Του Γιάννη Παναγιώτου
Παρόλο που το κυπριακό επενδυτικό πρόγραμμα παρουσιαζόταν δήθεν σαν ευλογία για την κυπριακή οικονομία, στην πράξη λειτούργησε ως κατάρα για την Κυπριακή Δημοκρατία, εξαιτίας της βουλιμικής διαχείρισης της οποίας έτυχε, αφού δημιούργησε μια μεγάλη φούσκα στον τομέα των ακινήτων, ανέδειξε μια νέα κάστα υπερνεόπλουτων μεσαζόντων και ανέπτυξε περαιτέρω την παραδοσιακή κατηγορία των διεφθαρμένων πολιτικών. Κυρίως, όμως, εξέθεσε τη χώρα μας διεθνώς ως ένα κράτος της διαφθοράς και της διαπλοκής, και έπληξε ακόμα περισσότερο την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των Κυπρίων πολιτών στους θεσμούς της κυπριακής πολιτείας.
Η εκτόξευση των τιμών των ακινήτων συγκεκριμένου τύπου δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα της πραγματικής αύξησης της αξίας τους, αλλά ανέκυψε ως απότοκο της αυξημένης ζήτησης βρώμικου χρήματος από την κυπριακή αγορά. Η φύση του βρώμικου χρήματος είναι τέτοια που το καθιστά γαλαντόμο, ώστε μέσα από την πλουσιοπάροχη διανομή του σε άτομα-κλειδιά να επιτραπεί η νομιμοφανής πλέον δαπάνη του. Δυστυχώς, η αρχιτεκτονική του κυπριακού επενδυτικού προγράμματος, σε συνδυασμό με την προθυμία της διαπλοκής ορισμένων πολιτικών προσώπων, ήταν τέτοια που το καθιστούσε ιδανικό για την προσέλκυση γκρίζων, σκοτεινών και χουβαρντάδων επενδυτών.
Πέρα από τις ανωτέρω προφανείς αρνητικές επιπτώσεις της κατάχρησης του κυπριακού επενδυτικού προγράμματος, έχει παράλληλα εκκολαφθεί μια σημαντική δομική επίπτωση στο κυπριακό πολιτικό σύστημα: Ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας έχει εδραιωθεί αυθαίρετα σε ισχυρή δεσπόζουσα θέση, εξαιτίας του πλεονεκτήματος της μεγάλης οικονομικής ισχύος που κατάφερε να συγκεντρώσει μέσα από την διαπλοκή και την διαφθορά σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Αυτή η οικονομική ισχύς διευκολύνει τη διαιώνιση της παραμονής στην δεσπόζουσα θέση εξαιτίας των προφανών δυνατότητων που προσφέρει για την αγορά και την εξαγορά υπηρεσιών και προσώπων που επηρεάζουν και καθορίζουν σημαντικές αποφάσεις.
Για την αποδέσμευση της πολιτικής ζωής από αυτό τον φαύλο κύκλο αποτελεί μονόδρομο η ενδελεχής διερεύνηση του συνόλου των πολιτογραφήσεων που διενεργήθηκαν στο πλαίσιο του επενδυτικού προγράμματος, ώστε να εντοπιστούν και να εξοστρακιστούν όσοι πολιτικοί έχουν εμπλακεί σε αυτό με τρόπο προβληματικό και αντιδεοντολογικό. Είναι εξάλλου προφανές ότι τα πολιτικά πρόσωπα που εμφανίζονται στο πρόσφατο ντοκιμαντέρ του δικτύου Al Jazeera να εμπορεύονται την πολιτική τους επιρροή προς εξυπηρέτηση αμφιβόλου προελεύσεως επενδυτών, δεν αποτελούν τους μοναδικούς Κύπριους πολιτικούς που έχουν επιδοθεί σε αυτή τη δραστηριότητα. Η ενδεχόμενη προσπάθεια παρεμπόδισης της διερεύνησης στη βάση αιτιάσεων που θα παραπέμψουν στις ελληνικές καλένδες θα έχει ως ανομολόγητο αυτοσκοπό τη συγκάλυψη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις και από την κυπριακή κοινωνία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως ένα ημικατεχόμενο κράτος με ανοικτά πολιτικά μέτωπα και βρισκόμενο υπό διαρκή στρατιωτική απειλή, δεν διέθετε και δεν διαθέτει την πολυτέλεια της επιλογής αμφιλεγόμενων οικονομικών πρακτικών που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία, τη σοβαρότητα και τη θεσμικότητα που πρέπει να τη χαρακτηρίζουν. Οι αναπτυξιακές προσπάθειες των δημιουργικών δυνάμεων της κυπριακής οικονομίας ναρκοθετούνται από τις καιροσκοπικές ενέργειες που αποσκοπούν στο γρήγορο και στο εύκολο κέρδος με κινητήριο δύναμη τη νοοτροπία της αρπαχτής και το πλεονέκτημα της διαπλοκής. Η κάθαρση ενδεχομένως να παρουσιαστεί από ορισμένους κύκλους ως παρακινδυνευμένη και βλαβερή για την κυπριακή οικονομία, υπό το πρόσχημα της ζημιάς που θα δημιουργηθεί από την αποκάλυψη της έκτασης και του βάθους της σήψης. Έτσι θα προταχθεί διακριτικά η σιωπή και η απόκρυψη της αλήθειας κάτω από το χαλί. Όμως σε αυτά απαντά χαρακτηριστικά ο Διονύσιος Σολωμός, υπογραμμίζοντας ότι «το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Επειδή διαφορετικά, οι λίγοι θα συνεχίσουν να ασελγούν ανερυθρίαστα στο δημόσιο συμφέρον και οι πολίτες θα συνεχίσουν να τρέφονται με ψευδαισθήσεις.
