Του Χρίστου Ζαβού
Είναι πολλές φορές που αναρωτήθηκα για την κατανόηση κειμένων στην ελληνική γλώσσα από μεγάλη μερίδα των κύπριων αναγνωστών. Σε τέτοιο σημείο που σκέφτηκα ότι αν οι Ρωμαίοι διέθεταν την ανάλογη αντίληψη περί της ανάγνωσης των γραπτών τους, το πολύ, πολύ να έφταναν μέχρι το Μπενεβέντο άντε και τις Συρακούσες. Αυτοκρατορία σίγουρα δεν θα είχαν, αφού ένα από τα θεμελιώδη ρητά για την αντίληψη τους το αιωνόβιο πια «scripta manent», κατά το νεοελληνικό «τα γραπτά μένουν» θα είχε πεταχτεί στον κάδο των «πνευματικών σκουπιδιών». Μπορεί να μπερδευτήκατε με τους Ρωμαίους και τις αρχαίες ιταλικές πόλεις, καλό θα ήταν να μπούμε κατ’ ευθείαν στο ζουμί μήπως και αποσαφηνιστεί το νόημα του πιο πάνω κειμένου.
Ως αρθρογράφος εκατοντάδων κειμένων, κάποια εκ των οποίων πέρα για πέρα ευανάγνωστα για τα δεδομένα του νησιού, όσες φορές προσπάθησα να διαβάσω τα σχόλια αναγνωστών, εννοείται όχι όλων, έμεινα άναυδος από την εμφανή ασχετοσύνη που χαρακτηρίζει μεγάλη μερίδα ως προς το τι καταλαβαίνει από το περιεχόμενό τους. Οι λόγοι επί τούτου, σίγουρα είναι πολλοί. Ο φανατισμός, ή ανικανότητα έκφρασης, η μειωμένη αντίληψη, η μη αναγνώριση του δικαιώματος να γράφει ο καθένας την άποψή του κυρίως, κυρίως όμως και η αδυναμία κατανόησης του γραπτού λόγου. Άλλα γράφονται, διαφορετικά διαβάζονται και αναλόγως άσχετα τα σχόλια που αναγράφονται συνήθως κάτω από το κείμενο.
Συζήτηση, ανάπτυξη θέσεων, κριτική σκέψη, ανταπάντηση, επιχειρηματολογία… είναι στοιχεία σχεδόν ανύπαρκτα τις πλείστες των περιπτώσεων. Βέβαια, την εξήγηση την δίνει και πάλι ένας Ιταλός, σύγχρονος και όχι αρχαίος. Για το συγκεκριμένο φαινόμενο υπάρχει μια ακόμη εξήγηση η οποία προέρχεται από μια πέρα για πέρα, υπολογίσιμη πνευματική δύναμη της σύγχρονης εποχής. Ο μεγάλος στοχαστής, φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος Ουμπέρτο Έκο, πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια πρόλαβε ευτυχώς ή δυστυχώς γι’ αυτόν την εποχή των social media, πρόλαβε ευτυχώς για μας να περιγράψει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο μια κατάσταση που δεν πολύ απέχει από την πραγματικότητα που ζούμε.
Ανάμεσα στα πολλά είχε πει: «Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων». Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
