Παρόλο που κυκλοφορεί ευρέως η εκτίμηση σύμφωνα με την οποία «το κυπριακό πρόβλημα είναι σχεδόν λυμένο» και «σχεδόν όλα είναι συμφωνημένα», η επίσημη πληροφόρηση της οποίας τυγχάνουν οι Κύπριοι πολίτες δεν ανταποκρίνεται σε αυτή την επωδό. Αντίθετα, διαπιστώνεται ελλειμματική επίσημη ενημέρωση αναφορικά με τα συμφωνηθέντα, που αφορούν τις κατατεθείσες προτάσεις και τις επιτευχθείσες συγκλίσεις.
Έτσι, διευρύνεται περαιτέρω το χάσμα μεταξύ λαού και ηγεσίας, με κίνδυνο την ανάπτυξη σοβαρών αποκλίσεων μεταξύ εκείνων που ο λαός είναι πρόθυμος να αποδεχθεί και εκείνων που η ηγεσία είναι πρόθυμη να αποδεχθεί. Και για την αποφυγή αυτού του κινδύνου είναι απαραίτητη η πλήρης διαφάνεια των διαπραγματεύσεων μέσα από την επίσημη δημοσιοποίηση όσων έχουν προταθεί και όσων έχουν συμφωνηθεί, ώστε αυτά να μπορούν δημόσια να συζητηθούν, να επεξηγηθούν και να αξιολογηθούν. Η σχέση μεταξύ του λαού και της ηγεσίας πρέπει να είναι αμφίδρομη, αφού κανένας δεν μπορεί να άγεται και να φέρεται, αλλά όλοι οφείλουν να αλληλοεπιδρούν, να αλληλοεπανατροφοδοτούνται και να αλληλοκαθοδηγούνται.
Το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί το σημαντικότερο ζήτημα που επηρεάζει την ευημερία, την ασφάλεια και την επιβίωση του κυπριακού λαού. Ως εκ τούτου, ο λαός δικαιούται να γνωρίζει με ακρίβεια και με σαφήνεια το περιεχόμενο και την πρόοδο των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού. Η επίσημη δημοσιοποίηση των θέσεων που έχουν κατατεθεί από την ελληνοκυπριακή πλευρά και των συγκλίσεων που έχουν επιτευχθεί μεταξύ της ελληνοκυπριακής πλευράς και της τουρκοκυπριακής πλευράς, αποτελεί προφανή υποχρέωση της πολιτικής ηγεσίας έναντι του κυπριακού λαού. Ειδικότερα, αποτελεί παραδοξότητα το ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά γνωρίζει επισήμως τις θέσεις που η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει καταθέσει και τις συγκλίσεις στις οποίες η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει συγκατανεύσει, αλλά οι πολίτες δεν γνωρίζουν επισήμως το περιεχόμενο αυτών των θέσεων και αυτών των συγκλίσεων. Ταυτόχρονα, είναι προβληματική και υποτιμητική η ενημέρωση μέσω αποσπασματικών διαρροών, που ενίοτε εξυπηρετούν σκοπιμότητες διαφόρων αποχρώσεων και δεν αποδίδουν επίσημα, αντικειμενικά και ολοκληρωμένα το περιεχόμενο της πληροφόρησης.
Είναι σαφές ότι οι όποιες επιμέρους διαπραγματευτικές συγκλίσεις τελούν υπό την αίρεση της επίτευξης συνολικής συμφωνίας για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Ωστόσο, η πολιτική ηγεσία οφείλει να διευκρινίσει σε ποιο βαθμό είναι δεσμευτικές οι κατατεθείσες θέσεις και οι επιτευχθείσες συγκλίσεις, ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν τα πραγματικά περιθώρια της περαιτέρω διαπραγμάτευσης και να μην είναι επιρρεπείς στη συνθηματολογία, είτε για αναπόδραστες υποχρεωτικές δεσμεύσεις, είτε για μεγαλεπήβολες επαναδιαπραγματευτικές υποσχέσεις.
Παράλληλα, η δημοσιοποίηση του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων θα αναβαθμίσει το επίπεδο του δημόσιου πολιτικού διαλόγου, περιορίζοντας το εύρος των πολιτικών παλινδρομήσεων και των σχετικών οβιδιακών μεταμορφώσεων. Ενδεχομένως, να λεχθεί ότι αντενδείκνυται η δημοσιοποίηση του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων επειδή δήθεν θα προκληθεί αχρείαστη εσωστρέφεια, επειδή δήθεν θα αναπτυχθούν αχρείαστες συζητήσεις και επειδή δήθεν θα παρερμηνευθούν όσα θα δημοσιοποιηθούν. Ακόμη, ενδεχομένως, να λεχθεί ότι δήθεν δεν χρειάζεται η δημοσιοποίηση του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων επειδή γίνεται ενημέρωση στο Εθνικό Συμβούλιο και επειδή είναι ενήμεροι οι πολιτικοί αρχηγοί, οι οποίοι ενημερώνουν τα όργανα των κομμάτων τους.
Επίσης, ενδεχομένως, να λεχθεί ότι η δημοσιοποίηση του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων θα άρει δήθεν την αρχή που προνοεί ότι τίποτα δεν συμφωνείται μέχρι να συμφωνηθούν όλα. Αυτές οι προσεγγίσεις είναι πονηρές, λανθασμένες και αντιδημοκρατικές για λόγους σαφείς και προφανείς, ενώ αποτελούν εν ολίγοις προφάσεις εν αμαρτίαις. Ο γενικός γραμματέας των H.E. υπογραμμίζει σταθερά τη σημαντικότητα της ενημέρωσης της κοινής γνώμης και της ενεργοποίησης της κοινωνίας των πολιτών σχετικά με τις προοπτικές επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Το Κυπριακό δεν αφορά στενά ορισμένες ελίτ, αλλά αφορά πλατιά το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας και το σύνολο των Κυπρίων πολιτών.
Η πληροφόρηση για το κυπριακό πρόβλημα δεν μπορεί να αφορά αποκλειστικά μερικές δεκάδες πολιτικών, διπλωματών, ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων. Εφόσον η όποια τελική και ολοκληρωμένη μορφή της συμφωνημένης λύσης του κυπριακού προβλήματος θα τεθεί σε δημοψήφισμα υπό την κρίση του λαού, η έγκαιρη και αναλυτική ενημέρωση των πολιτών επιβάλλεται εκ των πραγμάτων, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να διαμορφώσουν έγκυρες και ενημερωμένες αξιολογικές κρίσεις, χωρίς να είναι επιρρεπείς σε ωραιοποιήσεις και δαιμονοποιήσεις.
