Παίζουμε στην παράταση, παίζουμε στις καθυστερήσεις και δεν βλέπω πώς θα μπορέσουμε να κρατήσουμε στη ζωή τη διαδικασία, αν κλείσει και αυτό το μικρό παράθυρο. Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, αλλά αν αυτό το τέλμα συνεχιστεί και μετά το καλοκαίρι, δύσκολα βλέπω τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων», δήλωνε στις 3 Απριλίου του 2018, πριν από το δείπνο Αναστασιάδη - Ακιντζί της 16ης Απριλίου, ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης. Η πιο πάνω δήλωση μαζί με το «τέλος εποχής του Κυπριακού» είχαν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις και γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε κινδυνολόγος μαζί με άλλους που είχαν τότε το θράσος ή το θάρρος να πουν πραγματικότητες και να ασχοληθούν με «καιρικά φαινόμενα», όπως «τσουνάμι» και άλλα. Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στα Η.Ε. και part time διαπραγματευτής, μια και η θέση αυτή κατάντησε εδώ και τρία χρόνια θέση πλεονάζοντος προσωπικού, επανέρχεται από μακριά (Νέα Υόρκη), κάτι ανάλογο με τον «φίλο που ήρθε απόψε από τα παλιά», και μας προειδοποιεί και για άλλα καταστροφικά που μπορεί να επισυμβούν. «Πρέπει να διατηρήσουμε την ιδιαιτερότητά μας και τον δικό μας αποφασιστικό ρόλο στα θέματα που μας αφορούν. Ως γνωστόν τα του οίκου μας τα διαχειριζόμαστε εμείς. Τα δικά μας τα ζητήματα εμείς τα διαπραγματευόμαστε. Και η Ε.Ε. πρέπει να έρχεται να ενισχύει και όχι να μας πακετοποιεί... Αυτό είναι ακριβώς το μεγάλο πρόβλημα. Και στα ελληνοτουρκικά και στα ευρωτουρκικά η τάση είναι το Κυπριακό να χαθεί και να γίνει μια υποσημείωση», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά. Σωστός ο Ε/κ διαπραγματευτής. Εδώ έχουμε αποφασιστικό ρόλο και λόγο σε αυτά που δεν μας αφορούν και δεν θα έχουμε για τα δικά μας. Μετά την ποδοσφαιροποίηση, με τις παρατάσεις και τις καθυστερήσεις, τώρα περάσαμε στην εποχή της πακετοποίησης και των υποσημειώσεων.
Σε πλήρη αρμονία με την πρόσφατη δήλωση του ΥΠΕΞ, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης προειδοποιεί και αυτός με τη σειρά του τους Ευρωπαίους εταίρους μας, σίγουρα συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος, ότι «Κυπριακής Δημοκρατίας παρούσης πάσα αρχή παυσάτω». Εμείς μόνο διαχειριζόμαστε τα του οίκου μας. Το θέμα βέβαια είναι ποιου οίκου μας, του νοτίου ή του βορείου του ελευθέρου ή του κατεχομένου, του ενός ή του άλλου μισού, γιατί, είτε μας αρέσει είτε όχι, εδώ και μισό αιώνα μισό οίκο διαχειριζόμαστε και αυτό μετά κόπων και μόχθων.
Η παρέμβαση του Ε/κ διαπραγματευτή, αναφορικά με τη στάση της Ε.Ε., ήταν αναμενόμενη μέχρι και επιβεβλημένη. Τις τελευταίες βδομάδες όλοι οι πολιτικοί μας, φωστήρες και μη, επικρίνουν την Ε.Ε. για την απροθυμία της να επιβάλει κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Μέχρι και η «Κουτσή Μαρία» νουθετεί τους «ανεπαρκείς» εταίρους μας για το πώς θα πρέπει να συμπεριφέρονται. Ανεξαρτήτως όμως της ορθότητας των επισημάνσεών του, θα έπρεπε να τον είχε προβληματίσει το γεγονός ότι, ιδίως μετά το Κραν Μοντάνα, οι παρεμβάσεις των Ευρωπαίων και οι δηλώσεις αλληλεγγύης αφορούν μόνο τα ενεργειακά και όχι την ουσία του Κυπριακού, για το οποίο πάντα μας παραπέμπουν στην πρωτοβουλία του γ.γ. των Η.Ε. Εμμέσως πλην σαφώς υιοθετούν τις θέσεις του γ.γ. και κατ’ επέκταση τις εκθέσεις του στις οποίες επιρρίπτει ευθύνες και στη δική μας πλευρά.
Συνεπώς ο κ. Μαυρογιάννης, ο οποίος ήταν παρών στο δείπνο στις 7 Ιουλίου του 2017 και άρα έχει ιδίαν γνώση για τα διαμειφθέντα, θα πρέπει να μας διαφωτίσει για τη μετά το ναυάγιο στάση της κ. Μογκερίνι, η οποία ήταν και αυτή παρούσα, και άλλων αξιωματούχων της Ε.Ε. Με απλά λόγια θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί οι «άσπλαχνοι» εταίροι μας υιοθετούν τις θέσεις του γ.γ. τη στιγμή που βίωσαν την τουρκική αδιαλλαξία, η οποία, με βάση το δικό μας αφήγημα και μόνο, ήταν η αιτία του ναυαγίου. Μήπως η ύπατη εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατάλαβε άλλα από αυτά που διημείφθησαν; Μήπως εξυπηρετούσεκαι αυτή τουρκικά συμφέροντα, όπως ο Νορβηγός λομπίστας των Τούρκων ή μήπως το αφήγημά της είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από το δικό μας και ,μόνο και μόνο, από εταιρική αλληλεγγύη δεν θέλει να μας εκθέσει;
Σίγουρα οι φόβοι του Κύπριου διαπραγματευτή έχουν βάση. Οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν μια λύση πακέτο για όλα τα προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο με πρώτιστα αυτά της Τουρκίας. Στην ουσία θέλουν μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού γιατί, κακά τα ψέματα, το θεωρούν τη γενεσιουργό αιτία των πλείστων εντάσεων στην περιοχή.
Άλλωστε το Κυπριακό ήταν πάντα μέρος του πακέτου των ελληνοτουρκικών διαφορών. Το θέμα είναι ότι ουδέποτε ήταν υποσημείωση αλλά αντίθετα ο μεγάλος πηχυαίος τίτλος. Έτσι ήταν το 2004 όταν βροντοφωνάξαμε το μεγάλο «Όχι» και ακόμα το 2017, στο Κραν Μοντάνα, όταν παλινδρομούσαμε και προβληματιζόμασταν για σχέδια Β΄ και Γ. Συνεπώς αντί να κουνάμε το δάκτυλο στους Ευρωπαίους και να διαμαρτυρόμαστε για την πακετοποίηση και τις υποσημειώσεις θα πρέπει πρώτα να πείσουμε ότι η επανένωση της πατρίδας μας παραμένει και σήμερα ο πρώτιστός μας στόχος. Βέβαια, αν συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο σίγουρα θα αποφύγουμε την πακετοποίηση, για την οποία μας προειδοποιεί εκ του μακρόθεν ο Ε/κ διαπραγματευτής, όχι γιατί οι Ευρωπαίοι θα αλλάξουν άποψη, αλλά γιατί θα βρεθούμε εντελώς εκτός πακέτου και από υποσημείωση θα καταντήσουμε ένας πολύ μικρός αστερίσκος.
Αν και, όπως δήλωσε πριν από δύο χρόνια ο κ. Μαυρογιάννης, δεν θέλει να είναι μάντης κακών δυστυχώς και πάλι κακά μαντάτα μας έφερε.
Είναι καιρός λοιπόν να αντιληφθούν όλοι αυτοί που ασχολούνται με το εθνικόμας θέμα ότι από μάντεις κακών έχουμε μπουχτίσει. Τον μάντη καλών περιμένουμε εδώ και μισό αιώνα, αλλά μάταια.
