ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

Στο Αμέρικα είναι αλλιώς

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Είναι οι Γουόριορς, κερδίζουν το ματς στη σειρά αγώνων του τελικού και διατηρούν τις ελπίδες για την κατάκτηση του τίτλου στο NBA. Κατά τη διάρκεια του ματς, τραυματίζεται, ίσως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, για τον οποίο όμως υπήρχαν αμφιβολίες κατά πόσο πρέπει ν’ αγωνιστεί, αφού αντιμετώπιζε ήδη πρόβλημα τραυματισμού. Η συμμετοχή του κρίνεται εκ των δεδομένων, λανθασμένη απόφαση, αφού η επιβαρύνθηκε το σώμα μ’ αποτέλεσμα ο παίκτης να τραυματιστεί ακόμη πιο σοβαρά.

Η ομάδα, όμως, κέρδισε το ματς. Σε κάποιους άλλους πολιτισμούς, τα πάντα θα είχαν ήδη ξεχαστεί και τα όποια προβλήματα θα είχαν μπει κάτω από το χαλί. Θα γίνονταν βαρύγδουπες δηλώσεις, κάποιοι θα είχαν κάνει αναφορά για την «ψυχή», για το «dna», οι οπαδοί θα έτρωγαν την καθιερωμένη δόση κουτόχορτου και οι πλείστοι δημοσιογράφοι θα αποθέωναν τις ικανότητες της ομάδας και του κάθε παίκτη ξεχωριστά.

Στο Αμέρικα, όμως, τα δεδομένα εξ όσων φαίνεται είναι διαφορετικά. Δείχνει να έχουν μια διαφορετική κουλτούρα. Τι και αν επιβλήθηκε του αντιπάλου, τι και αν οι πιθανότητες για την κατάκτηση του τίτλου αυξήθηκαν, ο τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας αμέσως μετά το τέλος παρουσιάστηκε ενώπιον των δημοσιογράφων.

Βουρκωμένος, με εμφανή τη δυσκολία να μιλήσει τέθηκε στη δημόσια εικόνα προκειμένου ν’ αναλάβει την ευθύνη για την απόφαση συμμετοχής του μπασκετμπολίστα. Κλαμένος σα μικρό παιδί, ζήτησε απ’ όλους να μην κατηγορήσουν τον οποιοδήποτε εντός της ομάδας, παρά μόνο τον ίδιο, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη. Καλύπτοντας έναν ολόκληρο οργανισμό που απαρτίζει μια ομάδα του NBA, ο κύριος Μπομπ Μάγιερς έκανε το αυτονόητο. Σαν ασπίδα προστάτεψε έναν «στρατό» από συνεργάτες, μίλησε ευθέως στη κοινή γνώμη και κυρίως, κυρίως ανέλαβε την ευθύνη για την απόφαση.

Σε κάποιες άλλες χώρες, τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Για γεγονότα, πολύ πιο σημαντικά από το αθλητικό κομμάτι, καλοπληρωμένοι υπεύθυνοι κρύβονται σαν ποντίκια, γλιστράνε σαν φίδια, ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και εννοείται αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι ν’ αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Κάτι θα σου θυμίζει… δεν μπορεί. Στο Αμέρικα πάντως είναι αλλιώς.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

Χρίστος Ζαβός: Τελευταία Ενημέρωση