Το αύριο άργησε μια μέρα

Ας ξεκινήσουμε με ένα κουίζ. Διαβάστε την ανακοίνωση και μαντέψτε ποιο κόμμα την εξέδωσε: «Εν έτει 2023 και ενώ συζητάμε για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, είναι τουλάχιστον ατυχές να στερούνται οι πολίτες ουσιαστικές υπηρεσίες του κράτους, αλλά και το ίδιο το κράτος να παραλύει ως έναν βαθμό, λόγω αμέλειας ή έλλειψης προληπτικής κατασκευής ειδικών και ασφαλών χώρων για τους διακομιστές που παρέχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο για τις κυβερνητικές υπηρεσίες. Ευελπιστούμε ότι θα ληφθούν τα δέοντα μέτρα ώστε να αποτραπούν στο μέλλον ανάλογα περιστατικά». Το διαβάζεις κι αμέσως σκέφτεσαι πως το κόμμα που κουνάει το δάκτυλο στην κυβέρνηση ουδεμία σχέση έχει με τη γελοιότητα που ζήσαμε: την παράλυση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του κράτους λόγω… διαρροής νερού! Δεν πρέπει όμως να βιαζόμαστε, αγαπητοί αναγνώστες (και «αγαπητές αναγνώστριες», όπως συνηθίζει να λέει η Αννίτα Δημητρίου, καθώς σε αυτή τη χώρα όλα τα λύσαμε και η πολιτική ορθότητα μας μάρανε). Η ανακοίνωση που μόλις διαβάσατε αποτελεί την αντίδραση του Δημοκρατικού Συναγερμού στο τελευταίο ρεζιλίκι. Προσπερνώντας βεβαίως το γεγονός ότι οι ίδιοι που σήμερα «ευελπιστούν», κυβερνούσαν ως πριν από ένα μήνα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν την φαεινή ιδέα να τοποθετήσουν τους κυβερνητικούς σέρβερς δίπλα από ντεπόζιτο νερού (τους χώριζε ένας τοίχος από γυψοσανίδα!) παραβιάζοντας στοιχειώδη πρωτόκολλα ασφαλείας. Οι ίδιοι άνθρωποι που κυβέρνησαν τον τόπο επί δέκα χρόνια και πέρυσι με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου έδωσαν το πράσινο φως για να μετακινηθούν οι σέρβερς στη CYTA. Οι ίδιοι επίσης που αμέλησαν (sic) να κάνουν τη ρημαδοδουλειά για την οποία πληρώνονται, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει το υπόγειο του υπουργείου Οικονομικών και να προκληθεί ανακοπή στην καρδιά του κράτους. 24 ώρες εκτός λειτουργίας ήταν το δημόσιο, δημιουργώντας όχι μόνο ταλαιπωρία στους πολίτες αλλά κυρίως αλγεινές εντυπώσεις για τη σοβαρότητα μιας ευρωπαϊκής (κατά τ’ άλλα) χώρας. Ποιος μπορεί αλήθεια να ξεχάσει όλες εκείνες τις μεγαλόστομες εξαγγελίες για την «Κύπρο του Αύριο» που η κυβέρνηση Αναστασιάδη μας φλόμωσε στην προεκλογική περίοδο; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κυβερνητικές φιέστες και τις οραματικές δηλώσεις για τον ψηφιακό μετασχηματισμό; Για κακή τύχη όλων μας (του ΔΗΣΥ συμπεριλαμβανομένου) το αύριο άργησε μια μέρα. 24 ώρες τουλάχιστον, όσο κράτησε η παρωδία που ζήσαμε, η οποία ολοκληρώθηκε με τον επικό για τα δημοσιογραφικά χρονικά τίτλο: «Στέγνωσαν οι σέρβερς». Και η υπομονή μας στέγνωσε επίσης, αλλά ψύχραιμα το λέμε αφού δεν θέλουμε να χαλάσουμε τις καρδιές μας γιορτινές μέρες που ’ναι. Ευτυχώς, αν κρίνω από το κράξιμο στα social media, δεν στέγνωσε το χιούμορ μας ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Σε κάθε περίπτωση, είτε το δούμε με χιούμορ είτε σοβαρά, αυτό που ζήσαμε ως φορολογούμενοι πολίτες εκείνο το 24ωρο ήταν οριακό. Τα αισθήματα, δε, που προκάλεσε ήταν ανάμικτα –ένα κράμα αμηχανίας και απελπισίας– θέτοντάς μας ενώπιον ενός αμείλικτου ερωτήματος: Υπάρχει ελπίς;

Αντί απάντησης, επιτρέψτε μου να θέσω ένα ακόμα κουίζ. Διαβάστε το βιογραφικό και σκεφτείτε ποια θέση θα εμπιστευόσασταν σε αυτό το πρόσωπο: «Απέκτησε πτυχίο Λογιστικής στο Birmingham, είναι κάτοχος πτυχίων ΑΑΤ, FCCA, MA Taxation στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο από το Institute of Advanced Legal Studies του Λονδίνου καθώς και πιστοποιητικού Effective Leadership από το University of Oxford. Είναι μέλος του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου τον οποίο υπηρέτησε από διάφορες θέσεις. Είναι ιδρυτικό στέλεχος της εταιρείας PHS & Partners που εδρεύει στη Λάρνακα. Διετέλεσε Μη Εκτελεστικός Διευθυντής αλλά και Οικονομικός – Φορολογικός Σύμβουλος σε πολυεθνικές εταιρείες.». Είμαι βέβαιος ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να αξιοποιηθεί σε σημαντικές θέσεις του επιχειρείν. Αλλά σοβαρά τώρα, υπάρχει έστω και μία εταιρεία υψηλής τεχνολογίας που θα του ανάθετε τη διεύθυνσή της; Κι όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εμπιστεύτηκε στον Φίλιππο Χατζηζαχαρία (σ’ αυτόν ανήκει το βιογραφικό) το χαρτοφυλάκιο του υφυπουργείου Καινοτομίας, Έρευνας και Ψηφιακής Πολιτικής. Τελευταίο (υπαρξιακό) ερώτημα: πρέπει να αισθανόμαστε ασφαλείς, μετά από όσα ζήσαμε αυτή τη βδομάδα, όταν το πηδάλιο του ψηφιακού κράτους βρίσκεται στα χέρια του συγκεκριμένου υπουργού;