύρια, τα οποία προέκυψαν με δύο τρόπους: Τα μισά «χάθηκαν» λόγω της μείωσης της εισοδηματικής βάσης, των μισθών δηλαδή. Με άλλα λόγια η ανεργία που έφερε η πανδημία είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των εισφορών που θα έμπαιναν στα ταμεία του ΓεΣΥ. Τα υπόλοιπα 120 εκατομμύρια προέκυψαν ως διαφυγόντα έσοδα από την απόφαση του κράτους να καθυστερήσει τις αυξημένες εισφορές της δεύτερης φάσης για τρεις μήνες. Ο ΟΑΥ ξεκαθάρισε ότι θα καλύψει αυτά τα 240 εκατ. από το απόθεμα 300 εκατ. που διαθέτει. Ζήτησε όμως από την κυβέρνηση τα 40 εκατ. ως ένα κονδύλι ασφαλείας, το οποίο ας σημειωθεί ο Νίκος Αναστασιάδης είχε δεσμευτεί να δώσει στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Αν ο ΥΠΟΙΚ διαθέτει ασθενή μνήμη, να του θυμίσουμε ότι ο Πρόεδρος είχε υποσχεθεί στον ΟΑΥ 70 εκατ. για την ενδονοσοκομειακή περίθαλψη και 50 εκατ. για τα εξωνοσοκομειακά, εάν παραστεί απόλυτη ανάγκη. Πιο απόλυτη ανάγκη από την πανδημία πάντως δεν θα υπάρξει, οπότε καλό θα ήταν και αυτά τα «δεσμεύομαι» να μην καταλήξουν στα αζήτητα της κυβερνητικής πολιτικής.

Το πιο απαράδεκτο πάντως από όλα είναι η προσπάθεια του υπουργού Οικονομικών να μπερδέψει τα οικονομικά των δημόσιων νοσηλευτηρίων με αυτά του Γενικού Συστήματος Υγείας. Το θέμα φυσικά έχει ουρά και δεν εκπλήσσει όσους γνωρίζουν ποιοι πολέμησαν λυσσαλέα το ΓεΣΥ και την αυτονόμηση μέσα από την κυβέρνηση. Επειδή δε το θέμα αγγίζει και τον ΔΗΣΥ, αναμένουμε από τον Αβέρωφ Νεοφύτου να ξεκαθαρίσει εάν στηρίζει ένα Σύστημα Υγείας με κοινωνικά χαρακτηριστικά. Για να το θέσουμε απλά: Συμφωνεί ο ΔΗΣΥ π.χ. να κλείσει το νοσοκομείο της Πόλης Χρυσοχούς λόγω του ότι δεν είναι οικονομικά βιώσιμο; Όταν το απαντήσουν αυτό ας διαμηνύσουν και στον πιστολέρο υπουργό Οικονομικών ότι το σενάριο του καλού και κακού μπάτσου εκτός από κακόγουστο είναι και παρωχημένο.