Στις 26 Μαρτίου, ο Hans Kluge, διευθυντής στο Ευρωπαϊκό τμήμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προειδοποίησε ότι η φυσική απόσταση, το κλείσιμο των σχολείων και των δουλειών, είναι δοκιμασίες που μας επηρεάζουν και είναι φυσικό να αισθανόμαστε άγχος, αγωνία, φόβο και μοναξιά. Συνεπώς, όλη η ανθρωπότητα, ζει σ’ ένα μεγάλο και επικίνδυνο πείραμα, για το οποίο οι ειδικοί μιλούν ότι θα έχει τεράστιες συνέπειες στη ψυχική μας υγεία. Θεωρώ ότι σε αυτό το επικίνδυνο πείραμα οι πρώτοι που επηρεάζονται πολύ βαριά είναι οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού όπως για παράδειγμα άτομα που έχουν χρόνιες ασθένειες, οικογένειες με χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο και γυναίκες και παιδιά που ζούσαν σε μη υγιή περιβάλλοντα. Πολλά άρθρα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες για κακοποίηση γυναικών και παιδιών και πολλές οργανώσεις προειδοποιούσαν εξαρχής.
Η βία κατά των γυναικών είναι σε έξαρση. Γυναίκες και παιδιά βιώνουν καθημερινά σωματική και ψυχική βία και οι δομές του κράτους, τους γυρίζει την πλάτη με την δικαιολογία της διαχείρισης του κορωνοϊού. Αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά, πόσο ανάπηρο είναι αυτό το κράτος που δεν μπορεί να διαχειριστεί μια κατάσταση σε πολλαπλά επίπεδα. Απαιτώ από όλους τους αρμόδιους φορείς και σώματα να προστατεύσουν τώρα αυτή την μερίδα του πληθυσμού μας, παρεμβαίνοντας άμεσα. Ζητώ από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξης να δώσει εντολή τώρα στο αστυνομικό σώμα για προστασία θυμάτων έμφυλης βίας. Να υπάρξει μια απευθείας γραμμή την οποία θα απαντά η αστυνομία, ή ένας αριθμός στον οποίο οι γυναίκες και τα παιδιά μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα και να ζητούν άμεση παρέμβαση και απομάκρυνση τους.
Η αστυνομία βρίσκει χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην παρέμβει. Το έκανε και στο παρελθόν, το κάνει και τώρα φέροντας επιχείρημα την κατάσταση που όλοι ζούμε. Μετράμε ήδη πολλές νεκρές γυναίκες σε αυτό το νησί εξαιτίας της δικής τους ανικανότητας, ελπίζω, η στάση τους να πάψει να είναι «μας ενδιαφέρει να μην πεθαίνει κόσμος από τον ιό, αλλά δεν μας ενδιαφέρει να πεθάνουν γυναίκες και παιδιά από την κακοποίηση». Ο Πρόεδρος να ζητήσει ένα από τα ξενοδοχεία να γίνει καταφύγιο και στέγη προστασίας όλων αυτών των γυναικών και παιδιών, έτσι και αλλιώς αυτά τα ξενοδοχεία δεν θα επαναλειτουργήσουν από ότι φαίνεται τους επόμενους μήνες.
Το επικίνδυνο αυτό πείραμα επηρεάζει επίσης, το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό που είναι στην πρώτη γραμμή. Είναι η στιγμή να μπουν υποστηρικτικές ομάδες κυρίως για να στηρίξουν το προσωπικό ψυχολογικά. Σε άλλες χώρες είναι εκεί, ήταν πάντα εκεί αυτές οι ομάδες για το προσωπικό. Εδώ σε αυτό το κράτος θεωρούμε ότι όλοι οι επαγγελματίες υγείας είναι φτιαγμένοι από ατσάλι και αν τους πούμε ένα ευχαριστώ ή τους δώσουμε ένα μπόνους θα σβηστεί όλη η ψυχική τους κόπωση και ταλαιπωρία. Χρειάζονται παρουσία ομάδας στήριξης αλλά και συχνές τηλεδιασκέψεις για να μπορούν να αποφορτίζονται καθημερινά από όλο αυτό που σηκώνουν στους ώμους τους και εύχομαι ότι ο Υπουργός Υγείας θα κινηθεί άμεσα προς αυτή την κατεύθυνση.
Το επικίνδυνο αυτό πείραμα θα βλάψει πολύ ή λίγο τον καθένα από εμάς, από την τρίτη ηλικία ως τα παιδιά. Μπορεί να μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε μια παύση από τα πιεστικά μας προγράμματα και υποχρεώσεις αλλά μας αφαίρεσε την ίδια ώρα όλα τα δικαιώματα μας, πλήγοντας βίαια τη δημοκρατία. Κατανοητό, ότι τώρα προέχει η υγεία όλων μας, όμως είναι σημαντικό το κράτος να παρέχει ευκαιρίες να διατηρήσουμε την ψυχική μας υγεία σε καλά επίπεδα. Η κυβέρνηση οφείλει αφού πλέον επέβαλε πρόστιμα για να συνετίσει τους ανόητους, να επιτρέψει έστω και μια φορά την ημέρα το δικαίωμα να περπατά κανείς στη φύση ανά δύο άτομα. Δεν γίνεται να επιτρέπει 75 άτομα σε μια υπεραγορά αλλά να μην επιτρέπει τα πάρκα επειδή κάποιες μεμονωμένες ομάδες έκαναν κατάχρηση. Λύσεις υπάρχουν, για παράδειγμα, ας ετοιμαστεί ένα σύντομο επεξηγηματικό βίντεο, να εξηγεί στους πολίτες με απλές εικόνες τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.
Σε αυτό λοιπόν, το επικίνδυνο πείραμα, ένα σύγχρονο κράτος, οφείλει να εκπαιδεύει το λαό του όχι να τον εκφοβίζει. Δεν γίνεται τα πάρκα να είναι κλειστά σε μια περίοδο που δοκιμάζονται οι ψυχικές μας αντοχές ούτε και να αφήνονται οι ευάλωτες ομάδες αστήριχτες και απροστάτευτες.
