Του Χρίστου Ζαβού
Κράτα με, να σε κρατώ. Δεν μπορεί να είναι πραγματικότητα και όμως είναι. Θα μπορούσε να ονειρευόμασταν ή να βλέπουμε εφιάλτες μα δυστυχώς όχι. Μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας με έντονα στοιχεία κωμωδίας, μα έλα που δεν είναι. Θα μπορούσε να ήταν το περιεχόμενο ενός βιβλίου που συγγράφηκε με σκοπό να περιγράψει την δυστοπία που δημιούργησε το ανθρώπινο είδος για να ζήσει. Στοιχεία δηλαδή που σχετίζονται με ολοκληρωτικά καθεστώτα, περιβαλλοντικές καταστροφές και ό,τι αρνητικό και απάνθρωπο σου κατέβει στο μυαλό. Και όμως δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα και μόλις πριν από εννέα μήνες, κανένας κύπριος δημιουργός, κανένα εμπνευσμένο πνεύμα, κανένας καλλιτεχνικός οίστρος δεν θα μπορούσε να επινοήσει το σκηνικό έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από την πραγματικότητα.
Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να φανταστεί τον Φεβρουάριο του 2020, τον στρατό και την αστυνομία να στήνουν μπλόκο στα σύνορα Λευκωσίας- Λεμεσού; Ποιο δελτίο ειδήσεων θ’ ανακοίνωνε ότι η λιμενική αστυνομία κάνει περιπολίες προκειμένου κατά κάποιο τρόπο να φυλάξει τα θαλάσσια όρια των επαρχιών; Ποιο αρρωστημένο μυαλό να σκεφτόταν τότε, ότι μέχρι τις 20:00 θα πρέπει να κλειδαμπαρωνόμαστε στα σπίτια μας, μη έχοντας το δικαίωμα να βγούμε; Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να σκεφτεί ή να επινοήσει ένα μητροπολίτη, ο οποίος απευθυνόμενος στο ποίμνιο, ισχυρίζεται ότι ο συγγραφέας του αγαπημένου μας Asterix, προετοιμάζει την ανθρωπότητα για την έλευση του κoρωνοϊού; Επειδή συμπεριέλαβε στο κόμικ του κάποιον χαρακτήρα με την ονομασία Coronavirus και πιθανότατα είχε πάρει το όνομά του από την εξάπλωση του SARS το 2002! Αντιλαμβάνεστε ότι θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά. Τόμοι και τόμοι σχετικά με τα καινούργια δεδομένα που προέκυψαν στην ζωή μας σε ομολογουμένως παγκόσμια κλίμακα.
Άμα όμως σμικρύνεις όλο αυτό το σκηνικό στο μικρό μας νησί, τότε η διαφορά είναι ακόμη μεγαλύτερη. Έχει μια πιο βαθιά αμεσότητα, σ’ αγγίζει και τείνει να σε τρελάνει κιόλας. Τσιμπιέσαι όμως γιατί το μικρό μας νησί αλλιώς το είχαμε στο μυαλό και στην καρδιά μας και αλλιώς μεταμορφώθηκε. Και όμως είναι η πραγματικότητα…
