Γιατί έτσι γουστάρουμε

Καλά, καλά η ποδοσφαιρική επικαιρότητα η οποία περιστρέφεται τέτοιο καιρό γύρω από τη μεταγραφολογία καθορίζεται ή μη, από την άτυπη συμφωνία που έκαναν οι έξι πρόεδροι των μεγάλων ομάδων. Μια συμφωνία γραπτή, το περιεχόμενο της οποίας δημοσιεύτηκε στο 24sports.com.cy, δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία να μάθουμε από πρώτο χέρι, πώς ακριβώς συντάχθηκε και φυσικά ποια επιδίωξη είχαν οι συμβαλλόμενοι. Εκ των υστέρων εύκολα καταλάβαμε ότι η συμφωνία όχι μόνο δεν ίσχυσε, αλλά ο καθένας τράβηξε το δικό του μοναχικό δρόμο, όπως διαχρονικά συμβαίνει στον άμοιρο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου όπου η συλλογικότητα είναι τόσο σπάνια όσο τα παγόβουνα στην Κύπρο.

Ως προς την ερμηνεία της συμφωνίας και τι ακριβώς προνοεί, επίσης ο καθένας κάνει του κεφαλιού του ερμηνεύοντας την ανάλογα των οπαδικών ή προσωπικών του συμφερόντων. Γενικώς δηλαδή… ασυμφωνία. Και πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό αφού ακόμη και ο συγγραφέας του κειμένου της συμφωνίας, ευθύς εξ αρχής υπέπεσε σ’ ένα μέγα φιλολογικό λάθος, αναγράφοντας στο κείμενο «συμφωνία κυριών» και όχι «κυρίων» όπως επιβάλλει το φύλο των έξι προέδρων. Αναφερόμενοι στη γενική πληθυντικού του αρσενικού, «των κυριών» δεν χρησιμοποιείται εκτός και αν στην συμφωνία συμμετείχαν η κυρία Σοφοκλέους, η κυρία Πετρίδη και πάει λέγοντας. Ενδεχομένως αυτό να ήταν ένα λάθος, ασυγχώρητο μεν, αλλά και από την άλλη επιδεικνύει την προχειρότητα την οποία χαρακτηρίζει μια συμφωνία που κανείς δεν τήρησε. Δεν ήθελε και πολύ ο περισσότερος κόσμος ακόμη και σοβαρά ή σοβαροφανή μέσα ανά την Κύπρο υιοθέτησαν την «συμφωνία κυριών» ασελγώντας στην ελληνική γλώσσα που τόσο ταλαιπωρείται στο δύσμοιρο νησί μας. Και άμα κανείς άσχετος φιλόλογος ή γνώστης της ελληνικής άκουγε ή διάβαζε περί της «συμφωνίας κυριών» θα νόμισε ότι το γυναικείο φύλο, όχι μόνο εισέβαλε στο χώρο του ποδοσφαίρου αλλά κάνει και κουμάντο.

Πού να ήξερε ο αθεόφοβος ότι στην Κύπρο, άμα το θέλουμε μπορούμε να μεταφέρουμε τον τονισμό, τη σύνταξη και όποιο γραμματικό κανόνα ανάλογα με τα γούστα μας. Γενικώς δηλαδή, λειτουργούμε ανάλογα με το πώς γουστάρουμε και πώς μας βολεύει. Και το παρατηρούμε σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Από το πολιτικό κομμάτι, μέχρι το κοινωνικό- οικονομικό και το ποδόσφαιρο. Στη γλώσσα θα κολλάγαμε;