Του Χάρη Γεωργιάδη
Οι αστείρευτες μεταναστευτικές ροές μέσω της Τουρκίας και μέσω κατεχομένων αποτελούν την μεγαλύτερη ίσως πρόκληση που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος. Οφείλουμε λοιπόν να ψάξουμε για λύσεις, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κάποιοι δήθεν προοδευτικοί κύκλοι θα συνεχίσουν να αποδίδουν τάσεις ρατσισμού και ξενοφοβίας σε όσους επιχειρούν να αναδείξουν το ζήτημα.
Το πρόβλημα βεβαίως αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι στις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης που επιδιώκουν, τελικά, να καταλήξουν οι χιλιάδες μετακινούμενοι. Όμως η Κύπρος και η Ελλάδα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και δέχονται την μεγαλύτερη πίεση.
Πρόκειται για ένα σχετικά καινούργιο πρόβλημα το οποίο συνεχώς εντείνεται. Ενώ, δηλαδή, οι συγκρούσεις και η υποανάπτυξη στις χώρες προέλευσης προϋπήρχαν, το φαινόμενο της μαζικής και ανεξέλεγκτης μετανάστευσης προς την Ευρώπη έλαβε άνευ προηγουμένου διαστάσεις τα τελευταία μόλις χρόνια. Πιθανώς να υπάρχουν διάφοροι λόγοι πίσω από την διόγκωση των μεταναστευτικών ροών.
Η αντίληψη όμως ότι πρόκειται βασικά για Σύριους πρόσφυγες που προσπαθούν να γλυτώσουν από την αιματοχυσία στη χώρα τους, δεν είναι ακριβώς ορθή. Υπάρχουν βεβαίως και αρκετοί Σύριοι πρόσφυγες, αλλά οι περισσότεροι μετανάστες προέρχονται από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές αλλά και αφρικανικές όπως το Καμερούν και το Σουδάν. Στο σύνολο όσων κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες, μόνο το 4% προέρχεται από την Συρία. Σχεδόν όλοι όμως είναι μουσουλμάνοι, κατά πλειοψηφία νέοι άνδρες, προφανώς ταλαιπωρημένοι, οι οποίοι επιχειρούν να περάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Σε πραγματικούς αριθμούς οι περισσότεροι επιχειρούν να το πράξουν περνώντας από την Τουρκία στην Ελλάδα. Η απροκάλυπτη εργαλειοποίηση αυτών των ανθρώπων από το καθεστώς Ερντογάν, έχει αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και ορθά οδήγησε την ελληνική κυβέρνηση στη λήψη αυστηρών μέτρων ελέγχου. Σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού, όμως, το πρόβλημα στην Κύπρο είναι ακόμη πιο έντονο. Κατ’ ακρίβεια σε αναλογία πληθυσμού το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης στην Κύπρο είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Και όπως ο ίδιος ο Τουρκοκύπριος ηγέτης αναγνώρισε, οι περισσότεροι εξ αυτών περνούν στις ελεύθερες περιοχές μέσω μη-ελεγχόμενων σημείων κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής.
Μέχρι πρόσφατα, τέτοιες αναφορές στον τόπο μας θεωρούνταν υπερβολικές. Όποιος αναφερόταν στην κατάσταση που άρχισε να διαμορφώνεται στην παλιά Λευκωσία και αλλού, χαρακτηριζόταν ως μισαλλόδοξος και κρυπτορατσιστής. Σήμερα οι ίδιοι άρχισαν να ζητούν και εξηγήσεις από την κυβέρνηση ότι δεν έλαβε έγκαιρα τα μέτρα της. Η λήψη μέτρων είναι, πάντως, επιτακτική.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει, ως χώρα, να απορρίψουμε την παρουσία του κάθε ξένου. Αντιθέτως, η νόμιμη και ελεγχόμενη απασχόληση ξένων εργαζομένων είναι καλοδεχούμενη και αναγκαία. Το ίδιο ισχύει και για την παρουσία ξένων φοιτητών και ξένων επενδυτών. Και η χώρα μας πρέπει βεβαίως να αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί στην υποδοχή και φιλοξενία πραγματικών προσφύγων που αναζητούν ασφαλές καταφύγιο. Αυτή είναι ανθρωπιστική μας υποχρέωση.
Η παρουσία όμως χιλιάδων μουσουλμάνων, που εισέρχονται στις χώρες της Ευρώπης χωρίς άδεια, χωρίς έλεγχο και χωρίς διατυπώσεις θα υπονομεύσει την ενότητα και τη συνοχή της κοινωνίας, θα προκαλέσει ασήκωτο οικονομικό βάρος και θα εγείρει σοβαρό ζήτημα ασφάλειας. Αυτά ισχύουν για κάθε ευρωπαϊκό κράτος και αυτά ισχύουν και στην περίπτωση της Κύπρου.
Εκτός των άλλων, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση θα εκθρέψει και ακραίες πολιτικές δυνάμεις, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Εκτός και εάν οι μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις καταρτήσουν μια αποτελεσματική και αξιόπιστη πολιτική που θα περιορίσει δραστικά αυτές τις ροές. Εδώ πρέπει να εστιάσουμε. Σε πολιτικές που δεν θα κινούνται ούτε στις γραμμές της φανατικής ακροδεξιάς, αλλά ούτε και στις γραμμές της ανεύθυνης αριστεράς που φαντάζεται ένα κόσμο με ανοικτά και ανεξέλεγκτα σύνορα. Και σε ένα κοινό αλλά αποτελεσματικό Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Οι αποφασιστικές κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης των τελευταίων ημερών δείχνουν τον δρόμο.
