ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τραπεζικός τομέας: Προκλήσεις και προοπτικές

Του Ευγένιου Ευγενίου, Διευθύνοντος Σύμβουλου PwC Κύπρου*

Η Κύπρος το 2016 ολοκλήρωσε το πρόγραμμα αναπροσαρμογής μέσα στο αρχικό χρονικό πλαίσιοπου τέθηκε, χωρίς να χρειαστεί όλο το ποσό του προγράμματος. Η οικονομία βγήκε από την ύφεση σημειώνοντας αύξηση στους ρυθμούς ανάπτυξης για δεύτερη συνεχή χρονιά, επιστρέφοντας στις διεθνείς αγορές, και η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας υπολείπεται μερικές βαθμίδες της επενδυτικής. Αυτή όμως δεν είναι η ώρα για εφησυχασμό. Διεθνώς κυριαρχεί αβεβαιότηταλόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων ενώ η τεχνολογία, οι δημογραφικές αλλαγές και η μετατόπιση της οικονομικής δύναμης δημιουργούν σημαντικές προκλήσεις. Ο μόνος τρόπος να θωρακιστεί η κυπριακή οικονομία είναι να προχωρήσουμε σε αλλαγές που θα βελτιώσουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα και θα διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, δημιουργώντας συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο τραπεζικός τομέας αποτελείαναπόσπαστο κομμάτι της οικονομίας. Μετά την κορύφωση της κρίσης και τις πρωτόγνωρες αποφάσειςο τραπεζικός τομέας σημείωσε σημαντική πρόοδο και κατάφερε να σταθεροποιηθεί. Διεθνώς οι τράπεζες είναι αντιμέτωπες με ένα αυστηρότερο και απαιτητικότερο εποπτικό και ρυθμιστικό περιβάλλον, το οποίο δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμη, ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν εντονότερο ανταγωνισμό.

Αν και τα τελευταία χρόνια οι κυπριακές τράπεζες, έχουν προβεί σε σημαντική ενίσχυση των κεφαλαίων τους, το ύψος ρεκόρ των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε συνδυασμό με την διεισδυτική ευρωπαϊκή εποπτεία και τις απαιτήσεις που θα προκύψουν από την υιοθέτηση του IFRS 9 ενδεχομένως να δημιουργήσει νέες προκλήσεις. Ταυτόχρονα το κόστος συμμόρφωσης γίνεται δυσανάλογα μεγάλο. Από την άλλη πλευρά η χρήση νέων τεχνολογιών στον χρηματοπιστωτικό κλάδο αποτελεί μια νέα τάση καθώς το Fintech προσφέρει σύγχρονες, καινοτόμες ψηφιακές λύσεις που σε πολλές περιπτώσεις αντικαθιστούν τις τραπεζικές υπηρεσίες πιέζοντας τα περιθώρια κερδοφορίας των τράπεζων. Ο τραπεζικός τομέας λοιπόν βρίσκεται σε μια κομβική φάση.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες χρειάζεται δράση σε τέσσερις κυρίως άξονες. Δραστικές αλλαγές στο τρόπο λειτουργείας και επιχειρησιακής διάρθρωσης με μετάβαση στην ψηφιακή εποχή με στόχο τη μείωση του κόστους λειτουργείας και αποτελεσματικότερης εξυπηρέτησης της νέας γενιάς πελατών. Υιοθέτηση επιχειρηματικού μοντέλου που να βασίζεται σε μη χρηματοδοτούμενα προϊόντα και υπηρεσίας που να αυξάνουν την απόδοση κεφαλαίων. Θωράκιση του ισολογισμού τους μέσα από καινοτόμες λύσεις που θα μειώσουν δραστικά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια,αξιοποιώντας στοιχεία του ενεργητικού τους με αναπτυξιακή προοπτική μέσα από την προσέλκυση επενδύσεων. Τέλος συγχωνεύσεις που θα δημιουργήσουντραπεζικάσχήματα σε θέση να διαχειριστούναποτελεσματικά το νέο εποπτικό και ρυθμιστικόπεριβάλλον και να προβούν στις αλλαγές που θα δημιουργήσουν συνθήκες βιώσιμης κερδοφορίας.

Όλα τα παραπάνω θα βοηθήσουν τις τράπεζες να διαδραματίσουν το σημαντικό ρόλο που πρέπει να έχουν στην οικονομία. Η στενή αλληλεπίδραση των τραπεζών, της οικονομίας και του κράτους είναι δεδομένη. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα των αλλαγών με στόχο τη θωράκιση της οικονομίας και τη δημιουργία συνθήκων βιώσιμης ανάπτυξης.

 

Το άρθρο είναι βασισμένο στην ομιλία του στο Economist conference

Προσωπικότητες στην ''Κ'': Τελευταία Ενημέρωση

X