ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι λαοί μπορούν ακόμα να ανακόψουν το δρόμο και στη CETA

του Νεοκλή Συλικιώτη *

Η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου ΕΕ-Καναδά (CETA) εγκρίθηκε από την πλειοψηφία του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στις 15/2/2017. Η ψηφοφορία έκλεισε με 408 ψήφους υπέρ, 254 κατά και 33 αποχές. Ως η ομάδα της αριστεράς στο ευρωκοινοβούλιο ταχθήκαμε φυσικά ενάντια στη συμφωνία, όπως και περίπου 40% του σώματος. Η μεγάλη διάσπαση που υπάρχει στις μεγάλες ομάδες του κοινοβουλίου είναι πλέον ξεκάθαρη. Το σώμα δεν κατάφερε να εγκρίνει ψήφισμα υπέρ της συμφωνίας. Ενέκρινε δηλαδή μόνο τη στήριξη του στη CETA και την έναρξη της διαδικασίας έγκρισης από τα εθνικά κοινοβούλια. Ούτε οι θιασώτες της δεν μπορούν να συμφωνήσουν γραπτώς με ποιόν τρόπο η συμφωνία αυτή θα βοηθήσει οποιονδήποτε άλλο εκτός από τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο. 

Επιχειρήματα ότι δήθεν η συμφωνία αυτή θα βοηθήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να πουλήσουν τα προϊόντα τους στον Καναδά μέσω της δυνατότητας μείωσης των «μη-δασμολογικών εμποδίων» γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Οι δασμοί μεταξύ Καναδά και ΕΕ δεν ξεπερνούν αυτή τη στιγμή το 3% παρα μόνο στα γεωργικά προϊόντα. Άλλα επιχειρήματα πως μια τέτοια συμφωνία θα φέρει νέες θέσεις εργασίας πάλι καταρρίπτονται από την ίδια τη ζωή. Λόγω της συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου Καναδά-ΗΠΑ και Μεξικού (NAFTA) ο Καναδάς έχασε 350,000 θέσεις εργασίας στον τομέα της βιομηχανίας από το 2010 που υπογράφηκε η συμφωνία μέχρι το 2016. Όμως επιχειρήματα που λένε πως δήθεν μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες ελευθέρου εμπορίου με τον Καναδά δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της συμφωνίας.

Η απορρύθμιση της αγοράς, η διάλυση κάθε ίχνους προστασίας των εργαζομένων και η ακύρωση των προτύπων για το περιβάλλον και τα τρόφιμα είναι αυτό που αποσκοπούν οι θιασώτες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού. 

Μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών επενδυτών και κράτους οι λαοί γίνονται όμηροι της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Η CETA (όπως και προηγουμένως η ΤΤΙΡ που απορρίφθηκε απο τους λαούς) προνοεί εναν εξωδικαστικό μηχανισμό επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους. Σε αυτό τον μηχανισμό θα επιλέγονται και ιδιώτες, πολλές φορές εκλεκτοί των πολυεθνικών, να αποφασίσουν για το μέλλον των λαών σε κλειστές αίθουσες. Καταστρατηγείται η ίδια η δημοκρατία αφού πολυεθνικές μπορούν να αμφισβητούν αποφάσεις των κυρίαρχων κρατών διεκδικώντας αποζημιώσεις, όταν πρόκειται να επηρεαστούν αρνητικά τα κέρδη τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σουηδική εταιρεία ενέργειας Wattenfall η οποία κινήθηκε νομικά ενάντια στη Γερμανία το 2012, ζητώντας αποζημίωση 4,7 δισ. ευρώ. Η Γερμανία αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή ρεύματος από πυρηνική ενέργεια μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα. Έτσι η Wattenfall θα έπρεπε να κλείσει 2 εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Κρούμελ και το Μπρούνσμπούτελ της Γερμανίας.


Το εντυπωσιακό είναι πως για αυτού του είδους τον μηχανισμό για τη CETA επέμενε η ΕΕ και όχι ο Καναδάς. Ο λαός του Καναδά είχε πικρή πείρα λόγω της ίδιας πρόνοιας στη NAFTA. Αυτή τη στιγμή είναι η χώρα που έχει εναντίον της τις πιο πολλές καταδίκες. Μέχρι το τέλος του 2015 χρειάστηκε να πληρώσει 13 εκ. ευρώ σε εταιρίες και πέραν των 45 εκατομμυρίων ευρώ για την υπεράσπιση του, ενώ ακόμα εκκρεμούν υποθέσεις ύψους 1,75 δισεκατομμυρίων ευρώ εναντίον του. Οι υποθέσεις αφορούν κυρίως περιβαλλοντικά πρότυπα τα οποία εφαρμόζει η χώρα. Έτσι, εταιρίες όπως η πετρελαϊκή ETHYL (που θεωρούν πως τα περιβαλλοντικά πρότυπα στον Καναδά είναι πολύ ψηλά) κινούν αγωγές εναντίον του για παρεμπόδιση της ελεύθερης αγοράς και της κερδοφορίας τους. Και προφανώς το κόστος το πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης, την ίδια ώρα που αποκόπτονται κοινωνικές δαπάνες και απειλείται η ύπαρξη της κοινωνικής του ασφάλισης.

Στις 15 Φεβράρη 2017 οι εργαζόμενοι και οι λαοί της ΕΕ δέχτηκαν ένα σοβαρό πλήγμα. Η μάχη όμως δεν χάθηκε. Το κίνημα αντίστασης ενάντια στη συμφωνία μεγαλώνει συνεχώς. Ανάμεσα στα κόμματα της και τους βουλευτές κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών υπάρχει κάθετη διαφωνία. Μέσα από τη συνεχή πίεση των κομμάτων της αριστεράς, των συνδικάτων και των κοινωνικών κινημάτων, η CETA μπορεί να ανατραπεί στο επίπεδο των κρατών μελών της ΕΕ. Όπως ανακόπηκε ο δρόμος στην ΤΤΙΡ, έτσι μπορούν οι λαοί να ανακόψουν το δρόμο και στη CETA.

*ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις/ αντιπρόεδρος ΕΕΑ/ΒΠΑ


ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Προσωπικότητες στην ''Κ'': Τελευταία Ενημέρωση

X